Eva Twardokens

amerykańska narciarka alpejska

Eva Twardokens (ur. 28 kwietnia 1965 w Reno) – amerykańska narciarka alpejska, brązowa medalistka mistrzostw świata.

Eva Twardokens
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1965
Reno

Wzrost

165 cm

Pierwsze punkty w PŚ

17.12 1982, Piancavallo (13. miejsce – kombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

26.01 1985, Arosa
(2. miejsce – super G)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata
brąz Bormio 1985 Gigant

Kariera edytuj

Pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wywalczyła 17 grudnia 1982 roku w Piancavallo, zajmując trzynaste miejsce w kombinacji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 26 stycznia 1985 roku w Arosa, kończąc rywalizację w supergigancie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła na podium Marinę Kiehl z RFN i Szwajcarkę Michelę Figini. Jeszcze dwa razy stanęła na podium zawodów pucharowych: 10 lutego 1991 roku w Zwiesel była druga, a 20 stycznia 1992 roku w Piancavallo trzecia w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1990/1991, kiedy zajęła czternaste miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta była czwarta.

Największym osiągnięciem Twardokens był brązowy medal w gigancie wywalczony podczas mistrzostw świata w Bormio w 1985 roku. Wyprzedziły ją tam jedynie jej rodaczka Diann Roffe i Austriaczka Elisabeth Kirchler. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Była też między innymi piąta w tej samej konkurencji na mistrzostwach świata w Saalbach sześć lat później. W 1992 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie była siódma w gigancie i ósma w supergigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. Brała też udział w igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku, gdzie była szósta w gigancie, a slalomu ponowne nie ukończyła. Ponadto w 1983 roku wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w Sestriere, gdzie była dziewiąta w slalomie i dwunasta w zjeździe.

Córka polskiego szermierza Jerzego Twardokensa, który od 1958 roku mieszkał i pracował w USA.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
8. 18 lutego 1992   Albertville Supergigant 1:21,22 +2,97   Deborah Compagnoni
7. 19 lutego 1992   Albertville Gigant 2:12,74 +1,73   Pernilla Wiberg
DNF1 20 lutego 1992   Albertville Slalom 1:32,68 -   Petra Kronberger
DNF1 24 lutego 1994   Lillehammer Gigant 2:30,97 +3,44   Deborah Compagnoni
DNF1 26 lutego 1994   Lillehammer Slalom 1:56,01 -   Vreni Schneider

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
7. 4 lutego 1985   Bormio Kombinacja 18,72 pkt +41,79 pkt   Erika Hess
3.  6 lutego 1985   Bormio Gigant 2:18,53 +0,68   Diann Roffe
10. 9 lutego 1985   Bormio Slalom 1:29,58 +1,77   Perrine Pelen
8. 30 stycznia 1987   Crans-Montana Kombinacja 15,32 pkt +42,44 pkt   Erika Hess
14. 3 lutego 1987   Crans-Montana Supergigant 1:19,17 +3,18   Maria Walliser
13. 5 lutego 1987   Crans-Montana Gigant 2:21,22 +3,61   Vreni Schneider
9. 7 lutego 1987   Crans-Montana Slalom 1:33,30 +2,29   Erika Hess
8. 7 lutego 1989   Vail Slalom 1:30,88 +2,52   Mateja Svet
16.[1] 11 lutego 1989   Vail Gigant 2:29,37 +6,10   Vreni Schneider
DNF1[2] 1 lutego 1991   Saalbach Slalom 1:25,90 -   Vreni Schneider
5. 2 lutego 1991   Saalbach Gigant 2:07,45 +0,99   Pernilla Wiberg

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
12. 3 marca 1983   Sestriere Zjazd 1:32,49 +3,22   Marina Kiehl
9. 5 marca 1983   Sestriere Slalom 1:38,46 +2,70   Fulvia Stevenin

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium edytuj

  1.   Arosa26 stycznia 1985 (supergigant) – 2. miejsce
  2.   Zwiesel10 lutego 1991 (gigant) – 2. miejsce
  3.   Piancavallo20 stycznia 1992 (gigant) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj