Feliks Stroiński
Feliks Stroiński (ur. 20 listopada 1899 r. w Lublinie, zm. 28 grudnia 1948 w Warszawie) - skazany w tzw. sprawie kwatermistrzowskiej.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1939 |
| Główne wojny i bitwy | |
Życiorys edytuj
Syn Edmunda i Walentyny z Podgórskich. Jego losy w czasie kampanii wrześniowej 1939 i okupacji niemieckiej nie są znane. 1945–1947 pracował w Departamencie Kwaterunkowo-Budowlanym MON.
Aresztowany w lutym 1948 i oskarżony wraz z Jerzym Brońskim, Stefanem Długołęckim i Janem Czeredysem w tzw. sprawie kwatermistrzowskiej (S.3292) o „zbrodnię sabotażu” i stworzenie monopolu prywatnych firm obsługujących dostawy dla wojska. Najwyższy Sąd Wojskowy w Warszawie skazał go 3 listopada 1948 wraz ze współpodsądnymi na podst. 3 §2 Dekr.13.06.1946 na karę śmierci[1]. Stracony 28 (?) grudnia 1948, więzieniu mokotowskim. Wyrokiem WO 205/95 z dnia 31 maja 1996 Izba Wojskowa Sądu Najwyższego uchyliła orzeczenie wydane w 1948 r. – Feliks Stroiński został uniewinniony (wraz z pozostałymi skazanymi i straconymi)[2]
Upamiętnienie edytuj
Dokładne miejsce pochówku jest nieznane. Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Kwaterze "na Łączce".
Przypisy edytuj
- ↑ "Księga najwyższego wymiaru kary" w Krzysztof Szwagrzyk: Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Wyd. ABC Future, Warszawa, 2000.
- ↑ Feliks Stroiński [online], Muzeum Polskich Formacji Granicznych [dostęp 2023-04-24] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Swat: Niewinnie Straceni 1945-56. Wyd. Fundacja Ochrony Zabytków, Warszawa 1991., zob też Straceni w Więzieniu mokotowskim.
- Małgorzata Szejnert: Śród żywych duchów. Wyd. ANEKS, Londyn 1990.
- Krzysztof Madej. Kara śmierci za mięso. „Biuletyn IPN”. Nr 11 (22) listopad 2002, s. 55. IPN. [dostęp 2009-07-02].
- AIPN, Teczki więźniów 1948, Stroiński Feliks