Eugeniusz Szubert (major)
Eugeniusz Szubert[a] (ur. 15 grudnia 1896[1] w Ozorkowie, zm. ?) – major saperów Wojska Polskiego.
major saperów | |
Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1896 |
---|---|
Data śmierci |
? |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Kościuszkowskiego Obozu Szkolnego Saperów |
Stanowiska |
dowódca ośrodka |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Urodził się 15 grudnia 1896 roku w Ozorkowie jako syn Kornela[2]. 31 marca 1924 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 18. lokatą w korpusie oficerów zawodowych inżynierii i saperów. W 1924 roku pełnił służbę w batalionie szkolnym Kościuszkowskiego Obozu Szkolnego Saperów w Warszawie i pozostawał oficerem nadetatowym 8 pułku saperów[3]. Cztery lata później służył w batalionie szkolnym saperów w Twierdzy Modlińskiej[4], a w 1930 roku objął stanowisko kwatermistrza w batalionie elektrotechnicznym w Nowym Dworze[5]. Majorem został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów saperów[1]. Do sierpnia 1939 roku był dowódcą Ośrodka Sapersko-Pionierskiego 16 Dywizji Piechoty w Grudziądzu[1]. W sierpniu tego roku, w czasie mobilizacji alarmowej, objął dowództwo 16 batalionu saperów. Na czele tego oddziału walczył w kampanii wrześniowej.
Od 12 grudnia 1945 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 20 batalionu saperów we Włoszech[6].
Ordery i odznaczenia edytuj
Uwagi edytuj
- ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako Eugeniusz II Szubert, w celu odróżnienia od dwóch innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 245.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-05] .
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 812, 831, 1387.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 585, 596.
- ↑ Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 14 z 20 września 1930 r., poz. 300
- ↑ Szugajew 1985 ↓, s. 493-494.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Adam Szugajew: Saperzy w służbie Polsce. Księga pamiątkowa. Londyn: Stowarzyszenie Polskich Saperów na Obczyźnie, 1985.