Feminoteka – największy feministyczny serwis informacyjny, pierwsza w Europie Środkowo-Wschodniej księgarnia feministyczna, a także fundacja. Serwis i księgarnia powstały w 2001 roku, Fundacja Feminoteka – w 2005. Inicjatorką wszystkich form istnienia Feminoteki jest Joanna Piotrowska. W skład zespołu Feminoteki wchodzą: Jolanta Gawęda, Monika Milewska, Natalia Skoczylas, Joanna Piotrowska. Serwis internetowy www.feminoteka.pl co dzień informuje o wydarzeniach, akcjach, imprezach dotyczących równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz dyskryminacji ze względu na płeć, orientację seksualną i wyznanie. Redaktorzy i redaktorki starają się możliwie szeroko przedstawić ruch kobiecy w Polsce, pokazując najróżniejsze inicjatywy lokalne, a także jego związki z walką o równouprawnienie kobiet w Europie i na świecie. Codziennie na stronie robiony jest przegląd prasy pod kątem tych tematów. Feminoteka zamieszcza przedruki z gazet i innych serwisów, ma też dział własnych komentarzy i felietonów.

Fundacja Feminoteka
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

2005

Rodzaj stowarzyszenia

OPP

Nr KRS

0000242885

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Fundacja Feminoteka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Fundacja Feminoteka”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Fundacja Feminoteka”
Ziemia52°13′18″N 21°01′06″E/52,221556 21,018472
Strona internetowa

Krytyka edytuj

Szeroką dyskusję wywołał opublikowany na portalu w czasie obrony Le Madame tekst Anny Zawadzkiej Rewolucje kontrolowane. Autorka zarzucała w nim obrońcom i stałym bywalcom Le Ma, że ograniczają się do postulatów wolnościowych, a nie potrafią się zaangażować np. w obronę praw pracowników i lokatorów; że forma obrony klubu sugeruje, iż prawdziwy problem w Polsce to zagrożenie prawa konsumenta dóbr kulturowych i ideowych. Środowiska lewicowe zarzucają czasem Feminotece, że popiera neoliberalny kierunek gospodarki. Kontrowersje wśród czytelniczek i czytelników portalu wywołało koło dyskusyjne o twórczości Oriany Fallaci.

Działalność edytuj

Feminoteka zainicjowała lub współorganizowała wiele akcji równościowych. M.in. akcję na rzecz wprowadzenia obowiązkowego urlopu rodzicielskiego dla ojców, broniła też stanowiska, że wydłużenie urlopu dla kobiet spowoduje pogorszenie ich sytuacji na rynku pracy. Wraz z Fundacją MaMa współorganizowała pierwszą i patronowała drugiej edycji akcji „O mamma mia! Tu wózkiem nie wjadę!”, która zwraca uwagę na bariery architektoniczne dla matek z wózkami w polskich miastach. Zorganizowała też akcję „Trudne Wyrazy – odzyskajmy kobiety w języku”, promującą żeńskie końcówki.

Feminoteka prowadzi też warsztaty genderowe, szkolenia dla pracodawców dotyczące równouprawnienia w pracy, warsztaty samoobrony dla kobiet WenDo. Pomaga w tworzeniu stron internetowych wielu organizacjom kobiecym i grupom równościowym. Członkinie Feminoteki współorganizują doroczne Manify.

W 2007 roku wystawą „Pokolenia kobiet” Feminoteka zainaugurowała działalność wirtualnego muzeum Historii Kobiet. Celem projektu jest zachowanie pamięci o Polkach, które przyczyniły się do rozwoju historii, zarówno powszechnej, jak i lokalnej. Nie ma znaczenia, czym się zajmowały i w której z dziedzin były nowatorkami. Mamy tu więc literatki, działaczki społeczne, polityczki i filantropki. Są też bohaterki życia codziennego, tancerki kabaretowe czy sportsmenki. Wszystkie te kobiety łączą takie cechy charakteru, a z drugiej strony ich wspólną cechą jest także zapomnienie i nieobecność na kartach historii.

Telefon Interwencji Kryzysowej edytuj

Od 2009 Feminoteka prowadzi Telefon Interwencji Kryzysowej, gdzie są udzielane bezpłatne porady prawne i psychologiczne dla kobiet, także transseksualnych, doświadczających przemocy fizycznej, psychicznej, ekonomicznej czy seksualnej[1].

Nazywam się miliard edytuj

Od 2013 Feminoteka jest ogólnopolską koordynatorką międzynarodowej akcji Nazywam się miliard (en. One Billion Rising). Jest to kampania społeczna przeciw przemocy wobec kobiet, zapoczątkowana w 2011 przez Eve Ensler. Elementem wspólnym jest taniec, ponieważ tańcząc kobiety rządzą swoim ciałem.

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj