Eparchia lwowska (Patriarchat Moskiewski)
Eparchia lwowska (w użyciu również nazwa Eparchia lwowska i halicka) – jedna z eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Jej obecnym zwierzchnikiem jest biskup (od 2017 arcybiskup[1]) lwowski i halicki Filaret (Kuczerow). Według oficjalnego stanowiska Kościoła eparchia nie posiada soboru, a jedynie czasowo wykorzystuje cerkiew św. Jerzego we Lwowie jako miejsce służby duchownego zwierzchnika. Funkcję konkatedry pełni cerkiew św. Hioba Poczajowskiego w Drohobyczu[2].
| Eparchia lwowska | |
| Львівська єпархія | |
 Cerkiew św. Jerzego we Lwowie | |
| Państwo |  Ukraina
|
| Siedziba | Lwów ul. Korołenka 3 |
| Data powołania | 1988 (w obecnych granicach) |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego |
| Cerkiew | św. Jerzego we Lwowie (tymczasowo pełni funkcje soboru) |
| Biskup diecezjalny | arcybiskup lwowski i halicki Filaret (Kuczerow) |
| Dane statystyczne (2014) | |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
72 70 2 |
| Liczba dekanatów | 13 |
| Liczba parafii | 64 |
| Liczba klasztorów | 2 |
| Powierzchnia | 21 833 km² |
| Strona internetowa | |
.png)
Spis treści
Czasy współczesneEdytuj
W obecnym kształcie eparchia lwowska funkcjonuje od 1988, obejmując po ostatnich zmianach terytorialnych obszar obwodu lwowskiego[3]. W 2014 liczyła 64 parafie, co czyniło Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego piątym pod względem liczby prowadzonych placówek duszpasterskich na terenie obwodu (po Kościele katolickim obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, Ukraińskim Kościele Prawosławnym Patriarchatu Kijowskiego, Ukraińskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym i Kościele rzymskokatolickim)[3]. Parafie w wymienionym roku obsługiwało 72 kapłanów (w tym 2 mnichów) i 11 diakonów[3].
Obecny stan administratury jest efektem konfliktów wyznaniowych, jakie rozegrały się na Ukrainie na przełomie lat 80. i 90. XX wieku, po powstaniu nieuznających jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz Patriarchatu Kijowskiego. Większość parafii należących dotąd do eparchii wystąpiła z niej wówczas, przystępując do jednego z wymienionych niekanonicznych Kościołów[4]. Eparchia straciła również cerkwie należące przed 1946, tj. przed wymuszoną likwidacją Cerkwi greckokatolickiej do tejże struktury[4].
Podział administracyjnyEdytuj
Eparchia dzieli się na 13 dekanatów: brodzki (1 parafia), drohobycki (8 parafii), żółkiewski (6 parafii), mościski (3 parafie), pustomycki (2 parafie – nieaktywne), radziechowski (4 parafie), samborski (1 parafia), sokalski (13 parafii), starosamborski (4 parafie), stryjski (7 parafii), turczański (11 parafii), jaworowski (3 parafie) i centralny (3 parafie we Lwowie)[3]. Ponadto na jej terytorium działają dwa klasztory: monaster Przemienienia Pańskiego we Lwowie (żeński)[3] oraz monaster św. Onufrego w Meżyhirii w rejonie turczańskim (męski)[3].