Enoplium serraticorne
Enoplium serraticorne – gatunek chrząszcza z rodziny przekraskowatych i podrodziny Korynetinae.
Enoplium serraticorne | |||
(Olivier, 1790) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Enoplium serraticorne | ||
Synonimy | |||
|
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1790 roku przez Guillaume’a-Antoine’a Oliviera pod nazwą Tillus serraticorne[1].
Chrząszcz o wydłużonym, walcowatym ciele długości od 4 do 7 mm, ogólnym wyglądem przywodzący na myśl przedstawicieli rodzaju omięk. Ubarwienie ma czarne z brązowawożółtymi pokrywami oraz ciemnobrązowymi odnóżami i czułkami, aczkolwiek nasady czułków są nieco jaśniejsze. Na pokrywach występuje grube, żółte owłosienie. Czułki zwieńczone są buławkami, zbudowanymi z trzech bardzo luźno zestawionych członów – każdy z nich jest dłuższy niż człony od drugiego do ósmego razem wzięte i silnie rozszerzony, ale tylko po stronie wewnętrznej. Narządy gębowe cechują się wierzchołkami obu par głaszczków mającymi kształt dłuta. Na powierzchni głowy i przedplecza obecne jest delikatne i gęste punktowanie. Przedplecze jest wyraźnie węższe od pokryw, bardzo delikatnie obrzeżone. Zarys pokryw jest nieco rozszerzony w części tylnej. Grubsze punkty w przedniej połowie pokrywa układają się w nieco nieregularne rzędy. Odnóża mają pięcioczłonowe stopy, które jednak wyglądają jak czteroczłonowe, gdyż ich człon czwarty jest krótki, wąski i ukryty w wycięciu członu trzeciego. Pazurki stóp pozbawione są wyraźnych ząbków nasadowych[2].
Owad ten występuje głównie w południowej części Europy i północnej części Afryki[2][3]. Znany jest m.in. z Hiszpanii, Francji, Włoch i Grecji[1]. Do Europy Środkowej i północnej części Europy Zachodniej zawlekany bywa z transportami drewna, nie tworząc jednak w tych regionach stabilnych populacji[2][3]. W przypadku Francji zawlekany był do Alzacji. W przypadku Niemiec stare doniesienia dotyczą Wirtembergii i Hesji[2]. Z Polski odnotowany został na podstawie dwóch okazów znalezionych w okolicy Przemyśla, przypuszczalnie zawleczonych z importowanym drewnem z Węgier[3]. W 2010 roku znaleziono go na Półwyspie Krymskim[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Enoplium serraticorne (Olivier, 1790). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2020-07-11].
- ↑ a b c d Gustav Adolf Loshe: Familie Cleridae (Buntkäfer, Bienenkäfer). W: Die Käfer Mitteleuropeas Band 6: Diversicornia. Heinz Freude, Karl Wilhelm Harde, Gustav Adolf Loshe (red.). Krefeld: Goecke & Evers Verlag, 1979, s. 95.
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Dermestoidea, Bostrichoidea, Cleroidea i Lymexyloidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (11), 1986.
- ↑ Oleg Berlov, Eduard Berlov: Enoplium serraticorne (Olivier, 1790) (Cleridae) - фотография Бориса Лободы. [w:] Beetles (Coleoptera) and Coleopterologists: Atlas of checkered beetles (Cleridae) of Russia [on-line]. Zin.ru. [dostęp 2020-07-10].