Eparchia lwowska (Patriarchat Moskiewski)
Eparchia lwowska (w użyciu również nazwa Eparchia lwowska i halicka) – jedna z eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Jej obecnym zwierzchnikiem jest biskup (od 2017 arcybiskup[1], od 2019 metropolita[2]) lwowski i halicki Filaret (Kuczerow). Do 2023 r. funkcję soboru, oficjalnie tymczasowo, pełniła cerkiew Świętego Jerzego we Lwowie, która w wymienionym roku przeszła we władanie Kościoła Prawosławnego Ukrainy[3]. Funkcję konkatedry pełni cerkiew św. Hioba Poczajowskiego w Drohobyczu[4].
 Cerkiew św. Hioba Poczajowskiego w Drohobyczu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Siedziba |
Lwów |
| Data powołania |
1988 (w obecnych granicach) |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Konkatedra | |
| Biskup diecezjalny |
metropolita lwowski i halicki Filaret (Kuczerow) |
| Dane statystyczne (2022) | |
| Liczba dekanatów |
13 |
| Liczba parafii |
42 |
| Liczba klasztorów |
2 |
| Powierzchnia |
21 833 km² |
Położenie na mapie Lwowa  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
 49°50′30,7″N 24°02′26,3″E/49,841861 24,040639
| |
| Strona internetowa | |
Czasy współczesneEdytuj
W obecnym kształcie eparchia lwowska funkcjonuje od 1988, obejmując po ostatnich zmianach terytorialnych obszar obwodu lwowskiego[5]. W 2014 liczyła 64 parafie, co czyniło Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego piątym pod względem liczby prowadzonych placówek duszpasterskich na terenie obwodu (po Kościele katolickim obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, Ukraińskim Kościele Prawosławnym Patriarchatu Kijowskiego, Ukraińskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym i Kościele rzymskokatolickim)[5]. Parafie w wymienionym roku obsługiwało 72 kapłanów (w tym 2 mnichów) i 11 diakonów[5].
Po powstaniu nieuznających jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz Patriarchatu Kijowskiego[a] większość parafii należących dotąd do eparchii wystąpiła z niej, przystępując do jednego z wymienionych niekanonicznych Kościołów[6]. Eparchia straciła również cerkwie należące przed 1946, tj. przed wymuszoną likwidacją Cerkwi greckokatolickiej do tejże struktury[6].
W 2022 r. według oficjalnej strony eparchii w jej skład wchodziły 42 parafie[7]. Według innego źródła w regionie lwowskim zarejestrowanych było 47 wspólnot uznających zwierzchność Ukraińskiego Kościoła Patriarchatu Moskiewskiego, z czego 15 przeszło po inwazji Rosji na Ukrainę do Kościoła Prawosławnego Ukrainy[8].
Podział administracyjnyEdytuj
Eparchia w 2022 r. dzieliła się na 13 dekanatów:[7]
- brodzki (2 parafie)
- centralny (3 parafie we Lwowie)[9]
- drohobycki (8 parafii)
- jaworowski (4 parafie, w tym jedna nieaktywna)
- mościski (2 parafie)
- radziechowski (3 parafie)
- samborski (1 parafia)
- sokalski (3 parafie)
- starosamborski (2 parafie, w tym jedna nieaktywna)
- stryjski (6 parafii)
- turczański (4 parafie)
- żółkiewski (4 parafie)
- monasterski, grupujący 2 klasztory: monaster Przemienienia Pańskiego we Lwowie (żeński) i monaster św. Onufrego w Meżyhirii w rejonie turczańskim (męski)[10].
Zobacz teżEdytuj
UwagiEdytuj
- ↑ Te dwa Kościoły w 2018 r. połączyły się, tworząc Kościół Prawosławny Ukrainy.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Українська Православна Церква урочисто відзначила День Хрещення Русі
- ↑ В Киево-Печерской лавре прошли торжества по случаю пятилетия интронизации Блаженнейшего митрополита Онуфрия. patriarchai.ru, 17 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-19]. (ros.).
- ↑ У Львові головний храм УПЦ (МП) перейшов до ПЦУ (ВІДЕО), Громадське радіо [dostęp 2023-04-06] (ukr.).
- ↑ Львівська єпархія
- ↑ a b c ЛЬВІВСЬКА ЄПАРХІЯ Української Православної Церкви
- ↑ a b M. Mytrochin, Руська православна церква в Західній Україні
- ↑ a b Парафії та монастирі. upc.lviv.ua. [dostęp 2022-03-29]. (ukr.).
- ↑ Частина храмів московського патріархату на Львівщині досі не перейшла до ПЦУ, tvoemisto.tv [dostęp 2023-04-06].
- ↑ ЦЕНТРАЛЬНЕ БЛАГОЧИННЯ. upc.lviv.ua. [dostęp 2022-03-05]. (ukr.).
- ↑ Монастирське благочиння. upc.lviv.ua. [dostęp 2022-03-29]. (ukr.).