Feliks Koczur (ur. 30 maja 1882 w Jaworznie, zm. 12 marca 1962 w Milówce) – polski polityk, działacz PSL „Piast”

Feliks Koczur
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1882
Jaworzno

Data i miejsce śmierci

12 marca 1962
Milówka

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 26 stycznia 1919
do 27 listopada 1922

Przynależność polityczna

PSL „Piast”

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Złota Odznaka ZNP

Życiorys edytuj

Urodził się 30 maja 1882 roku w Jaworznie[1] jako syn Walentego i Marii Koczur. Ukończył szkołę powszechną w Jaworznie i Seminarium Nauczycielskie w Krakowie (1903 nauczycielski egzamin kwalifikacyjny)[1]. Po ukończeniu Seminarium przez 30 lat pracował w Milówce, początkowo jako nauczyciel szkoły ludowej, a od 1918 roku kierownik szkoły powszechnej. Od 1903 roku sekretarz TSL, organizator bibliotek, kółek rolniczych i odczytów nt. historii Polski. W 1905 rok reprezentant powiatu Żywiec na zjazd delegatów szkół ludowych Galicji w Krakowie[1], od t.r. założyciel ognisk ZNP w Milówce, Żywcu, Jeleśni i Suchej[1].

Członek SL, następnie PSL. W 1910 roku założył Składnicę Kółek Rolniczych, działającą do 1932 roku. W 1912 roku kandydat do galicyjskiego Sejmu Krajowego we Lwowie[2], członek Rady Powiatowej. W latach 1912–1913 zbierał składki na Polski Skarb Wojskowy, 4 lipca 1913 roku zarejestrował stowarzyszenie „Związek Strzelecki w Milówce”; w sierpniu 1914 roku współorganizator oddziału, który wstąpił do II Brygady LP; 3 września 1914 roku mianowany członkiem PKN w Żywcu (oddział administracyjny), 9 stycznia 1915 roku zaś delegatem Komitetu Narodowego w Żywcu.

W czasie I wojny światowej zorganizował kasę Raiffeisena (do 1939 przewodniczący), kasę Stefczyka w Milówce i Kamesznicy, Bank Spółdzielczy i Kasę Spółdzielczą (działającą do lat 70.) tamże. W Polsce niepodległej, po rozwiązaniu Rady Gromadzkiej w Milówce, komisarz rządowy, następnie wójt. Inicjator budowy szkół w Prusowie, Szarem i Kamesznicy. W 1932 roku przeniesiony przez władze oświatowe do województwa kieleckiego, następnie na emeryturę. Pod koniec l. 30. ponownie wybrany wójtem Milówki. W czasie II wojny światowej żołnierz ZWZ-AK i członek SL „Roch”. Po wojnie wójt Milówki, członek prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Żywcu i Gromadzkiej Rady Narodowej w Milówce, działacz Frontu Jedności Narodu. Pracownik GS w Milówce. Zmarł 12 marca 1962 roku w Milówce[2].

Działalność polityczna edytuj

Poseł na Sejm Ustawodawczy (1919–1922)[2], mandat uzyskał z listy nr 8 w okręgu wyborczym nr 38 (Wadowice); w II kadencji senatu zastępca senatora na liście nr 25 (Polski Blok Katolicki PSL „P” i ChD) do Senatu w województwie krakowskim.

Rodzina edytuj

Żonaty z Ludwiką z domu Nycz mieli dwoje dzieci.

Odznaczenia edytuj

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1958), Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 (1959) i Złotą Odznaką ZNP[2].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • T. Rzepecki, Sejm 1919
    T. i K. Rzepeccy, Sejm i Senat 1928-33
  • Oprac. J. Hampel Kto był kim, 1994
  • W. Witos, Moja tułaczka, 1995
  • Jan Blitz i inni, Słownik biograficzny Żywiecczyzny. Tom I, Żywiec: Spółdzielnia wydawnicza Gazeta Żywiecka, 1995, s. 100-101, ISBN 83-902605-1-4.