Erich Brandenberger
 |
Ten artykuł od 2016-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Erich Brandenberger (ur. 15 lipca 1892 w Augsburgu, zm. 21 czerwca 1955 w Bonn) – niemiecki wojskowy.
 Gen. Erich Brandenberger (z lewej) rozmawia z Erichem von Mansteinem | |
 General der Panzertruppe
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       _ribbon.svg){kind=small}
| |
.svg){kind=small}
ŻyciorysEdytuj
Urodził się w rodzinie szklarza Józefa Brandenbergera. W czasie I wojny światowej służył w 27 Dywizji piechoty, osiągając stopień porucznika. Następnie od 1923 kontynuował służbę w Reichswerze. Po dojściu Hitlera do władzy w 1933 był oficerem sztabowym jednostek okręgu Hessen-Darmstadt (major). Wraz z wybuchem II wojny światowej został szefem sztabu jednostek pogranicznych grupy „Eifel”, następnie był szefem sztabu XXIII Korpusu Armii.
Od lutego 1941 do połowy stycznia 1943 dowodził 8 dywizją pancerną, a następnie XXXVI Korpusem Piechoty. W listopadzie 1943 otrzymał nominację na generała wojsk pancernych (General der Panzertruppe – odpowiednik generała broni). Za udział w walkach w 1944 otrzymał Krzyż Rycerski Żelaznego Krzyża wraz z Liśćmi Dębu. W grudniu podczas niemieckiej kontrofensywy w Ardenach dowodził 7 armią, chroniącą lewe skrzydło nacierających sił pancernych. Pod koniec wojny objął dowództwo kolejno nad XIX Korpusem Armii i 19 Armią.
OdznaczeniaEdytuj
- Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie[1]
- Krzyż Żelazny II Klasy (21 października 1914)[1]
- Krzyż Żelazny I Klasy (7 września 1916)[1]
- Odznaka za Służbę w Heer[1]
- IV Klasy
- III Klasy
- II Klasy
- I Klasy
- Medal Pamiątkowy 13 marca 1938[1]
- Okucie Ponownego Nadania Krzyża Żelaznego II Klasy (24 grudnia 1939)[1]
- Okucie Ponownego Nadania Krzyża Żelaznego I Klasy (15 maja 1940)[1]
- Deutsches Schutzwall-Ehrenzeichen(niem.) (22 listopada 1940)[1]
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (15 lipca 1941)[1]
- Liście Dębu do Krzyża Żelaznego (12 listopada 1943)[1]
- Wspomnienie w Wehrmachtbericht (18 lutego 1944)[1]
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942[1]