Flaga Ukrainy
Flaga Ukrainy – jeden z symboli państwowych Ukrainy. Jest prostokątem podzielonym na dwa poziome pasy: niebieski i żółty. Kolor błękitny, nawiązujący do barwy nieba, interpretowano jako symbol pokoju, a żółty, kolor zboża, jako symbol bogactwa ziemi.
![]() Flaga Ukrainy | |
Informacje | |
W użyciu |
|
---|---|
Proporcje |
2:3 |
Wprowadzona |
28 stycznia 1992 |
Opis flagi |
Dwa pasy poziome, błękitny i żółty |
Warianty | |
![]() Bandera wojenna Ukrainy |


HistoriaEdytuj
Flaga Hetmanatu 1649–1764.
Chorągiew Rzeczypospolitej Trojga Narodów w latach 1658–1659 na skutek krótkotrwałej unii z Wielkim Księstwem Ruskim. W Herbie są symbole Polski, Litwy i Ukrainy.
Flaga używana przez powstańców styczniowych w latach 1863–1864. Herb jest ten sam co w Rzeczypospolitej Trojga Narodów.
Flaga Ukraińskiej Republiki Ludowej (1917–1922)
Flaga Zielonego Klinu (1917–1922)
Flaga Wolnego Terytorium (1918–1921)
Flaga Ukraińskiej Ludowej Republiki Rad (1917–1918)
Flaga Galicyjskiej Socjalistycznej Republiki Rad (1920)
Flaga Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (1923–1927)
Flaga Ukrainy (1991–)
Od średniowiecza do XIX w.Edytuj
Barwy państwowe Ukrainy pochodzą z herbu Księstwa Halicko-Wołyńskiego, w którym żółty lew umieszczony był na ciemnoniebieskiej tarczy. Barwy te zostały najprawdopodobniej nadane przez Władysława Opolczyka, księcia opolskiego, który otrzymał stanowisko namiestnika z rąk węgierskich na Rusi Halickiej. Pod żółto-niebieskim sztandarem z wizerunkiem lwa wspinającego się na skałę walczył pułk ziemi lwowskiej w bitwie pod Grunwaldem.
Flaga Księstwa Ruskiego, istniejącego przez rok w latach 1658–1659, przedstawiała prostokątny płat tkaniny o barwach żółtych i niebieskich, zakończony dwoma trójkątnymi językami. W połowie wysokości flagi umieszczono czerwony krzyż kawalerski, zza którego świecą promienie słoneczne.
Istnieje również niepotwierdzona hipoteza, że żółto-niebieską flagę przywiózł na Ruś książę Władysław Opolczyk, który pod koniec XIV wieku był namiestnikiem na Rusi Halickiej. Barwami Opola również są niebieski i żółty, ale kolejność barw jest zupełnie odwrotna niż na współczesnej fladze ukraińskiej)[1].
XIX–XXI w.Edytuj
Kiedy w XIX wieku dążono do odrodzenia narodowego, działacze ukraińscy przyjęli niebieski i żółty za swoje barwy, ale w nieustalonej kolejności.
Oficjalnie błękitno-żółtą flagę zatwierdzono w 1918 roku, jako flagę Ukraińskiej Republiki Ludowej i Hetmanatu. Istniejąca w początkach 1918 marionetkowa Ukraińska Ludowa Republika Rad włączyła małą flagę niebiesko-żółtą w narożnik czerwonego sztandaru.
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka, która wchodziła w skład Związku Radzieckiego odcięła się od kolorystyki tradycyjnej, a jej flaga nawiązywała do ideologii komunistycznej. Po II wojnie światowej niebiesko-żółta flaga, podobnie jak herb Ukrainy-tryzub była zakazana jako rzekomy symbol nacjonalizmu ukraińskiego.
W 1949 roku emigracyjna Ukraińska Rada Narodowa zdecydowała, że flaga Ukrainy będzie tradycyjnie złożona z barwy niebieskiej i żółtej, a u góry będzie kolor niebieski. Po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę 28 stycznia 1992 roku oficjalnie powrócono do niebiesko-żółtego sztandaru[2]. Techniczne szczegóły barw reguluje dokument DSTU 4512:2006[3][4].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Rafał Adamus: Władysław Opolczyk – śląski książę z wielkimi ambicjami. [dostęp 2016-12-03]. (pol.).
- ↑ Про Державний прапор України: Постанова Верховної Ради України від 28.01.1992 № 2067-XII, „Відомості Верховної Ради України”, 19, zakon2.rada.gov.ua, 28 stycznia 1992, s. 257 [dostęp 2019-05-26] .
- ↑ Про затвердження національних стандартів України, змін до національних стандартів та скасування міждержавного стандарту, zakon.rada.gov.ua, 11 kwietnia 2007 [dostęp 2019-05-26] .
- ↑ W. Svirko, A. Rubcov, A. Gorpinchenko, W. Sinel’nikova, G. Docenko: State Flag of Ukraine. DSTU 4512:2006. Kiev: State Standards of Ukraine, September 2006, s. 7. (ang.).