Eugen von Hippel (ur. 3 sierpnia 1867 w Królewcu, zm. 5 lipca 1939 w Getyndze) – niemiecki lekarz okulista. Przedstawił jeden z pierwszych opisów zespołu von Hippla-Lindaua.

Eugen von Hippel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1867
Królewiec

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1939
Getynga

Profesor nauk medycznych
Specjalność: okulistyka
Alma Mater

Uniwersytet w Gießen
Uniwersytet w Getyndze

Doktorat

1890

Profesura

1897

Uczelnia

Uniwersytet w Heidelbergu
Uniwersytet w Getyndze

Życiorys

edytuj

Eugen von Hippel urodził się jako syn Arthura von Hippla (1841–1916), profesora katedry okulistyki na Uniwersytecie w Królewcu, i Olgi z domu Magnus (1846–1900). Jego bratem był prawnik Robert von Hippel (1866–1951)[1].

Studiował na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen, Uniwersytecie Alberta i Ludwika we Fryburgu Bryzgowijskim, Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie, Uniwersytecie Ruprechta-Karola w Heidelbergu i Uniwersytecie Georga Augusta w Getyndze; tytuł doktora medycyny otrzymał w 1890 roku w Heidelbergu. Zaczął się specjalizować w okulistyce i w 1892 roku został asystentem Theodora Lebera. Napisał wtedy pracę o syderozie gałki ocznej[2], za którą otrzymał Nagrodę von Graefego w 1897 roku i profesurę na Uniwersytecie w Heidelbergu. Od 1909 do 1914 roku był profesorem kliniki ocznej w Halle i ostatecznie został profesorem okulistyki w Getyndze w 1915 roku. Był już wtedy uznanym światowym autorytetem od wrodzonych malformacji narządu wzroku[3]. Zajmował się wtedy takimi zagadnieniami jak sympatyczne zapalenie oka, gruźlica oczna, czerniak złośliwy naczyniówki i choroby nerwu wzrokowego[4].

Jego córką była wiolonczelistka Lena Chemin-Petit (zm. 1994)[5]. Fizyk Arthur R. von Hippel był jego krewnym[6].

Dorobek naukowy

edytuj

W 1904 roku Eugen von Hippel opisał dwa przypadki zmian w siatkówce, które uznał za objaw nieopisanej dotąd choroby[7], nazwanej przez niego w kolejnej pracy z 1911 roku naczyniakowatością siatkówki (angiomatosis retinae)[8]. W 1926 roku szwedzki patolog Arvid Lindau opisał takie same zmiany skojarzone z guzami móżdżku i innych narządów[9]; obecnie choroba znana jest jako choroba von Hippla-Lindaua.

Wybrane prace

edytuj
  • Über die Schnabelsche Lehre von der Entstehung der glaukomatösen Excavation[10]. (1910)
  • Die anatomische Grundlage der von mir beschriebenen „sehr seltenen Erkrankung der Netzhaut[11]. (1911)
  • Bemerkungen zu einigen Fragen aus der Lehre von den Missbildungen des Auges[12]. (1909)
  • Die Ergebnisse meiner Fluoresceinmethode zum Nachweis von Erkrankungen des Hornhautendothels[13]. (1902)
  • Über experimentelle Erzeugung von angeborenem Star bei Kaninchen nebst Bemerkungen über gleichzeitig beobachteten Mikrophthalmus und Lidcolobo[14]. (1907)
  • Ist das Zusammenvorkommen von Mikrophthalmus congenitus und Glioma retinae im gleichen Auge sicher erwiesen?[15] (1905)
  • Ueber verschiedene Formen von angeborener Cataract und ihre Beziehungen zu einande[16] (1902)

Przypisy

edytuj
  1. Hippel, Eugen W: Neue deutsche Biographie Bd 9 Berlin 1972 s. 200-201
  2. von Hippel E. Über Siderosis bulbi. Leipzig, 1894
  3. Baurmann H. Obituary of Dr von Hippel. „Klin Monatsbl Augenheilkd”. 103, s. 632-634, 1939. 
  4. Richard S, Graff J, Lindau J, Resche F. Von Hippel-Lindau disease. „Lancet”. 363, s. 1231–1234, 2004. 
  5. Eugen von Hippel w bazie Who Named It (ang.)
  6. Wspomnienia Erica von Hippla o jego krewnym. vhl.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-05)]. (ang.)
  7. von Hippel, E. Über eine sehr seltene Erkrankung der Netzhaut. „Albrecht von Graefes Arch Ophthal”. 59, s. 83-106, 1904. 
  8. von Hippel, E. Die anatomische Grundlage der von mir beschrieben "sehr seltene Erkrankung der Netzhaut". „Albrecht von Graefes Arch Ophthal”. 79, s. 350-377, 1911. 
  9. Lindau, A. Zur Frage der Angiomatosis Retinae und Ihrer Hirncomplikation. „Acta Ophthal”. 4, s. 193-226, 1927. 
  10. Eugen v Hippel, Über die Schnabelsche Lehre von der Entstehung der glaukomatösen Excavation, „Albrecht von Graefes Archiv für Ophthalmologie”, 74 (1), 1910, s. 101–167, DOI10.1007/BF02135874, ISSN 0065-6100 (niem.).
  11. Eugen v Hippel, Die anatomische Grundlage der von mir beschriebenen „sehr seltenen Erkrankung der Netzhaut“, „Albrecht von Graefes Archiv für Ophthalmologie”, 79 (2), 1911, s. 350–377, DOI10.1007/BF01966371, ISSN 0065-6100 (niem.).
  12. Eugen v Hippel, Bemerkungen zu einigen Fragen aus der Lehre von den Missbildungen des Auges, „Albrecht von Graefes Archiv für Ophthalmologie”, 70 (2), 1909, s. 314–331, DOI10.1007/BF02008820, ISSN 0065-6100 (niem.).
  13. Eugen v Hippel, Die Ergebnisse meiner Fluoresceinmethode zum Nachweis von Erkrankungen des Hornhautendothels, „Albrecht von Graefes Archiv für Ophthalmologie”, 54 (3), 1902, s. 509–551, DOI10.1007/BF01974912, ISSN 0065-6100 (niem.).
  14. Eugen v Hippel, Über experimentelle Erzeugung von angeborenem Star bei Kaninchen nebst Bemerkungen über gleichzeitig beobachteten Mikrophthalmus und Lidcolobom, „Albrecht von Graefes Archiv für Ophthalmologie”, 65 (2), 1907, s. 326–360, DOI10.1007/BF02107614, ISSN 0065-6100 (niem.).
  15. Eugen v Hippel, Ist das Zusammenvorkommen von Mikrophthalmus congenitus und Glioma retinae im gleichen Auge sicher erwiesen?, „Albrecht von Graefes Archiv für Ophthalmologie”, 61 (2), 1905, s. 352–364, DOI10.1007/BF01969716, ISSN 0065-6100 (niem.).
  16. Eugen v Hippel, Ueber verschiedene Formen von angeborener Cataract und ihre Beziehungen zu einander, „Albrecht von Graefes Archiv für Ophthalmologie”, 54 (1), 1902, s. 48–67, DOI10.1007/BF01971145, ISSN 0065-6100 (niem.).

Bibliografia

edytuj
  • Fischer I: Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre. Band 1. München-Berlin: Urban & Schwarzenberg, 1962, s. 632.
  • Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: 1901, s. 740. [1]

Linki zewnętrzne

edytuj