Otwórz menu główne
Wikipedia

Eurocopter EC135

Eurocopter EC135 – lekki śmigłowiec wielozadaniowy, wyposażony w dwa silniki turbowałowe, produkowany przez francusko-niemiecką Eurocopter Group. Prototyp odbył pierwszy lot w pierwszej połowie 1994 roku. Uniwersalna maszyna do transportu pasażerskiego, przewozu VIP-ów, śmigłowiec dyspozycyjny dla firm, lotniczego ratownictwa medycznego (HEMS) i służb publicznych (np. w Niemczech użytkowany przez policję, w Polsce stanowi od chwili wprowadzenia w 2010 roku, podstawową maszynę LPR-u).

Eurocopter EC135
EC135P2 SP-HXG w barwach Lotniczego Pogotowia Ratunkowego z bazy w Sanoku
EC135P2 SP-HXG w barwach Lotniczego Pogotowia Ratunkowego z bazy w Sanoku
Dane podstawowe
Państwo  Niemcy
 Francja
Producent Airbus Helicopters
Typ lekki śmigłowiec wielozadaniowy
Historia
Data oblotu 15 lutego 1994
Lata produkcji od 1996
Egzemplarze 1000 (stan na 2011)[1]
Dane techniczne
Napęd 2× Turbomeca Arrius 2B2 lub Pratt & Whitney Canada PW206B2
Moc 2 x 439 kW (Arrius) lub

2 x 419 kW (P&W),
(MCP - Maximum Continuous Power, na poziomie morza)

Wymiary
Średnica wirnika 10,20 m
Długość kadłuba 10,21 m
(z wirnikiem głównym 12,19 m)
Szerokość kadłuba 1,56 m
Wysokość 3,62 m
Masa
Własna 1460 kg
Użyteczna 1375 kg
Startowa 2835 kg
(2900 kg z ładunkiem zewnętrznym)
Paliwa 560,4 kg / 700,5 l
Osiągi
Prędkość maks. 259 km/h
Prędkość przelotowa 254 km/h
Prędkość ekonomiczna 230 km/h
Wznoszenie maks. w locie poziomym 7,62 m/s
Pułap 6096 m
Pułap zawisu z wpływem ziemi 3045 m
Pułap zawisu bez wpływu ziemi 2010 m
Zasięg 635 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
maks. 8
(2 załogi + 6 pasażerów, wersja pasażerska)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Zaprojektowany został z wykorzystaniem doświadczeń zdobytych podczas budowy i eksploatacji popularnych śmigłowców Bölkow Bo 105 produkcji (MBB). W miejsce konwencjonalnego tylnego wirnika wyposażony jest w fenestron, co znacznie zwiększa bezpieczeństwo lądowań w trudnych warunkach. Śmigłowiec jest dostosowany do lotów zarówno w dzień, jak i w nocy, przy złej widoczności i przy jej całkowitym braku, jedynie w oparciu o wskazania przyrządów (IFR)[2].

Możliwe jest opcjonalne wyposażenie w całkowicie elektroniczny tzw. "szklany kokpit" (potoczne określenie zintegrowanego systemu Electronic Flight Instrument System (EFIS)) - o nazwie MEGHAS Flight Control Display System. Sterowanie silników nowszych wersji odbywa się z użyciem systemu FADEC, co pozwala częściowo odciążyć pilotów od ciągłej kontroli parametrów pracy jednostek napędowych i pozwala poświęcić większą część uwagi na inne zadania.

Spis treści

EC135 w PolsceEdytuj

Eurocopter EC135 jest używany (lub zamówiony) przez 23 kraje w tym Polskę. W październiku 2007 został rozstrzygnięty przetarg na zakup 23 sztuk tego śmigłowca w wersji P2+ dla Polskiego Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, mających zastąpić wysłużone, wielozadaniowe Mi-2. Prezentacja śmigłowca odbyła się 10 września 2009 na warszawskim lotnisku Babice[3]. Pierwszy egzemplarz trafił do Krakowa w grudniu 2009, pozostałe zamówione maszyny miały zostać dostarczone do końca 2010 roku[2]. W dniu 16 grudnia 2010 podpisano protokoły odbioru dwóch ostatnich śmigłowców Eurocopter EC 135. Dyżury z użyciem nowych maszyn pełnione są obecnie (18 grudnia 2010) za dnia w 13 z łącznie 18 baz (17 stałych, 1 tymczasowa), w 14-ej dyżur ma się rozpocząć 20 grudnia 2010, w 3 kolejnych - "w pierwszych miesiącach 2011 roku". Dzięki większym możliwościom EC 135 w porównaniu ze starymi maszynymi typu Mi-2, m.in. awionice pozwalającej na loty w warunkach IFR (bez widoczności), w roku 2011 LPR planuje podjęcie w części baz pierwszych dyżurów również w porze nocnej (aktualnie trwają szkolenia załóg oraz strażaków odpowiedzialnych za bezpieczeństwo lądowisk). Większa prędkość maszyny umożliwiła także zwiększenie skutecznego zasięgu akcji z dotychczasowych 60 km (Mi-2) do 80 km, których osiągnięcie jest możliwe w czasie 22 minut[4]. LPR użytkuje także 4 sztuki tego śmigłowca w wersji P3 [5]

Dla porównania w Czechach, użytkujących (prócz innych maszyn) wersję EC 135 T2 i T2+, siatkę lotniczych jednostek ratowniczych zaplanowano tak, by większość punktów na terenie kraju nie była oddalona o więcej niż ok. 50 km od jednej z baz HEMS[6], a w Niemczech bazy śmigłowców Ratownictwa lotniczego ADAC rozmieszczono, by pomoc mogła dotrzeć na miejsce wypadku drogowego w ciągu 15 minut, promień działania mieści się w przedziale 50-70 km[7].

WersjeEdytuj

Litera T w oznaczeniu wersji oznacza silnik Turboméca Arrius; P sygnalizuje zastosowanie silnika Pratt & Whitney Canada PW206B lub PW206B2. Kolejna cyfra oznacza wersję rozwojową silnika. Nowsze egzemplarze wyposażono w centralny system wyświetlaczy Central Panel Display System (CPDS) - takie wersje latają w służbie Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.

cywilneEdytuj

  • EC 135 P1 z silnikami Pratt & Whitney Canada PW206B.
  • EC 135 T1 z silnikami Turboméca Arrius 2B1, 2B1A lub 2B1A1.

Obie wersje "1" mają maksymalną masę startową (MTOW) 2720 kg.

  • EC 135 P2 z silnikami Pratt & Whitney Canada PW206B2.
  • EC 135 T2 z silnikami Turboméca Arrius 2B2.

Obie wersje "2" mają większą moc przy pracującym tylko jednym silniku i maksymalną masę startową (MTOW) 2835 kg

  • EC 135 P2+ z silnikami Pratt & Whitney Canada PW206B2.
  • EC 135 T2+ z silnikami Turboméca Arrius 2B2.

Wersje "2+" mają maksymalną masę startową (MTOW) 2910 kg i polepszoną charakterystykę oddawania mocy dzięki FADEC.

wojskoweEdytuj

  • EC135 T2 w barwach Austriackiego Lotniczego Pogotowia Ratunkowego

  • EC135 niemieckiej policji

PrzypisyEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eurocopter_EC135&oldid=54452535”