Eugeniusz Iwanicki
Eugeniusz Iwanicki (ur. 18 września 1933 w Domaradzkiem k. Nieświeża, zm. 10 grudnia 2020 w Łasku[2] lub Pabianicach[3]) – polski pisarz i dziennikarz.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 września 1933 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 grudnia 2020[1] |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Okres II wojny światowej spędził z matką i siostrą Haliną w Kazachstanie. Jego ojca Pawła Iwanickiego aresztowano już 18.09.1939 r. i skazano na 10 lat łagrów na Wyspach Sołowieckich. Jesienią 1941 r. został zwolniony i dołączył do rodziny w Kazachstanie[4]. W 1946 rodzina wróciła do Polski w ramach repatriacji i osiedliła się w Łasku. W Polsce Eugeniusz Iwanicki musiał ponownie uczyć się języka polskiego.
Debiutował w 1957 na łamach „Poglądów”. Należał do zespołu redakcyjnego „Odgłosów”, prowadził dział kulturalny w tygodniku „Życie Pabianic” (1965-1966), współpracował z „Dziennikiem Łódzkim” (1966–1971). Był współzałożycielem grupy poetyckiej „Grabia 59”. W 1972 zamieszkał w Łodzi, gdzie pracował jako starszy inspektor w Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej, od 1973 jako dziennikarz w oddziale „Trybuny Ludu”, a następnie jako publicysta w „Odgłosach” (od 1976). W 1962 został członkiem PZPR, a 1971 członkiem Związku Literatów Polskich[5].
Odznaczenia edytuj
- Nagroda Specjalna Towarzystwa Przyjaciół Łodzi (1968),
- Złoty Krzyż Zasługi (1975),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985)[5].
Twórczość edytuj
- Zmowa obojętnych – 1969
- Powódź w dolinie psów – 1970 (zbiór opowiadań)
- Łask – 1970 (przewodnik turystyczny)
- Powrót żurawi – 1971
- Dzień pierwszy i następny – 1972
- Deszczowy sezon – 1973
- Labirynt – 1978
- Więcej niż przyjaźń – 1980
- Miałem dobrego pana – 1980
- Wyprawa po białe runo – 1982
- Anegdoty o przesławnym mieście Łasku – 1982
- Władca zielonych ogrodów – 1984
- Klasztor dla ateistów albo rozważania Pana T. – 1984
- Podróż do krainy motyli – 1986 (dla dzieci)
- Kubuś i słowik – 1986 (dla dzieci)
- Wróg towarzysza Stalina. Wspomnienia z Kazachstanu 1940–1946 Wydawnictwo Res Polona, Łódź 1990, ISBN 83-85063-03-X – 1990
- Proces szatana? – Wydawnictwo Łódzkie 1990
- Kat i ofiara, czyli porachunki mafii – 1991
- Nokturny jesienne – 1998
- Mój Łask 1946 – 2004
Przypisy edytuj
- ↑ Zmarł dziennikarz i pisarz Eugeniusz Iwanicki. lask.pl. [dostęp 2020-12-13]. (pol.).
- ↑ Odszedł red. EUGENIUSZ IWANICKI [online], Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polskiej. Oddział w Łodzi, 11 grudnia 2020 [dostęp 2023-01-10].
- ↑ Eugeniusz Iwanicki spoczął na łaskim cmentarzu [online], ŁaskOnline, 16 grudnia 2020 [dostęp 2023-11-29].
- ↑ Wróg towarzysza Stalina. Wspomnienia z Kazachstanu 1940–1946, Wydawnictwo Res Polona, Łódź 1990, ISBN 83-85063-03-X Str. 9 i 39
- ↑ a b Jadwiga Czachowska, Alicja Szałagan, Współcześni polscy pisarze i badacze literatury, t. 3, G - J, 1994, s. 313 [dostęp 2023-12-18].