Eugeniusz Czerwiński

polski architekt
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 21 sty 2022. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.

Eugeniusz Karol Czerwiński (ur. 7 października 1887 we Lwowie, zm. 22 lutego 1930 tamże) – polski architekt, profesor Politechniki Lwowskiej.

Eugeniusz Czerwiński
Ilustracja
Eugeniusz Czerwiński
Data i miejsce urodzenia

7 października 1887
Lwów

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1930
Lwów

Narodowość

polska

Alma Mater

Politechnika Lwowska

Praca
Styl

art déco
funkcjonalizm

Projekty

Sejm Śląski i Województwa Śląskiego w Katowicach,
Poczta Główna we Lwowie

Życiorys

edytuj

Studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej. Już w czasie studiów w roku 1909 rozpoczął pracę zawodową[1].

Po ukończeniu studiów w latach 1911–1914 Eugeniusz Czerwiński pracował jako asystent w katedrze budownictwa użytkowego. W latach 1921–1930 zajmował się pracą pedagogiczną na Politechnice Lwowskiej.

Pierwszym sukcesem zawodowym był w roku 1922 udział (z Marianem Nikodymowiczem) w konkursie na projekt obiektów Sejmu Śląskiego i Województwa Śląskiego w Katowicach.

Wraz z architektem Alfredem Zachariewiczem zaprojektował odbudowę uszkodzonego w roku 1918 gmachu Poczty Głównej we Lwowie. W latach 1921–1924 w tym samym zespole autorskim wzniósł pawilony wystawowe lwowskich Targów Wschodnich. W roku 1924 zrealizował projekt budynku administracyjnego cukrowni „Chodorów”. Zbudował też okrągły pawilon wystawowy fabryki fajansu „Pacyków”. Dla urzędników Pocztowej Kasy Oszczędności zbudował dom o 64 mieszkaniach przy ulicy Piłudskiego (obecnie Iwana Franki) 23 we Lwowie. Dla studentów Politechniki Lwowskiej wzniósł w latach 1926–1927 II Dom Techników przy ulicy Abrahamowiczów (obecnie Boya-Żeleńskiego).

W latach 1926–1929 Czerwiński zrealizował hotel-pensjonat „Lwigród” w Krynicy.

Realizacje z lat dwudziestych utrzymane są w stylu klasycyzującego art déco. W ostatnich latach życia Eugeniusz Czerwiński zaczął projektować w stylu funkcjonalizmu. Przedwczesny zgon uniemożliwił mu realizację dalszych projektów.

Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim[2].

Przypisy

edytuj
  1. Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 50.
  2. Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Ossolineum, 1988. ISBN 83-04-02817-4.

Bibliografia

edytuj