Fiodor Ochłopkow

radziecki snajper, Bohater Związku Radzieckiego

Fiodor Matwiejewicz Ochłopkow (ros. Фёдор Матве́евич Охло́пков, ur. 19 lutego?/3 marca 1908 we wsi Kriest-Chaldżaj w ułusie tompońskim w Jakucji, zm. 28 maja 1968 tamże) – radziecki snajper, uczestnik wojny z Niemcami, Bohater Związku Radzieckiego (1965).

Fiodor Ochłopkow
Фёдор Матве́евич Охло́пков
ilustracja
sierżant sierżant
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1908
ułus tompoński

Data i miejsce śmierci

28 maja 1968
ułus tompoński

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

375 Dywizja Strzelecka,
179 Dywizja Strzelecka

Stanowiska

snajper

Główne wojny i bitwy

Front wschodni (II wojna światowa)

Późniejsza praca

zarządca biura,
pracownik kołchozu

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Życiorys edytuj

Był narodowości jakuckiej. Miał wykształcenie podstawowe, pracował w kopalni złota w rejonie ałdańskim, od września 1941 służył w Armii Czerwonej, 12 grudnia 1941 został skierowany na front. Był żołnierzem oddziału karabinów maszynowych, dowódcą oddziału kompanii, dowódcą oddziału kompanii fizylierów 1243 pułku piechoty w 375 Dywizji Strzeleckiej w 30 Armii, od 7 maja do 10 sierpnia 1942 kursantem kursu snajperów, a od października 1942 do 23 czerwca 1944 snajperem 234 pułku piechoty 179 Dywizji 43 Armii (włączonej w skład 1 Frontu Nadbałtyckiego) w stopniu sierżanta. Był jednym z najskuteczniejszych snajperów II wojny światowej – z karabinu snajperskiego zastrzelił łącznie 429 niemieckich żołnierzy i oficerów. Podczas walk był dwunastokrotnie ranny. Wziął udział w Paradzie Zwycięstwa na Placu Czerwonym 24 czerwca 1945.

Po wojnie zdemobilizowany, wrócił do rodzinnej wsi, 1945–1949 kierował wydziałem wojskowym rejonowego komitetu partii komunistycznej, 10 lutego 1946 został deputowanym do Rady Narodowości Rady Najwyższej ZSRR. W latach 1951-1954 był zarządcą rejonowego biura jakuckiego trustu mięsnego, 1954-1960 pracował w kołchozie i sowchozie, następnie przeszedł na emeryturę. Jego imieniem nazwano ulicę w Jakucku, Chandydze i wsi Czerkech.

Odznaczenia edytuj

I medale.

Bibliografia edytuj