Enoplium serraticorne

Enoplium serraticornegatunek chrząszcza z rodziny przekraskowatych i podrodziny Korynetinae.

Enoplium serraticorne
(Olivier, 1790)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

przekraski

Rodzina

przekraskowate

Podrodzina

Korynetinae

Rodzaj

Enoplium

Gatunek

Enoplium serraticorne

Synonimy
  • Tillus serraticorne Olivier, 1790
  • Tillus serraticornis Olivier, 1790
  • Dermestes dentatum Rossi, 1790
  • Enoplium praeustum Bigliani, 1907

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1790 roku przez Guillaume’a-Antoine’a Oliviera pod nazwą Tillus serraticorne[1].

Chrząszcz o wydłużonym, walcowatym ciele długości od 4 do 7 mm, ogólnym wyglądem przywodzący na myśl przedstawicieli rodzaju omięk. Ubarwienie ma czarne z brązowawożółtymi pokrywami oraz ciemnobrązowymi odnóżami i czułkami, aczkolwiek nasady czułków są nieco jaśniejsze. Na pokrywach występuje grube, żółte owłosienie. Czułki zwieńczone są buławkami, zbudowanymi z trzech bardzo luźno zestawionych członów – każdy z nich jest dłuższy niż człony od drugiego do ósmego razem wzięte i silnie rozszerzony, ale tylko po stronie wewnętrznej. Narządy gębowe cechują się wierzchołkami obu par głaszczków mającymi kształt dłuta. Na powierzchni głowy i przedplecza obecne jest delikatne i gęste punktowanie. Przedplecze jest wyraźnie węższe od pokryw, bardzo delikatnie obrzeżone. Zarys pokryw jest nieco rozszerzony w części tylnej. Grubsze punkty w przedniej połowie pokrywa układają się w nieco nieregularne rzędy. Odnóża mają pięcioczłonowe stopy, które jednak wyglądają jak czteroczłonowe, gdyż ich człon czwarty jest krótki, wąski i ukryty w wycięciu członu trzeciego. Pazurki stóp pozbawione są wyraźnych ząbków nasadowych[2].

Owad ten występuje głównie w południowej części Europy i północnej części Afryki[2][3]. Znany jest m.in. z Hiszpanii, Francji, Włoch i Grecji[1]. Do Europy Środkowej i północnej części Europy Zachodniej zawlekany bywa z transportami drewna, nie tworząc jednak w tych regionach stabilnych populacji[2][3]. W przypadku Francji zawlekany był do Alzacji. W przypadku Niemiec stare doniesienia dotyczą Wirtembergii i Hesji[2]. Z Polski odnotowany został na podstawie dwóch okazów znalezionych w okolicy Przemyśla, przypuszczalnie zawleczonych z importowanym drewnem z Węgier[3]. W 2010 roku znaleziono go na Półwyspie Krymskim[4].

Przypisy edytuj

  1. a b Enoplium serraticorne (Olivier, 1790). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2020-07-11].
  2. a b c d Gustav Adolf Loshe: Familie Cleridae (Buntkäfer, Bienenkäfer). W: Die Käfer Mitteleuropeas Band 6: Diversicornia. Heinz Freude, Karl Wilhelm Harde, Gustav Adolf Loshe (red.). Krefeld: Goecke & Evers Verlag, 1979, s. 95.
  3. a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Dermestoidea, Bostrichoidea, Cleroidea i Lymexyloidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (11), 1986. 
  4. Oleg Berlov, Eduard Berlov: Enoplium serraticorne (Olivier, 1790) (Cleridae) - фотография Бориса Лободы. [w:] Beetles (Coleoptera) and Coleopterologists: Atlas of checkered beetles (Cleridae) of Russia [on-line]. Zin.ru. [dostęp 2020-07-10].

Linki zewnętrzne edytuj