Filip Ernest Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst

Filip Ernest I Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst (ur. 29 grudnia 1663 w Schillingsfürst, zm. 29 listopada 1759 tamże) – senior linii na Waldenburgu i hrabia od 1697, senior rodu Hohenlohe od 1715, a od 1744 pierwszy książę Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst[1], członek tajnej rady, szambelan i przedstawiciel dyplomatyczny cesarza w Okręgu Szwabskim, członek tajnej rady Arcybiskupstwa Moguncji i Biskupstwa Würzburga[2]. Fundator w 1757 i pierwszy wielki mistrz książęcego domowego Orderu Złotego Płomienia (później przemianowanego na Order Feniksa)[1].

Filip Ernest I
Wizerunek herbu
Hohenlohe
1. Książę na Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst
Okres

od 1744
do 1759

Następca

Karol Albert I

2. Hrabia na Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst
Okres

od 1697
do 1744

Poprzednik

Ludwik Gustaw

Dane biograficzne
Dynastia

Hohenlohe

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1663
Schillingsfürst

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1759
Schillingsfürst

Ojciec

Ludwik Gustaw

Matka

Maria Eleanora von Hatzfeld-Gleichen

Małżeństwo

Franciszka Barbara von Welz hr. Hohenlohe-Neuenstein

Dzieci

Wolfgang Ernest, Karol Juliusz, Filip Ernest, Filip Karol, Karolina Julianna Zofia

Małżeństwo

Maria Anna Eleonora hr. Oettingen-Wallerstein

Dzieci

Karol Albert I

Odznaczenia
Order Feniksa (Hohenlohe)

Syn hrabiego Ludwika Gustawa (1634–1697) i Marii Eleanory von Hatzfeld-Gleichen. Philipp Ernst z pierwszą małżonką Franciszką Barbarą von Welz hrabianką Hohenlohe-Neuenstein miał czterech synów: Wolfganga Ernesta, Karola Juliusza, Filipa Ernesta i Filipa Karola oraz jedną córkę Karolinę (wszyscy zmarli przed śmiercią ojca), a z drugą żoną Marią Anną Eleonorą hrabianką Oettingen-Wallerstein miał jednego syna Karola Alberta I (1719–1793)[1][3][4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Archiv für hohenlohische Geschichte. Oehringen: 1860, s. 74-76. (niem.).
  2. Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst, Philipp Ernst Fürst zu. deutsche-biographie.de. [dostęp 2017-10-14]. (niem.).
  3. Philipp Ernst, Fürst zu Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst. geni.com. [dostęp 2017-10-14]. (niem.).
  4. Arnold McNaughton: The Book of Kings. A Royal Genealogy. T. 1. Londyn: Garnstone Press, 1973, s. 478.