Florence Parly

francuska polityk

Florence Parly (ur. 8 maja 1963 w Boulogne-Billancourt[1]) – francuska polityk, urzędnik państwowy, menedżer i przedsiębiorca, od 2017 do 2022 minister obrony.

Florence Parly
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1963
Boulogne-Billancourt

Minister obrony Francji
Okres

od czerwca 2017
do maja 2022

Poprzednik

Sylvie Goulard

Następca

Sébastien Lecornu

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Życiorys

edytuj

Absolwentka Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu oraz École nationale d’administration. Od 1987 pracowała jako urzędniczka w dyrekcji ds. budżetu. W latach 1991–1993 była doradcą ministrów Michela Durafoura i Paula Quilèsa, w połowie lat 90. dołączyła do Partii Socjalistycznej. Od 1993 do 1997 zajmowała wyższe stanowiska urzędnicze w administracji rządowej, następnie do 2000 pełniła funkcję doradcy premiera Lionela Jospina ds. budżetu. W latach 2000–2002 sprawowała urząd sekretarza stanu ds. budżetu w jego gabinecie[1].

W 2002 bez powodzenia kandydowała do parlamentu. W latach 2003–2005 w strukturze Partii Socjalistycznej odpowiadała za sprawy gospodarki i zatrudnienia. Od 2004 do 2006 była wiceprzewodniczącą rady regionalnej Burgundii, a także przewodniczącą rady dyrektorów ARD, agencji rozwoju regionalnego (w regionie Île-de-France)[1].

Od 2006 do 2008 pełniła funkcję dyrektora ds. strategii inwestycji w Air France. Następnie do 2013 zarządzała przedsiębiorstwem Air France Cargo, po czym do 2014 była zastępcą dyrektora generalnego w Air France. W latach 2014–2016 zajmowała stanowisko zastępcy dyrektora generalnego w Société nationale des chemins de fer français, odpowiadając za strategię i finanse. W 2016 została dyrektorem generalnym SNCF Voyageurs[1].

21 czerwca 2017 powołana na ministra obrony w drugim rządzie Édouarda Philippe’a[2]. Pozostała na tym stanowisku również w utworzonym w lipcu 2020 gabinecie Jeana Castex[3]. Dołączyła do powstałego w tym samym roku ruchu Territoires de progrès, skupiającego lewicowych stronników prezydenta[4]. Urząd ministra sprawowała do maja 2022.

Odznaczenia

edytuj

Odznaczona Legią Honorową V klasy (2009)[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Florence Parly. lechotouristique.com, 11 kwietnia 2014. [dostęp 2017-06-21]. (fr.).
  2. Remaniement: Nicole Belloubet garde des Sceaux, Florence Parly ministre des Armées. lefigaro.fr, 21 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21]. (fr.).
  3. Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06]. (fr.).
  4. Neïla Latrous: L’aile gauche de la majorité se structure en parti pour donner de la voix. francetvinfo.fr, 25 listopada 2020. [dostęp 2021-11-30]. (fr.).