Ernest Beaglehole
Ernest Beaglehole (ur. 25 sierpnia 1906 w Wellington, zm. 23 października 1965 tamże) – nowozelandzki psycholog i etnolog. Prowadził badania w Oceanii, między innymi na Pukapuka, Hawajach, Tonga. Jako pierwszy uzyskał tytuł profesora psychologii w Nowej Zelandii (w 1948).
Życiorys edytuj
Życie i edukacja edytuj
Beaglehole urodził się jako ostatni z czwórki rodzeństwa, uczęszczał do szkoły Mount Cook i Wellington College. Swoją edukację kontynuował na Uniwersytecie Wiktorii w Wellingtonie, gdzie w 1928 otrzymał tytuł magistra. Stamtąd przeniósł się do Londynu, by rozpocząć studia doktoranckie na London School of Economics (LSE). W 1931 opublikowane zostały wyniki jego badań nad psychologicznymi podstawami zachłanności oraz praw własności pt „Property”. W Londynie poznał też swoją przyszłą żonę, Pearl Maslin. Po ukończeniu LSE z tytułem doktora Beaglehole otrzymał stypendium na Uniwersytecie Yale, gdzie nawiązał bliski kontakt ze znanymi postaciami antropologii: Edwardem Sapirem, Margaret Mead, Ruth Benedict. Beaglehole i Mead utrzymywali kontakt aż do jej śmierci.
Kariera naukowa edytuj
Beaglehole skupił swoje badania na kulturach pacyficznych. Dzięki poznanemu na Uniwersytecie Yale profesorowi miał możliwość wyjazdu na Pukapuka. Stamtąd przywiózł kilka publikacji, na przykład Ethnology of Pukapuka, wydaną w 1938. Ernest Beaglehole wrócił na Uniwersytet Wiktorii, by rozpocząć pracę wykładowcy u boku swojego brata Johna.
W 1946 opublikował „Some Modern Maoris” jako kontynuację poprzednich dzieł. Książka stała się kontrowersyjna przez freudowskie interpretacje życia Maori. W 1957 ukończył badania w dziedzinie antropologii publikacją „Social Change In the South Pacific”. W swoich pracach skupiał się na rdzennych kulturach i ich zanikaniu wraz z upływem czasu.
Beaglehole zmarł w wieku 59 lat, zostawiając żonę Pearl i czwórkę dzieci.