Ernst Heinrich Weber
Ernst Heinrich Weber (ur. 24 czerwca 1795 w Wittenberdze, zm. 26 stycznia 1878 w Lipsku) – niemiecki anatom, fizjolog i psycholog; brat fizyka Wilhelma Eduarda Webera[1][2][3].
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: anatomia, fizjologia | |
| Profesura |
1818 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
W latach 1818–1871 pracował na Uniwersytecie w Lipsku[3]. Jest autorem prawa określającego zależność między bodźcami i wyrażeniami zmysłowymi[1]. Sformułował prawo Webera-Fechnera, uzależniające odpowiedź od bodźca pobudzającego[1][4]. Prawo to zostało ujęte w matematyczną postać przez Gustava Theodora Fechnera[4][3]. Wraz z bratem Eduardem odkrył działanie hamujące nerwu błędnego na czynność serca. Opisał szkieletowe połączenie między pęcherzem pławnym i błędnikiem u ryb, nazwane na jego cześć narządem Webera[1]. W 1859 odznaczony został Pour le Mérite za Naukę i Sztukę[5]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Weber Ernst Heinrich, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-18].
- ↑ Weber Wilhelm Eduard, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-18].
- ↑ a b c Ernst Heinrich Weber [online], britannica.com [dostęp 2024-10-18] (ang.).
- ↑ a b Webera–Fechnera prawo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-18].
- ↑ Ernst Heinrich Weber na liście odznaczonych
- ISNI: 0000000081432702
- VIAF: 64080674
- LCCN: n85810882
- GND: 118765817
- NDL: 032998215
- BnF: 12348851t
- SUDOC: 033231508
- SBN: IEIV029118
- NLA: 35538674
- NKC: nlk20000084894
- NTA: 072983981
- BIBSYS: 90550521
- CiNii: DA10010543
- Open Library: OL5122502A
- NUKAT: n2011211465
- J9U: 987007269874005171
- CANTIC: a11425830
- NSK: 000552906
- ΕΒΕ: 243121