Erazm z Formii

święty Kościoła katolickiego i prawosławnego

Erazm z Formii, Erazm z Antiochii[2], św. Elmo (cs. священномученик Эразм[1]; zm. 303[1] lub ok. 310 w Formii[2]) – święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, wg legendy biskup i męczennik, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.

Święty
Erazm z Formii
biskup i męczennik
Ilustracja
Męczeństwo św. Erazma, mal. Nicolas Poussin.
Data i miejsce śmierci

303[1]/310?[2]
Formia

Czczony przez

Kościół katolicki,
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

2 czerwca (kat.),
4/17 maja (praw.)

Patron

marynarzy, żeglarzy, tokarzy, tkaczy, Gaety, Formii

Dzwonnica katedry św. Erazma w Gaecie

Żywot świętego edytuj

Na jego temat wiadomo niewiele, znany jest głównie z ahistorycznych legend[3].

Prawdopodobnie Erazm pochodził z Antiochii[2]. Został biskupem rodzinnego miasta. W czasie prześladowań za panowania cesarza Dioklecjana ukrywał się w jaskini w górach Libanu[1]. Został jednak schwytany i był wielokrotnie torturowany. Według legendy został uwolniony z więzienia przez Michała Archanioła. Udał się wówczas statkiem do Kampanii i w miejscowości Formia zmarł na skutek odniesionych ran.

Jedna z legend mówi, że pewnego razu, gdy św. Elmo głosił kazanie, obok niego uderzył piorun. Święty jednak kontynuował kazanie, nie zwracając uwagi na niebezpieczeństwo. Jego odwaga zachwyciła słuchaczy. Żeglarze podczas burz zaczęli zanosić modlitwy do Boga właśnie za wstawiennictwem tego świętego, obierając go sobie za patrona[4].

Patronat edytuj

Wzywano go jako obrońcę przed zarazą, w czasie kolek i boleści brzucha (co miało związek z torturami, jakie mu zadano, a polegającymi na wyrywaniu wnętrzności) oraz podczas porodu. Jest patronem marynarzy (wyładowania elektryczne, obserwowane na masztach statków, odczytywano jako znak jego opieki i nazywano ogniami św. Elma), żeglarzy, tokarzy, tkaczy[5], Gaety, Formii.

Dzień obchodów edytuj

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim 2 czerwca.

Cerkiew prawosławna wspomina męczennika 4/17 maja[a], tj. 17 maja według kalendarza gregoriańskiego.

Ikonografia edytuj

Przedstawiany jest w biskupich szatach z księgą w ręku, również w czasie męczeństwa z korbą, na którą są nawijane jego wnętrzności, alternatywnie z żelaznymi gwoździami wbitymi w paznokcie.

Relikwie edytuj

Początkowo jego relikwie były przechowywane w Formii. Po zniszczeniu miasta w 842 roku przez Saracenów zostały one przeniesione do Gaety, gdzie do dzisiaj znajduje się katedra pod jego wezwaniem.

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Эразм, священномученик, [w:] Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона, 1904 (ros.).
  2. a b c d Schäfer ↓.
  3. Schäfer ↓, Erasmus war der unhistorischen Legende.
  4. Michael P. Foley, Dlaczego jemy ryby w piątek, Janusz Winiarski (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 2010, s. 130, ISBN 978-83-247-0676-1.
  5. https://stacja7.pl/swieci/swieci-patroni-od-wszystkiego/

Bibliografia edytuj