Epitheria – grupa obejmująca łożyskowce oprócz szczerbaków. Charakteryzuje się je głównie strzemionowatym strzemiączkiem ucha środkowego, co pozwala na przepływ krwi przez naczynia krwionośne. Kontrastuje to z kolumnowatym strzemiączkiem spotykanym u torbaczy, stekowców i szczerbaków. Cechują się również krótszą w porównaniu z piszczelą strzałką.

Epitheria
Okres istnienia: kreda późna–dziś
100.5/0
100.5/0
Ilustracja
kret europejski (Boreoeutheria)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

(bez rangi) Epitheria

Epitheria — jak Xenarthra i Afrotheria — powstały po granicy K-Pg, około 66 milionów lat temu. Różnicowanie się łożyskowców nastąpiło w pierwszej setce tysięcy lat po granicy K-Pg. Pierwsze nowoczesne łożyskowce zaczęły pojawiać się 2-3 miliony lat później[1]. Epitheria należą go grup ssaków, które osiągnęły największy sukces ewolucyjny.

Monofiletyzm Epitheria sprawdzono za pomocą filogenetyce molekularnej[2]. O ile wstępne analizy zespołu retropozonów dzielonych przez Afrotheria i Boreoeutheria wsparły istnienie kladu Epitheria[3], bardziej obszerne analizy insercji trasnpozonów w czasie różnicowania Xenarthra, Afrotheria i Boreoeutheria silnie wsparły hipotezę o prawie jednoczesnych pojawieniu się tych trzech grup w randze nadrzędów[4][5].

Inne badania wskazują, że główny pień tego kladu leży pomiędzy Atlantogenata i Boreoeutheria[6].


Placentalia  

Xenarthra


  Epitheria  

Afrotheria


  Boreoeutheria  

Euarchontoglires



Laurasiatheria





Alternatywne hipotezy edytuj

Alternatywne hipotezy widzą u podstawy tego drzewa Atlantogenata i Boreoeutherialub Afrotheria and Exafroplacentalia (Notolegia):


Placentalia  
  Boreoeutheria  

Euarchontoglires



Laurasiatheria



  Atlantogenata  

Xenarthra



Afrotheria





Placentalia  

Afrotheria


  Exafroplacentalia  

Xenarthra


  Boreoeutheria  

Euarchontoglires



Laurasiatheria





Jedna analiza Bayesa widzi pierwszy podział pomiędzy Atlantogenata i Boreoeutheria[7].

Przypisy edytuj

  1. M.A. O’Leary et al. The Placental Mammal Ancestor and the Post–K-Pg Radiation of Placentals. „Science”. 339, s. 662–7, 2013-02-08. DOI: 10.1126/science.1229237. PMID: 23393258. OCLC 827160921. [dostęp 2019-04-04]. 
  2. Np.: Springer, Mark S., Michael J. Stanhope, Ole Madsen & Wilfried W. de Jong. 2004. Molecules consolidate the placental mammal tree" Trends in Ecology and Evolution 19:430–438.
  3. Kriegs, Jan Ole, Gennady Churakov, Martin Kiefmann, Ursula Jordan, Juergen Brosius & Juergen Schmitz. (2006) Retroposed Elements as archives for the evolutionary history of placental mammals" PLoS Biol 4(4) e91.
  4. Nishihara, H., Maruyama, S. & Okada, N. 2009. Retroposon analysis and recent geological data suggest near-simultaneous divergence of these three superorders of mammals. PNAS 106: 5235-40.
  5. Churakov, G., Kriegs, J.O., Baertsch, R., Zemann, A., Brosius, J. & Schmitz, J. 2009. Mosaic retroposon insertion patterns in placental mammals. Genome Research 19: 868-75.
  6. Song S, Liu L, Edwards SV, Wu S (2012) Resolving conflict in eutherian mammal phylogeny using phylogenomics and the multispecies coalescent model. Proc Natl Acad Sci USA
  7. Morgan CC, Foster PG, Webb AE, Pisani D, McInerney JO, O'Connell MJ (2013) Heterogeneous models place the root of the placental mammal phylogeny Mol Biol Evol 30(9) 2145-256 DOI 10.1093/molbev/mst117