Eugenio Alliata
Eugenio Mario Alliata OFM (ur. 9 grudnia 1949 w Bolzano Novarese, Novara[1]) – włoski archeolog i biblista, franciszkanin, licencjusz nauk biblijnych. Należy do franciszkańskiej Prowincji św. Bonawentury w Piemoncie.
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
4 października 1972 |
| Prezbiterat |
6 lipca 1975 |
Życiorys edytuj
Uzyskał w 1982 licencjat z teologii ze specjalizacją biblijną we Franciszkańskim Studium Biblijnym w Jerozolimie. W 1985 uzyskał stopień licencjusza archeologii chrześcijańskiej w Papieskim Instytucie Archeologii Chrześcijańskiej w Rzymie[2].
Uczestniczył w wielu kampaniach wykopaliskowych na Bliskim Wschodzie, w Izraelu i w Jordanii (Nazaret, En Kerem, Góra Nebo, Umm ar-Rasas, Kafarnaum, Kefar Kanna). Liczne publikacje książkowe i artykuły w specjalistycznych periodykach. Uważany za największego znawcę archeologii pierwotnego chrześcijaństwa Palestyny. Współpracował z Bellarmino Bagattim, Virgilio Corbo oraz Stanislao Loffredą.
Obecnie Eugenio Alliata jest wykładowcą archeologii paleochrześcijańskiej we Franciszkańskim Studium Biblijnym w Jerozolimie oraz dyrektorem muzeum archeologicznego przy Klasztorze Ubiczowania na Via Dolorosa w Jerozolimie[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Schematismus Ordinis Fratrum Minorum. Roma: Curia Generalis, 2009, s. 30.
- ↑ Alliata Eugenio ofm. www.custodia.org, 2001-12-08. [dostęp 2009-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-13)]. (ang.).
- ↑ Programma Anno Accademico 2009-2010. www.custodia.org. [dostęp 2009-09-06]. (wł.).