Ermelinda

Ermelinda, Irmelinda, Hermelinda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, składające się z członów: Ermen–, od germ. ermana („wielki, wszechogarniający” – imię półboga germańskiego) oraz lind – „giętka, miękka, łagodna, przyjazna”, może też „tarcza z drewna lipowego”^[1].

Ermelinda i osoby noszące to imię w pozostałych wariantach imieniny obchodzą 29 października, jako wspomnienie św. Ermelindy, pustelnicy^[2].

Przypisy edytuj

↑ R. Kohlheim, V. Kohlheim, Duden Lexikon der Vornamen, wyd. 3, Mannheim 1998 ISBN 3-411-04943-X, por. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
↑ H. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków 1998, ISBN 83-7097-464-3, szpalta 48, por. Heiligenlexikon

[1] R. Kohlheim, V. Kohlheim, Duden Lexikon der Vornamen, wyd. 3, Mannheim 1998 ISBN 3-411-04943-X, por. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1

[2] H. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków 1998, ISBN 83-7097-464-3, szpalta 48, por. Heiligenlexikon

[1]

[2]