Ewa Olejarz (ur. 1974 w Zabrzu) – polska poetka, dramaturg i prozaiczka[1].

Ewa Olejarz
Ilustracja
Ewa Olejarz (2016)
Data i miejsce urodzenia

1974
Zabrze

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

poezja, literatura piękna

Życiorys edytuj

Publikowała m.in. w „Akancie”, „Arteriach”, „Migotaniach, przejaśnieniach”, „Śląsku”, „Toposie[2]. Pracuje jako nauczycielka historii w I Liceum Ogólnokształcącym im. prof. Zbigniewa Religi w Zabrzu[3]. Mieszka w Zabrzu[2].

Nagrody edytuj

  • laureatka Turnieju Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka (2013)[3]
  • laureatka Turnieju Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka (2014)[3]
  • II Nagroda XII Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Złoty Środek Poezji” na najlepszy poetycki debiut książkowy roku 2015 za tomik Milczenie placu zabaw[4].
  • I nagroda III Ogólnopolskiego Konkursu na Tomik Wierszy Duży Format 2015 w kategorii przed debiutem[5] za projekt tomiku Pfu.
  • II nagroda II Ogólnopolskiego Konkursu im. Tymoteusza Karpowicza 2016 na książkę poetycką za projekt tomiku pod roboczą nazwą Wiersze[6] (ukazał się ostatecznie pod tytułem Wszystko jest inaczej).

Książki edytuj

  • Milczenie placu zabaw (Towarzystwo Przyjaciół Sopotu, Sopot 2015[3]), seria Biblioteki Toposu, t. 115
  • Pfu (Fundacja Duży Format, Warszawa 2015)
  • Wszystko jest inaczej (Fundacja na Rzecz Kultury i Edukacji im. Tymoteusza Karpowicza, Wrocław 2016)
  • mongolski cyrk (Instytut Mikołowski, Mikołów 2018)

Przypisy edytuj

  1. Ewa Olejarz. O autorze. Biuro Literackie. [dostęp 2020-02-10].
  2. a b Ewa Olejarz. [w:] Port Poetycki [on-line]. [dostęp 2020-02-10].
  3. a b c d Barbara Siemianowska: Konkurs poetycki: Mikołów 2014. Turniej Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka wygrała Ewa Olejarz. [w:] naszemiasto.pl Mikołów [on-line]. Polska Press, 2014-12-10. [dostęp 2020-02-10].
  4. Festiwal Złoty Środek Poezji [online], www.zlotysrodekpoezji.pl [dostęp 2017-06-09].
  5. Krystyna Wiatrowska i Ewa Olejarz [online], silesius.wroclaw.pl [dostęp 2017-06-09] (pol.).
  6. Wyniki 2. Konkursu im. Tymoteusza Karpowicza [online], fundacja-karpowicz.org [dostęp 2017-06-09] (ang.).