Flat design (pol. płaski deseń) – styl projektowania grafiki zakładający wyeliminowanie takich elementów jak gradienty i cieniowanie, ograniczenie liczby kolorów i stosowanie tylko prostych kształtów i typografii. Przeciwieństwo graficznego skeumorfizmu. Flat design spopularyzowany na początku XXI wieku w tworzeniu grafiki na potrzeby publikacji elektronicznych wywodzi się bezpośrednio z Międzynarodowego Stylu Typograficznego (tzw. szkoły szwajcarskiej) rozwijającego się od lat 50. XX wieku[1]

Założenia flat design stosuje się przy projektowaniu GUI oraz stron internetowych w celu zapewnienia optymalizacji oraz czytelności, np. pod kątem urządzeń mobilnych. Ograniczenie do minimum elementów graficznych oraz ich uproszczenie umożliwia dostosowanie strony do ograniczonego transferu danych, a także sprzyja wyświetlaniu na małym ekranie.

Jednym z pierwszych zastosowań tych założeń na szeroką skalę był Modern UI zastosowany w systemie operacyjnym Windows 8[2][3].

Jednymi z największych projektów wykorzystujących ideę projektowania płaskiego są MDL2 (styl projektowania stworzony i rozwijany przez Microsoft) oraz Material Design (stworzony i rozwijany przez Google).

Przypisy edytuj

  1. rob: A brief history of flat design. Tech Samurais Blog – The Dojo, 2013-07-31. [dostęp 2017-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-02)]. (ang.).
  2. Sebastian Cencyk: Po co stworzyliśmy Flat design?. DesignMagazyn, 2014-01-03. [dostęp 2017-02-05]. (pol.).
  3. Łukasz Rosicki: Flat Design – krótki przewodnik po płaskim świecie. TechCorner, 2013-11-16. [dostęp 2017-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-31)]. (pol.).