Wikipedia

Fiat Uno

Samochód osobowy segmentu B

Fiat Uno – samochód osobowy klasy aut miejskich produkowany pod włoską marką FIAT w latach 1983–2021.

Pierwsza generacja edytuj

Fiat Uno I
 
Fiat Uno I przed liftingiem
Inne nazwy

Fiat Mille
Fiat Mille Fire
Innocenti Mille
Yugo Uno 45 R

Producent

FIAT

Zaprezentowany

styczeń 1983

Okres produkcji

1983 – 1995 (Włochy)
1988 – 1994 (Jugosławia)
1995 – 2002 (Polska)
1983 – 2010 (Brazylia)[1]

Miejsce produkcji

  Turyn
  Betim
  Tychy
  Pretoria
  Casablanca
  Manta
 /  Kragujevac

Poprzednik

Fiat 127

Następca

Fiat Uno II (Brazylia)
Fiat Punto (Europa)

Dane techniczne
Segment

B[1]

Typy nadwozia

3 i 5-drzwiowy hatchback[1]

Silniki

900 cm³ (45 KM), 1000 cm³ (50 KM), 1400 cm³ (70 KM)

Skrzynia biegów

4 i 5-biegowa manualna
bezstopniowa CVT

Napęd

przedni

Długość

1983 - 1989:
3645 mm
1989 - 2002:
3689 mm
2001 - 2010:
3693 mm

Szerokość

1983 - 1989:
1549 – 1562 mm
1989 - 2002:
1558 – 1562 mm
2001 - 2010:
1548 mm

Wysokość

1983 - 1989:
1405 – 1430 mm
1989 - 2002:
1405 – 1430 mm
2001 - 2010:
1445 mm

Rozstaw osi

2360 mm

Masa własna

711 - 810 kg

Zbiornik paliwa

42 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

270 l

Dane dodatkowe
Pokrewne

Fiat Duna
Fiat Elba
Fiat Premio

  Multimedia w Wikimedia Commons
 
Fiat Uno I - tył
 
Fiat Uno I po liftingu
 
Fiat Uno I - tył po liftingu
 
Fiat Uno I po drugim liftingu
 
Fiat Uno I po trzecim liftingu
 
Fiat Uno I - tył po trzecim liftingu

Fiat Uno I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1983 roku.

Nadwozie tego modelu było opracowane przez Giorgetto Giugiaro z firmy Italdesign Giugiaro. Oficjalna prezentacja nastąpiła 20 stycznia 1983 roku na przylądku Canaveral na Florydzie. Wyposażano go w silniki (dane patrz niżej) benzynowe o pojemności 0,9, 1,0, 1,1, 1,3 i 1,5 dm³ oraz silniki wysokoprężne (1,3 (także jako TURBO) i 1,7 dm³). Silnik Diesla 1,3 dm³ opracowano na bazie benzynowego o tej samej pojemności. Wersja Uno Turbo oferowana była w latach 1985–1989[1].

W ciągu 10 lat produkcji we Włoszech wyprodukowano 6 milionów egzemplarzy. W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1984 model zajął 1. pozycję[2].

Auto było również produkowane w Brazylii (od października 1984 roku) i Argentynie. W Europie występował w wersji 3- oraz 5-drzwiowej. W Ameryce Południowej znany był również jako kombi o nazwie Elba (w Brazylii i Europie) lub Duna Weekend (na wielu pozostałych rynkach), 2 i 4-drzwiowy sedan o nazwie Premio oraz Duna (poza Brazylią)[3].

Modernizacje edytuj

Przez 27 lat produkcji pierwszej generacji Fiata Uno, samochód przeszedł trzy duże modernizacje, z czego tylko jedna, pierwsza, dotyczyła europejskiego rynku.

Pierwszy lifting (1989) edytuj

W 1989 roku samochód przeszedł pierwszy facelifting[1], w którym zmieniono wygląd zewnętrzny oraz wnętrze. Wymieniono także silniki – wersja 1,1l została zastąpiona nowym silnikiem FIRE (Fully Integrated Robotized Engine), a wersję 1,3l zastąpił model 1,4l. Oba te silniki występowały w wersji TURBO. Występowała również poszukiwana przez koneserów bardzo szybka i komfortowa wersja z silnikiem 1,5l, klimatyzacją, szyberdachem, szybami sterowanymi elektrycznie i welurową tapicerką. Z tym silnikiem była też oferowana skrzynia bezstopniowa CTX (Uno Selecta). Wersja Turbo dostępna była w latach 1989–1993[1].

Fiat Uno po głębokim liftingu był produkowany w także Polsce przez Fiat Auto Poland w Bielsku-Białej (1994–2000) i Tychach (2000–2002)[1], RPA i Turcji (Tofas od 1993). Łącznie w obu tych polskich miastach powstało 173 416 egzemplarzy Uno, z czego 144 826 w Bielsku-Białej. Tam też padł roczny rekord produkcji (w 1997 roku) – 30 316 egzemplarzy.[4]

Z chwilą zakończenia produkcji Uno w Tychach obliczono, że na świecie powstało 8,5 miliona.[4]

Drugi lifting (1995) edytuj

Drugi lifting Uno odbył się w 1995 roku i objął jedynie rynek Ameryki Południowej. Zmieniły się przetłoczenia na drzwiach, a także wygląd pasa przedniego, który zyskał bardziej kanciaste lampy i inaczej ukształtowany zderzak. Samochód eksportowany był także do Europy do 1997 roku pod marką Innocenti jako Innocenti Mille. Z kolei produkcja na wewnętrznym rynku brazylijskim trwała do 2004 roku, kiedy to przeprowadzono kolejny lifting. W międzyczasie, w 2001 roku samochód zmienił nazwę na Fiat Mille Fire.

Trzeci lifting (2004) edytuj

W 2004 roku Uno przeszło największą od 1989, trzecią w kolei modernizację. Pojawił się zupełnie nowy przedni pas z innymi reflektorami i zmodernizowanym zderzakiem. Zmieniono też wkłady tylnych lamp, a także przeniesiono tablicę rejestracyjną z klapy bagażnika na zderzak. W Brazylii samochód był sprzedawany z silnikiem benzynowo-alkoholowym o pojemności 1,0 dm³ pod nazwą „Fiat Mille Fire” (od 2001 roku), zaś w wersji eksportowej jako „Uno Fire” z silnikiem benzynowym 1,3 dm³. Poza Ameryką Południową, samochód dostępny był w niektórych krajach Afryki. Napędzany był również silnikiem z serii FireFlex 1.0, który przystosowany jest do popularnego w Ameryce Południowej paliwa – benzyny z dodatkiem alkoholu, jednak może być napędzany także benzyną i gazem.

W 2009 roku łącznie z odmianami użytkowymi wyprodukowano 179 774 sztuki. Produkcja ostatecznie zakończyła się w 2010 roku, kiedy to przedstawiono drugą generację Uno - pierwszą, zupełnie nową od czasu prezentacji w 1983 roku.

Silniki (1983–1989) edytuj

Silniki benzynowe:

  • 0.9 45KM (1983–1989)
  • 1.0 i 45KM (1985–1989)
  • 1.1 55KM (1983–1989)
  • 1.3 65KM (1985–1989)
  • 1.3 Turbo i.e. 100KM (1987–1987)
  • 1.5 i 75KM (1985–1989)
  • 1.0 44KM (1986–1989)
  • 1.1 50KM (1986–1989)
  • 1.1 58KM (1985–1989)
  • 1.3 68KM (1983–1985)
  • 1.3 Turbo i.e. 105KM (1985–1989)

Silniki wysokoprężne:

  • 1.3 Super Diesel 45KM (1983–1989)
  • 1.7 D 60KM (1986–1989)
  • 1.4 TD 70KM (1986–1989)
Wersja Silnik: Układ zasilania: Średnica × skok tłoka: St. sprężania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:
Silniki benzynowe:
0.9 45[5] R4 0,9 l (903 cm³), OHV gaźnik 65,00 mm × 68,00 mm 9,0:1 45 KM (33 kW) przy 5600 obr/min 66 N•m przy 3000 obr/min 17,7 s 140 km/h
1.0 45S[6] R4 1,0 l (999 cm³), SOHC gaźnik 70,00 mm × 64,90 mm 9,9:1 45 KM (33 kW) przy 5000 obr/min 80 N•m przy 2750 obr/min 18,0 s 135 km/h
1.1 60S[7] R4 1,1 l (1116 cm³), SOHC gaźnik 80,00 mm × 55,50 mm b/d 60 KM (43 kW) przy 5700 obr/min 87 N•m przy 3000 obr/min 13,9 s 163 km/h
1.3 70SX[8] R4 1,3 l (1301 cm³), SOHC gaźnik 86,00 mm × 56,00 mm b/d 70 KM (52 kW) przy 5700 obr/min 100 N•m przy 3000 obr/min 11,3 s 167 km/h
1.3 Turbo[9] R4 1,3 l (1301 cm³), SOHC, turbo wtrysk Bo LE-Jet 80,50 mm × 63,90 mm 8,0:1 106 KM (78 kW) przy 5750 obr/min 146 N•m przy 3200 obr/min 8,3 s 196 km/h

Silniki (1989–2002) edytuj

Silniki benzynowe:

Wersja Pojemność Typ silnika Moc maksymalna Maks. moment obrotowy Prędkość maks. 0-100 km/h
0.9 (od 1999r.) 899 cm³ R4/8 OHV 39 KM / 5500 obr./min. 65 Nm / 3000 obr./min. 160 km/h 22,3 s
0.9 (do 1994r.) 903 cm³ R4/8 OHV 45 KM / 5600 obr./min. 67 Nm / 3000 obr./min. 145 km/h 17,0 s
Clip 994 cm³ R4/8 OHC 48 KM / 6000 obr./min. 72 Nm / 2600 obr./min. 145 km/h 17,7 s
1.0 999 cm³ R4/8 OHC/gaźnik 44 KM / 5000 obr./min. 76 Nm / 2750 obr./min. 145 km/h 16,4 s
1.0 FIRE 999 cm³ R4/8 OHC/FIRE 45 KM / 5000 obr./min. 74 Nm / 3250 obr./min. 145 km/h 16,4 s
1.1 FIRE 1108 cm³ R4/8 OHC/FIRE 50 KM / 5250 obr./min. 84 Nm / 3000 obr./min. 150 km/h 16,1 s
1.4 i.e. 1372 cm³ R4/8 OHC 70 KM / 6000 obr./min. 106 Nm / 3000 obr./min. 165 km/h 12,4 s
1.5 i.e. 1498 cm³ R4/8 OHC 75 KM / 5600 obr./min. 113 Nm / 3000 obr./min. 171 km/h 11,2 s
1.3 Turbo i.e. 1301 cm³ R4/8 OHC 100 KM / 6000 obr./min. 142 Nm / 3500 obr./min. 196 km/h 8,5 s
1.4 Turbo i.e. 1372 cm³ R4/8 OHC 112 KM / 6000 obr./min. 161 Nm / 3500 obr./min. 200 km/h 8,4 s

Silniki wysokoprężne:

Wersja Pojemność Typ silnika Moc maksymalna Maks. moment obrotowy Prędkość maks. 0-100 km/h
1.3 D 1301 cm³ R4/8 45 KM / 5000 obr./min. 75 Nm / 3000 obr./min. 140 km/h 20,6 s
1.4 TD 1367 cm³ R4/8 70 KM / 4800 obr./min. 128 Nm / 3000 obr./min. 165 km/h 12,4 s
1.7 DS 1697 cm³ R4/8 58 KM / 4600 obr./min. 98 Nm / 2900 obr./min. 155 km/h 15,9 s
1.9 D 1910 cm³ R4/8 60 KM / 4400 obr./min. 108 Nm / 2500 obr./min. 157 km/h 14,0-15,9 s

Wyposażenie (1989–2002)[10] edytuj

Bezpieczeństwo:

  • Prawe lusterko zewnętrzne +
  • Wycieraczka i spryskiwacz szyby tylnej +
  • Ogrzewana tylna szyba +
  • Spryskiwacz reflektorów
  • Światła przeciwmgłowe przednie +
  • Regulacja wysokości górnego mocowania pasów bezpieczeństwa +
  • Pasy bezpieczeństwa dla pasażerów tylnej kanapy +
  • Zagłówki dla pasażerów tylnej kanapy +
  • Przedni stabilizator +
  • ABS

Komfort:

  • Centralny zamek +
  • Centralny zamek sterowany pilotem +
  • Elektrycznie podnoszone szyby przednie +
  • Szyby atermiczne +
  • Uchylne szyby boczne +
  • Szyberdach otwierany ręcznie +
  • Welurowa tapicerka +
  • Skórzana tapicerka
  • Fotele z regulacją lędźwiową
  • Podgrzewane fotele
  • Dzielona tylna kanapa +
  • otwieranie bagażnika dźwignią z wnętrza samochodu +
  • Uchwyty nad drzwiami dla pasażerów tylnej kanapy +
  • Wewnętrzne lusterko wsteczne z lampką +
  • Lusterko w osłonie przeciwsłonecznej pasażera +
  • Popielniczka dla pasażerów tylnej kanapy +
  • Okładziny plastikowe wnętrza +
  • Kieszenie drzwiowe +
  • Konsola środkowa do podłogi +
  • Trzybiegowa dmuchawa wnętrza +
  • Zegar cyfrowy +
  • Radio i głośniki +
  • Zamykany schowek
  • Zapalniczka +
  • Automatyczna kontrola temperatury
  • Klimatyzacja
  • Regulacja reflektorów z wnętrza samochodu +
  • Trzybiegowy silnik wycieraczki przedniej +
  • Relingi dachowe +
  • Wspomaganie układu kierowniczego +
  • Przekładnia automatyczna +

Stylizacja:

  • Lakier metalik +
  • Lakierowane zderzaki i lusterka +
  • Nakładki plastikowe na progi i nadkola
  • Listwy boczne +
  • Felgi z lekkich stopów

Pozostałe:

  • Chlapacze +
  • Dodatkowy zbiornik paliwa
  • Licznik przebiegu dziennego +
  • Wskaźnik temperatury silnika +
  • Obrotomierz +
  • Moduł kontroli usterek

Pozycje zaznaczone plusem były dostępne w Polskiej produkcji.

Druga generacja edytuj

Fiat Uno II
 
Fiat Uno II przed liftingiem
Producent

FIAT

Zaprezentowany

Kwiecień 2010

Okres produkcji

2010 – 2021

Miejsce produkcji

  Betim

Poprzednik

Fiat Uno I

Następca

Fiat Mobi

Dane techniczne
Segment

A

Typy nadwozia

3 i 5-drzwiowy hatchback

Silniki

Fuel-Flex: 1.0 dm³ Evo Flex (73 lub 75 KM)
1.4 dm³ Evo Flex (85 lub 88 KM)

Napęd

przedni

Długość

3770 mm[11]

Szerokość

1636 mm

Wysokość

1480 mm

Rozstaw osi

2376 mm

Dane dodatkowe
Pokrewne

Fiat Fiorino

Konkurencja

Chevrolet Onix
Volkswagen Fox

  Multimedia w Wikimedia Commons
 
Fiat Uno II - tył
 
Fiat Uno II po liftingu

Fiat Uno II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2010 roku.

Jesienią 2010 roku na rynek trafiła druga generacja Uno - pierwsze w historii nowe wcielenie tego modelu od 1983 roku. Pojazd produkcji w Betim w Brazylii w pierwszej połowie 2010 roku i został przeznaczony wyłącznie na rynek Ameryki Południowej. Auto powstało na skróconej platformie Fiata Punto. Prace projektowe pod kryptonimem „Projekt 327” prowadzono w Brazylii[12] i we Włoszech według tych samych zasad które stosowano projektując model Uno I. Trzy charakterystyczne pionowe otwory umieszczone na ścianie przedniej między logo marki a lewym reflektorem nawiązują stylistycznie do modelu Fiat Panda pierwszej generacji.

W modelach produkowanych w Brazylii zastosowano dwa silniki z zasilaniem benzynowo-alkoholowym typu Fuel-Flex. Najmniejszy i ze względów podatkowych najpopularniejszy silnik 1,0 dm³ Evo Flex w zależności od rodzaju paliwa rozwija moc maksymalną 73 lub 75 KM. Większy, przeznaczony głównie do modeli eksportowanych, 1,4 dm³ Evo Flex rozwija moc maksymalną 85 lub 88 KM.

Ofertę w 2012 roku wzbogaciła także uterenowiona wersja „Fiat Uno Way” z powiększonym prześwitem i z plastikowymi osłonami na karoserię.

We wrześniu 2016 roku przedstawiono model po liftingu, w ramach którego odświeżono wygląd pasa przedniego[13].

Sprzedaż w Polsce edytuj

Rok Pozycja Ilość sprzedanych sztuk Udział w rynku
1997[14] 6 23 328 4,9%
1998[14] 10 15 480 3,0%
1999[14] 9 19 212 3,0%
2000[14] 6 18 663 3,9%
2001[14] 5 12 586 3,8%

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g Fiat Uno versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
  2. ↑ Previous winners - Car of the Year 1984. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-22)]. (ang.).
  3. ↑ Niezależny Portal Motoryzacyjny • AutoCentrum.pl. www.autocentrum.pl. [dostęp 2015-11-09].
  4. ↑ a b Legendy europejskiej motoryzacji - Fiat Uno [online], www.auto-swiat.pl, 5 października 2020 [dostęp 2020-10-05] (pol.).
  5. ↑ 1983 Fiat Uno 45 Formula technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
  6. ↑ 1983 Fiat Uno 45S Fire technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
  7. ↑ 1983 Fiat Uno 60S technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
  8. ↑ 1983 Fiat Uno 70SX technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
  9. ↑ 1985 Fiat Uno Turbo ie technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
  10. ↑ Uno Klub Polska, Elementy wyposażenia Fiat Uno II.
  11. ↑ Rafał Żaglewski: Oto nowy Fiat Uno. Samar, 7 maja 2010. [dostęp 2010-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 maja 2010)].
  12. ↑ Fiat Automóveis, [w:] Cars of the World. Edycja Polska 2009 (Samochody Świata 2009). Wyd. Moto Media Point, Skierdy 2008, s. 247-248. ISBN 978-83-61604-04-4
  13. ↑ 2017 Fiat Uno introduced in Brazil with new looks, engines. [dostęp 2019-11-15]. (ang.).
  14. ↑ a b c d e Polskie bestsellery od 1997 roku do dziś [online], Moto.pl [dostęp 2020-07-22] (pol.).

Bibliografia edytuj


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fiat_Uno&oldid=72461486”