Wikipedia

Fastlane (2016)

Fastlane (2016) było galą profesjonalnego wrestlingu wyprodukowaną przez federację WWE, którą emitowano w systemie pay-per-view (PPV) i na WWE Network. Odbyła się ona 21 lutego w Quicken Loans Arena w Cleveland, Ohio[2]. Była to druga gala w chronologii Fastlane.

Fastlane (2016)
Motyw muzyczny

"Watch This" od Will Roush[1]

Informacje
Promocja

WWE

Sponsor

Tapout

Data

21 lutego 2016

Hala

Quicken Loans Arena

Miejsce

Cleveland, Ohio

Gale WWE Network – chronologicznie
Royal Rumble (2016) Fastlane (2016) Roadblock
Fastlane – chronologicznie
Fastlane (2015) Fastlane (2016) Fastlane (2017)

Na gali odbyło się osiem walk (w tym jedna na pre-show). W walce wieczoru Roman Reigns pokonał Brocka Lesnara i Deana Ambrose'a w triple threat matchu stając się 1. pretendentem do walki z Triple H'em o WWE World Heavyweight Championship na WrestleManii 32. Na gali odbył się również segment "The Cutting Edge Peep Show" z Edgem i Christianem.

Produkcja edytuj

Przygotowania edytuj

Osobny artykuł: Wrestling.

Fastlane oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem różnych wrestlerów z istniejących oskryptowanych rywalizacji i storyline'ów, które są kreowane na głównych tygodniówkach WWE, Raw i SmackDown. Wrestlerzy byli przedstawiani jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face'owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), gdzie rywalizowali pomiędzy sobą w seriach walk mających w budować napięcie, kulminując w decydującą walkę wrestlerską lub ich serię[3][4].

Rywalizacje edytuj

Na Royal Rumble, Triple H wygrał Royal Rumble match, eliminując jako ostatniego Deana Ambrose'a i zdobywając WWE World Heavyweight Championship[5]. Następnej nocy na Raw, Stephanie McMahon ogłosiła, że na Fastlane odbędzie się Triple Threat match pomiędzy Ambrosem, poprzednim mistrzem Romanem Reignsem oraz Brockiem Lesnarem, gdzie zwycięzca zawalczy z Triple H'em na WrestleManii 32 o mistrzostwo[6].

Na Royal Rumble, Kalisto pokonał Alberto Del Rio odzyskując WWE United States Championship[5]. 1 lutego na Raw ogłoszono, że Kalisto będzie bronił tytułu w rewanżu przeciwko Del Rio na Fastlane[7]. 15 lutego na Raw zostało ogłoszone, że walka odbędzie się podczas pre-show Fastlane. Później na Raw, Del Rio wyzwał Kalisto do two-out-of-three falls matchu, co mistrz zaakceptował[8][9].

1 lutego na Raw, Brie Bella pokonała Charlotte w non-title matchu[7]. 8 lutego na Raw zostało ogłoszone, że Charlotte będzie broniła tytułu przeciwko Brie na gali[10].

1 lutego na Raw, Sasha Banks pokonała Becky Lynch przez dyskwalifikację po tym jak Naomi i Tamina zaatakowały Banks. Po walce, Lynch obronił Banks od kolejnego ataku[7].. Tydzień później na Raw zostało ogłoszone, że Banks i Lynch zmierzą się z Naomi i Taminą na gali[10].

15 lutego na Raw, Kevin Owens wygrał fatal five-way match o WWE Intercontinental Championship, pokonując Tylera Breeze'a, Dolpha Zigglera, Stardusta i poprzedniego mistrza Deana Ambrose'a, zdobywając mistrzostwo po raz drugi w karierze. Tego samego dnia, Ziggler skonfrontował się z Owensem podczas wywiadu i wyzwał Owensa do walki o tytuł na Fastlane. Pomimo braku akceptacji ze strony mistrza, walka została potwierdzona do karty[8].

15 lutego na Raw zostało ogłoszone, że Edge i Christian będą hostami segmentu The Cutting Edge Peep Show, a ich gośćmi będzie The New Day[8][11].

25 stycznia na Raw, Bray Wyatt pokonał Kane'a. Po walce, The Wyatt Family dołączyło się do ataku na Kane[6]. 1 lutego na Raw, Big Show pokonał Ericka Rowana. Po walce, Wyatt Family zaatakowało Big Showa[7]. Tydzień później na Raw, Wyatt pokonał Rybacka. Tak samo jak w poprzednich przypadkach, Wyatt Family zaatakowało kolejny raz[10]. 15 lutego na Raw, Big Show pokonał Brauna Strowmana przez dyskwalifikację, kiedy to Wyatt Family zaatakowało Big Showa. Po walce, Ryback i Kane asystowali Big Showowi i nie pozwolili na kolejne ataki ze strony rodziny Wyatta[8]. Dzień później na WWE.com zostało poinformowane, że Ryback, Big Show i Kane zawalczą z Lukiem Harperem, Rowanem i Strowmanem w Six-man tag team matchu na gali[12].

Na Royal Rumble, AJ Styles powrócił do WWE w Royal Rumble matchu[5]. 25 stycznia na Raw, Styles pokonał Chrisa Jericho[6]. 11 lutego na SmackDown, Jericho pokonał Stylesa[13]. 15 lutego na Raw po tym, jak Styles pokonał The Miza, Styles wyzwał Jericho do ich trzeciej walki na Fastlane. Pomimo początkowej odmowy, 18 lutego na SmackDown Jericho zgodził się na walkę[8][14].

Wyniki walk edytuj

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1P Kalisto (c) pokonał Alberto Del Rio z wynikiem 2-1 Two-out-of-three falls match o WWE United States Championship[15] 15:12
2 Becky Lynch i Sasha Banks pokonały Team B.A.D. (Naomi i Taminę) przez submission Tag team match[16] 09:50
3 Kevin Owens (c) pokonał Dolpha Zigglera Singles match o WWE Intercontinental Championship[17] 15:10
4 Big Show, Kane i Ryback pokonali The Wyatt Family (Luke'a Harpera, Ericka Rowana i Brauna Strowmana) (w/ Bray Wyatt) Six-man tag team match[18] 10:37
5 Charlotte (c) (w/ Ric Flair) pokonała Brie Bellę przez submission Singles match o WWE Divas Championship[19] 12:26
6 AJ Styles pokonał Chrisa Jericho przez submission Singles match[20] 16:20
7 Curtis Axel (w/ Heath Slater, Adam Rose i Bo Dallas) pokonał R-Trutha Singles match 2:23
8 Roman Reigns pokonał Deana Ambrose'a i Brocka Lesnara (w/ Paul Heyman) Triple threat match o walkę o WWE World Heavyweight Championship na WrestleManii 32[21] 16:04
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Instagram [online], www.instagram.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  2. ↑ Nick Paglino: WWE Announces Date and Location for 2016 Fastlane PPV. [dostęp 2015-10-06].
  3. ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
  4. ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
  5. ↑ a b c James Caldwell: 1/24 WWE Royal Rumble PPV Results – CALDWELL’S Complete Live PPV Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-01-24].
  6. ↑ a b c Mike Tedesco: WWE RAW Results – 1/25/16 (The Rock, Fastlane main event). wrestleview.com. [dostęp 2016-01-25].
  7. ↑ a b c d Mike Tedesco: WWE RAW Results – 2/1/16 (Tag Team Main Event). wrestleview.com. [dostęp 2016-02-01].
  8. ↑ a b c d e Adam Martin: WWE RAW Results – 2/15/16 (Big Show vs. Braun Strowman). wrestleview.com. [dostęp 2016-02-15].
  9. ↑ Jason Namako: WWE confirms stipluation for Fastlane PPV Kickoff match. wrestleview.com. [dostęp 2016-02-16].
  10. ↑ a b c Mike Tedesco: WWE RAW Results – 2/8/16 (Daniel Bryan retires from WWE). wrestleview.com. [dostęp 2016-02-09].
  11. ↑ John Clapp: The New Day to appear on "The Cutting Edge Peep Show". WWE. [dostęp 2016-02-18].
  12. ↑ Adam Martin: Six man tag team match added to WWE Fastlane on Sunday. wrestleview.com. [dostęp 2016-02-16].
  13. ↑ Alex Kahrs: WWE Smackdown Results – 2/11/16 (Jericho vs. Styles II). wrestleview.com. [dostęp 2016-02-18].
  14. ↑ Alex Kahrs: WWE Smackdown Results – 2/18/16 (Lesnar, tag main event). wrestleview.com. [dostęp 2016-02-18].
  15. ↑ John Clapp: United States Champion Kalisto vs. Alberto Del Rio (2-out-of-3 Falls Match). WWE. [dostęp 2016-02-02].
  16. ↑ John Clapp: Becky Lynch & Sasha Banks vs. Naomi & Tamina. WWE. [dostęp 2016-02-09].
  17. ↑ John Clapp: Intercontinental Champion Kevin Owens vs. Dolph Ziggler. WWE. [dostęp 2016-02-15].
  18. ↑ Bobby Melok: Ryback, Big Show & Kane vs. The Wyatt Family. WWE. [dostęp 2016-02-15].
  19. ↑ John Clapp: Divas Champion Charlotte vs. Brie Bella. WWE. [dostęp 2016-02-09].
  20. ↑ Ryan Pappolla: AJ Styles vs. Chris Jericho. WWE. [dostęp 2016-02-18].
  21. ↑ John Clapp: Dean Ambrose vs. Roman Reigns vs. Brock Lesnar (Triple Threat Match). WWE. [dostęp 2016-01-26].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fastlane_(2016)&oldid=67345011”