L'Expo 1961 (oficjalnie Esposizione Internazionale del Lavoro - Torino 1961, (fr.) Exposition International du Travail – Turin 1961, (ang.) International Labour Exhibition - Turin 1961), znana także jako Italia '61 (nazwę później przyjął region o tej samej nazwie) - wystawa zorganizowana z okazji stuletniej rocznicy zjednoczenia Włoch, która odbyła się w Turynie w 1961 r.

Expo 1961
Celebrazione per il centenario dell'Unità d'Italia
L'uomo al lavoro
Ilustracja
Kolej jednoszynowa na wystawie w 1961 roku.
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Turyn

Adres

Corso Unità d'Italia

Data założenia

1 maja 1961

Powierzchnia ekspozycji

300 000 m²

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Expo 1961”
Ziemia45°01′N 7°40′E/45,016667 7,666667

Wśród uczestników i promotorów inicjatywy był Giuseppe Pella, przewodniczący komisji Italia 61, ówczesny burmistrz Turynu Amedeo Peyron oraz Achille Mario Dogliotti, Przewodniczący Rady Dyrektorów.

Z tej okazji w całości zbudowana została dzielnica Turynu, w południowej części miasta, w osuszonym obszarze nad brzegiem rzeki Pad

Wystawa przyciągnęła ponad cztery miliony turystów z całego świata. Głównymi atrakcjami była kolej jednotorowa, Circarama, system projekcji kina Walt Disney, kolejka linowa łączona w spektakularny sposób, przechodząca przez rzekę Pad, Parco del Valentino i Park Europy położony na wzgórzu Turynu.

Został znacznie ulepszone oświetlenie publiczne w mieście a w szczególności powierzchnia wystawiennicza dzięki nowoczesnym systemom zaprojektowanym przez Guido Chiarelli wielki podziw wzbudziło nocne oświetlenie ogrodu skalnego w Parco del Valentino wykonane jako część wielkiej międzynarodowej wystawy FLOR 61.

Ważne budynki zbudowane z tej okazji to Palazzo del Lavoro i Palavela; pawilony na Festiwalu Regionów, zaprojektowane przez Nello Renacco, uzyskały w 1963 roku "Nagrodę Państwową za wykonaną pracę", przyznawaną corocznie przez IN/ARCH[1].

Transport edytuj

Przewoźnik ATM oddał do użytkowania 12 piętrowych autobusów 2 i 3-osiowych, specjalnie zaprojektowanych przez zakłady Viberti.

Przypisy edytuj

  1. L'architettura. Cronache e storia, anno IX, nº 97, novembre 1963, pp. 522-523

Bibliografia edytuj

  • Ernesto Nathan Rogers, Un errore nazionale in Casabella - Continuità, nº 252, Milano, Editoriale Domus, giugno 1961, p. 3.
  • Franco Berlanda, L'Italia '61 a Torino in Casabella - Continuità, nº 252, Milano, Editoriale Domus, giugno 1961, pp. 4-17.

Linki zewnętrzne edytuj