Erben Wennemars

holenderski łyżwiarz szybki

Egbert Rolf "Erben" Wennemars (ur. 1 listopada 1975 w Dalfsen) – holenderski łyżwiarz szybki, dwukrotny brązowy medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Erben Wennemars
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1975
Dalfsen

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Igrzyska olimpijskie
brąz Turyn 2006 1000 m
brąz Turyn 2006 Drużynowo
Mistrzostwa świata na dystansach
złoto Berlin 2003 1000 m
złoto Berlin 2003 1500 m
złoto Seul 2004 1000 m
złoto Inzell 2005 sztafeta
złoto Salt Lake City 2007 sztafeta
złoto Nagano 2008 sztafeta
srebro Heerenveen 1999 500 m
srebro Salt Lake City 2007 1500 m
brąz Salt Lake City 2001 1500 m
brąz Berlin 2003 500 m
brąz Seul 2004 1500 m
MŚ w wieloboju sprinterskim
złoto Nagano 2004 wielobój
złoto Salt Lake City 2005 wielobój
brąz Berlin 1998 wielobój
brąz Calgary 2003 wielobój
Puchar Świata (500 m)
2. miejsce
2002/2003
Puchar Świata (1000 m)
1. miejsce
2002/2003
1. miejsce
2003/2004
1. miejsce
2004/2005
1. miejsce
2006/2007
Puchar Świata (1500 m)
1. miejsce
2006/2007
2. miejsce
2001/2002
2. miejsce
2003/2004
2. miejsce
2004/2005
3. miejsce
2002/2003

Kariera

edytuj

Specjalizuje się w krótszych dystansach. Pierwszy medal zdobył w 1998 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w wieloboju sprinterskim w Berlinie zajął trzecie miejsce. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata w Calgary w 2003 roku, a podczas MŚ w Nagano 2004 roku i rozgrywanych rok później MŚ w Salt Lake City zwyciężał. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw świata na dystansach. Podczas MŚ w Heerenveen w 1999 roku był drugi na 500 m, na MŚ w Salt Lake City w 2001 roku był trzeci na 1500 m, dwa lata później, podczas MŚ w Berlinie zwyciężył na dystansach 1000 i 1500 m, a w biegu na 500 m był trzeci. Kolejne dwa medale zdobył na MŚ w Seulu w 2004 roku był pierwszy na 1000 m i trzeci na 1500 m, a podczas MŚ w Inzell w 2005 roku, MŚ w Salt Lake City w 2007 roku i rozgrywanych rok później MŚ w Nagano zwyciężał w sztafecie. W Salt Lake City był też drugi na 1500 m.

W 1998 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano, ale w swoim jedynym stracie, biegu na 500 m nie ukończył rywalizacji. Podczas igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku był piąty na 1000 m i dziesiąty na dwukrotnie krótszym dystansie. Ostatnie olimpijskie starty zanotował podczas igrzysk olimpijskich w Turynie w 2006 roku. Wspólnie ze Svenem Kramerem, Rintje Ritsmą, Markiem Tuitertem i Carlem Verheijenem zdobył brązowy medal w biegu drużynowym. Na tych samych igrzyskach był też między innymi trzeci w biegu na 1000 m, przegrywając tylko z dwoma reprezentantami USA: Shanim Davisem i Joeyem Cheekiem.

Wielokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym 25. zwycięstw. W sezonach 2002/2003, 2003/2004, 2004/2005 i 2006/2007 zwyciężał w klasyfikacji końcowej na 1000 m. W sezonie 2006/2007 wygrał też w klasyfikacji 1500 m, w sezonach 2001/2002, 2003/2004 i 2004/2005 był drugi, a w sezonie trzeci w tej klasyfikacji 2002/2003. Ponadto w sezonie 2002/2003 był drugi w klasyfikacji 500 m. Wielokrotnie też zdobywał medale mistrzostw Holandii, w tym czternaście złotych.

9 listopada 2007 w Salt Lake City ustanowił rekord świata w wyścigu na 1500 m wynikiem 1:42,32 min[1]. Cztery miesiące później jego rekord poprawił Kanadyjczyk Denny Morrison.

Jego brat, Freddy Wennemars również uprawia łyżwiarstwo szybkie.

Osiągnięcia

edytuj

Mistrzostwa świata

edytuj
Rok 500 m 1000 m 1500 m sztafeta
1999   4.
2000 10. 6.
2001 18. 6.  
2003      
2004 11.    
2005 9. 9. 7.  
2007 14. 4.    
2008  

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj