Enrico Corradini
Enrico Corradini (ur. w 1865, zm. w 1931 w Rzymie) – włoski polityk, pisarz i filozof nacjonalistyczny.
Data i miejsce urodzenia |
20 lipca 1865 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Senator Włoch (dożywotni) | |
Okres |
Założyciel skrajnie prawicowego Zrzeszenia Włoskich Nacjonalistów (1910)[1][2], od 1923 dożywotni senator[2] z nominacji Mussoliniego, następnie minister stanu[2] w rządzie duce (1926), w latach 20. nawiązał kontakty z polskim ruchem narodowym Romana Dmowskiego. Zmarł w 1931 roku i został pochowany we florenckiej bazylice Świętego Krzyża, stanowiącej narodowy panteon Włochów, obok Dantego Alighieri, Michała Anioła, Niccolò Machiavellego, Galileusza, Rossiniego i innych historycznych postaci.
Głosił metafizyczną łączność współczesnego państwa włoskiego i starożytnego Rzymu, zdecydowany przeciwnik indywidualizmu, demokracji, liberalizmu i socjalizmu, krytyk ustroju parlamentarnego. Popierał politykę kolonialną i zbrojenia - wierzył w znaczenie wojny jako czynnika rozwoju narodu, głosił ideę "społeczeństwa wojującego"; warunkiem rozwoju przyszłych Włoch miała być likwidacja systemu demokratycznego, wzmocnienie roli monarchy i Kościoła, jako czynników spajających społeczeństwo[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Italy - World War I and fascism, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-10-31] (ang.).
- ↑ a b c Corradini, Enrico. Dizionario Biografico. [dostęp 2016-10-31]. (wł.).
- ↑ J.Sondel-Cedarmas, Nacjonalizm włoski. Geneza i ewolucja doktryny politycznej (1896-1923), Kraków: Księgarnia Akademicka, 2013, ISBN 978-83-7638-300-2 .
- ISNI: 0000000118157119
- VIAF: 13116857
- LCCN: n50020315
- GND: 119380110
- BnF: 12686716w
- SUDOC: 075943786
- SBN: RAVV001747
- NLA: 35031310
- NKC: xx0242068
- NTA: 070657572
- BIBSYS: 90738275
- CiNii: DA01290110
- Open Library: OL917084A
- PLWABN: 9810596248205606
- NUKAT: n2008072116
- J9U: 987007462731105171
- PTBNP: 130723
- CONOR: 154279011