Fjalar – imię kilku postaci w mitologii nordyckiej, oznaczające „oszusta” lub „ukrywającego”[1].

Pierwszym był piękny czerwony kogut, który swoim pianiem miał obwieścić olbrzymom początek Ragnaröku[2], gdy Eggthér zagra na swojej harfie[3].

Z kolei poemat Hárbarðsljóð (wchodzący w skład Eddy starszej) wspomina Fjalara w rozmowie Odyna z Thorem, odnosząc się najprawdopodobniej do olbrzyma Skrymira; w tym wypadku może to być nie imię, a określenie odnoszące się do zdolności Skrymira do zmieniania kształtów[3].

Kolejną, najważniejszą z postaci o tym imieniu, był karzeł, brat Galara. Razem z bratem zabili Kvasera, a z jego krwi stworzyli miód poezji[2][3]. Fjalara wymienia Völuspá w swoim katalogu karłów[3]. Poemat Hávamál mówi o Fjalarze Mądrym, którego piwem upija się narrator (prawdopodobnie Odyn). Może to być odniesienie do miodu poezji, i w takim wypadku ten Fjalar byłby tożsamy z karłem, wytwórcą miodu[3].

Przypisy edytuj

  1. Andrzej Maria Kempiński, Ilustrowany leksykon mitologii wikingów, wyd. 2, Poznań: Wydawnictwo KURPISZ, 2009, s. 66, ISBN 978-83-7524-944-6, OCLC 316588683 [dostęp 2021-06-23].
  2. a b Kathleen N. Daly, Marian Rengel: Norse mythology A to Z. Wyd. II, poprawione. New York: Facts on File, 2004, s. 25. ISBN 0-8160-5156-9.
  3. a b c d e John Lindow: Norse Mythology: A Guide to the Gods, Heroes, Rituals, and Beliefs. Oxford University Press, 2001, s. 115–116. ISBN 0-19-515382-0.