Ernst Heinrich Weber

Ernst Heinrich Weber (ur. 24 czerwca 1795 w Wittenberdze, zm. 26 stycznia 1878 w Lipsku) – niemiecki anatom, fizjolog i psycholog; brat fizyka Wilhelma Eduarda Webera[1][2][3].

Ernst Heinrich Weber
Ilustracja
Ernst Heinrich Weber
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1795
Wittenberga

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1878
Lipsk

Zawód, zajęcie

anatom, fizjolog, psycholog

Uczelnia

Uniwersytet w Lipsku

Krewni i powinowaci

Wilhelm Weber (brat)

W latach 1818–1871 pracował na Uniwersytecie w Lipsku[3]. Jest autorem prawa określającego zależność między bodźcami i wyrażeniami zmysłowymi[1]. Sformułował prawo Webera-Fechnera, uzależniające odpowiedź od bodźca pobudzającego[1][4]. Prawo to zostało ujęte w matematyczną postać przez Gustava Theodora Fechnera[4][3]. Wraz z bratem Eduardem odkrył działanie hamujące nerwu błędnego na czynność serca. Opisał szkieletowe połączenie między pęcherzem pławnym i błędnikiem u ryb, nazwane na jego cześć narządem Webera[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Weber Ernst Heinrich, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-18].
  2. Weber Wilhelm Eduard, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-18].
  3. a b c Ernst Heinrich Weber [online], britannica.com [dostęp 2024-10-18] (ang.).
  4. a b Webera–Fechnera prawo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-18].