Erik Derycke
Erik Derycke (ur. 28 października 1949 w Waregem[1]) – belgijski i flamandzki polityk, prawnik oraz samorządowiec, parlamentarzysta, minister w różnych resortach, wicepremier, działacz Partii Socjalistycznej, sędzia Sądu Konstytucyjnego.
| ||
Data i miejsce urodzenia | 28 października 1949 Waregem | |
Zawód, zajęcie | polityk, prawnik | |
Alma Mater | Uniwersytet w Gandawie | |
![]() |
ŻyciorysEdytuj
W 1972 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Gandawie, po czym rozpoczął praktykę adwokacką[2]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach flamandzkiej Partii Socjalistycznej. Był członkiem rady instytucji pomocy społecznej OCMW, a także radnym prowincji Flandria Zachodnia (1978–1984) i miasta Waregem (1988–2001). Między 1984 a 1995 zasiadał w Radzie Flamandzkiej, między 1984 a 2001 sprawował mandat posła do federalnej Izby Reprezentantów. Reprezentował krajowy parlament w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy[1][2].
W latach 90. był członkiem belgijskiego rządu. Pełnił funkcję sekretarza stanu do spraw polityki naukowej (1990–1991), ministra współpracy na rzecz rozwoju (1991–1992) oraz sekretarza stanu z tożsamym zakresem obowiązków (1992–1995). W latach 1995–1999 był ministrem spraw zagranicznych[1]. W 1995 krótko zajmował też stanowisko wicepremiera[3].
W 2001 otrzymał nominację na sędziego Sądu Arbitrażowego, przekształconego w 2007 w Sąd Konstytucyjny[1].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d Erik Derycke (niderl.). vlaamsparlement.be. [dostęp 2018-04-08].
- ↑ a b Erik Derycke, Rechter (niderl.). const-court.be. [dostęp 2018-04-08].
- ↑ Gouvernement Jean-Luc Dehaene I (7.03.1992 – 23.06.1995) (fr.). cris.be. [dostęp 2018-04-08].