Florian Klewiado (ur. 13 sierpnia 1934 w Studzienicznej, zm. 16 marca 2003 w Warszawie) – polski duchowny katolicki, kapelan ludowego Wojska Polskiego, pułkownik WP, w latach 1986–1991 ostatni Generalny Dziekan Wojska Polskiego i zwierzchnik Generalnego Dziekanatu Wojska Polskiego.

Florian Klewiado
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1934
Studzieniczna

Data i miejsce śmierci

16 marca 2003
Warszawa

Miejsce pochówku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Prezbiterat

11 sierpnia 1957

pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

1934
Studzieniczna

Data śmierci

16 marca 2003

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL

Stanowiska

Generalny Dziekan WP (1986–1991)

Grobowiec kapłanów archidiecezji warszawskiej w którym pochowany został Florian Klewiado

Życiorys edytuj

Urodził się 13 sierpnia 1934 w Studzienicznej, święcenia kapłańskie przyjął 11 sierpnia 1957[1]. Był wikariuszem w parafii Najświętszego Zbawiciela w Warszawie[2]. W latach 1973–1986 był proboszczem parafii wojskowej w Skierniewicach i III proboszczem parafii cywilnej pw. Wniebowzięcia NMP w tym mieście[3]. W latach 1986–1991 był Generalnym Dziekanem Wojska Polskiego w stopniu pułkownika[4]. Funkcję tę pełnił do lutego 1991[5]. Przekazał kierowanie duszpasterstwem wojskowym biskupowi Sławojowi Leszkowi Głódziowi[6].

Na przełomie roku 1990/1991 dokonał z polecenia Departamentu Wychowania Wojska Polskiego zniszczenia „przez spalenie pism wchodzących i wychodzących” z Kancelarii Generalnego Dziekanatu WP[7]. Jak podano w publikacji Katolickiej Agencji Informacyjnej, „Ostatni generalny dziekan WP ks. płk Florian Klewiado jeszcze po wyborach w czerwcu 1989 r. bronił sojuszy ze Związkiem Radzieckim[6].

Zmarł 16 marca 2003[8][9] w Warszawie[10]. Pochowany został w grobowcu kapłanów archidiecezji warszawskiej na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 203-5/6-26/27/28/29)[11].

Przypisy edytuj

  1. Duchowieństwo diecezjalne oraz członkowie męskich instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego 2005, wyd. Apostolicum, Ząbki 2006
  2. Księża. parafiazbawiciela.org. [dostęp 2018-09-09].
  3. Historia Kościoła Garnizonowego pw. Wniebowzięcia NMP w Skierniewicach. garnizonowa.pl. [dostęp 2018-09-09].
  4. Duszpasterstwo wojskowe w okresie PRL. sjerzy.parafia.info.pl. [dostęp 2018-09-09].
  5. Oświadczenie złożone przez senatora Czesława Ryszkę na 26. posiedzeniu Senatu w dniu 5 lutego 2009 r.. senat.pl, 5 lutego 2009. [dostęp 2018-09-09].
  6. a b Grzegorz Polak: Abp Sławoj Leszek Głodź – jaki jest naprawdę?. ekai.pl, 5 kwietnia 2013. [dostęp 2018-09-09].
  7. Jacek Żurek: Aparat bezpieczeństwo wobec Kościoła katolickiego w Polsce. Wybrane struktury (1944–1953). polska1918-89.pl. [dostęp 2018-09-09].
  8. Zmarli w 2003. ekai.pl, 31 grudnia 2003. [dostęp 2018-09-09].
  9. Zbigniew Kopociński, Krzysztof Kopociński, Czesław Jeśman: Wojskowa opieka duszpasterska w garnizonie Żary, w tym w 105. Kresowym Szpitalu Wojskowym z Przychodnią w latach 1947-2015, „Forum Bibl. Med.” 2016 R. 9 nr 2 (18), s. 366.. lodz.pl. [dostęp 2018-09-09].
  10. Google books: Orzeł Biały. Miesięcznik Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość (WiN)
  11. Cmentarz Stare Powązki: KAPŁANI ARCHIDIECEZJI WARSZAWSKIEJ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-04].