Venezia FC
Venezia Football Club (wcześniej Foot Ball Club Unione Venezia ) – włoski klub piłkarski, założony w 1907 roku, mający siedzibę w mieście Wenecja, w części Mestre. 27 maja 2021 roku po remisie 1:1 w drugim meczu z AS Cittadella wygrali finał baraży do Serie A i po 20 latach wrócili na najwyższy poziom rozgrywkowy we Włoszech.
![]() | |
Pełna nazwa |
Venezia Football Club S.r.l. |
---|---|
Przydomek |
Arancioneroverdi |
Barwy |
|
Data założenia | |
Liga | |
Państwo | |
Region | |
Adres |
Viale Ancona 43, 30172 Wenecja |
Stadion | |
Sponsor techniczny | |
Właściciel |
VFC Newco 2020 LLC |
Prezes |
Duncan Niederauer |
Trener | |
Asystent trenera |
Alberto Bertolini |
Strona internetowa |
Klub Foot Ball Club Unione Venezia został założony w 2009 roku jako spadkobierca Società Sportiva Calcio Venezia. Ta z kolei powstała w 2005 roku, w miejscu Associazione Calcio Venezia 1907, który to zbankrutował i zajmując 21. miejsce w Serie B został relegowany do Serie C2. Venezia w swojej historii wiele razy krążyła pomiędzy dwoma najwyższymi ligami we Włoszech – Serie A i Serie B. Sezon 2001/2002 był jej ostatnim jak dotąd w najwyższej klasie rozgrywkowej i wtedy to prezydent Venezii, Maurizio Zamparini zły na swoich zawodników zdecydował się wykupić US Palermo i część piłkarzy z Venezii powędrowała za nim na Sycylię.
Barwy klubowe to pomarańcz, czerń i zieleń, co spowodowało, iż piłkarzy nazywa się Arancioneroverdi (pomarańczowo-czarno-zieloni). Inny przydomek jaki nosi zespół Venezii to Lagunari (wywodzący się od laguny, na której leży miasto Wenecja).
Swoje mecze zespół Venezii rozgrywa na stadionie Stadio Pierluigi Penzo, który może pomieścić około 10 tysięcy widzów. Jest to jedyny obiekt piłkarski we Włoszech, na który piłkarze i fani muszą dopływać łodzią.
Największym sukcesem Venezii w historii było zdobycie Pucharu Włoch w 1941 roku[1]. Wtedy w drużynie Venezii grali tacy piłkarze jak Ezio Loik czy Valentino Mazzola (obaj zginęli tragicznie w katastrofie lotniczej w 1949 roku). Z bardziej współczesnych znanych piłkarzy grających niegdyś w barwach Venezii widnieją nazwiska Alvaro Recoby, Filippo Maniero czy Christiana Vieriego.
Obecny składEdytuj
- Stan na 3 stycznia 2022
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Niki Mäenpää |
3 | OB | Cristian Molinaro |
5 | PO | Antonio Junior Vacca |
6 | PO | Jacopo Dezi |
7 | OB | Pasquale Mazzocchi |
8 | PO | Tanner Tessmann |
9 | NA | Francesco Forte |
10 | NA | Mattia Aramu |
11 | PO | Arnór Sigurðsson (wypożyczony z CSKA Moskwa) |
12 | BR | Luca Lezzerini |
13 | OB | Marco Modolo (kapitan) |
14 | NA | Thomas Henry |
16 | PO | Luca Fiordilino |
17 | NA | Dennis Johnsen |
18 | PO | Daan Heymans |
19 | NA | Bjarki Steinn Bjarkason |
21 | PO | Lauri Ala-Myllymäki |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
22 | OB | Tyronne Ebuehi (wypożyczony z Benfiki) |
23 | NA | Óttar Magnús Karlsson |
27 | PO | Gianluca Busio |
28 | OB | David Schnegg |
30 | OB | Michael Svoboda |
31 | OB | Mattia Caldara (wypożyczony z Milanu) |
32 | OB | Pietro Ceccaroni |
33 | PO | Domen Črnigoj |
42 | PO | Dor Peretz |
77 | NA | David Okereke (wypożyczony z Clubu Brugge) |
OB | Ethan Ampadu (wypożyczony z Chelsea) | |
NA | Riccardo Bocalon | |
PO | Michaël Cuisance | |
OB | Ridgeciano Haps | |
PO | Sofian Kiyine (wypożyczony z Lazio) | |
BR | Riccardo Pigozzo | |
PO | Anthony Taugourdeau |
Piłkarze na wypożyczeniuEdytuj
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
OB | Gian Filippo Felicioli (w Ascoli do 30 czerwca 2022) | |
PO | Domenico Rossi (w Vis Pesaro do 30 czerwca 2022) |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
PO | Filippo Serena (w Grosseto do 30 czerwca 2022) | |
NA | Harvey St Clair (w Seregno do 30 czerwca 2022) |
SukcesyEdytuj
- Puchar Włoch: 1941
- Mistrzostwo Serie B: 1961, 1966
- Mistrzostwo Serie C: 1936, 1956
PrzypisyEdytuj
- ↑ Rob Nicoletti , Get In Before The Hipsters: Venice-Based Venezia FC Is Your New Favorite Club, the18.com, 27 kwietnia 2017 [dostęp 2021-02-06] (ang.).