Flying in a Blue Dream
Flying in a Blue Dream – album studyjny amerykańskiego gitarzysty Joe Satrianiego. Wydawnictwo ukazało się 30 października 1989 roku nakładem wytwórni muzycznej Relativity Records[3]. Płyta dotarła do 23. miejsca listy Billboard 200 w Stanach Zjednoczonych[4].
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Joe Satriani | ||||
| Wydany |
30 października 1989 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
grudzień 1988–sierpień 1989, Fantasy Studios, Berkeley, Kalifornia; Hyde Street Studios; Different Fur; Coast Recorders; Alpha & Omega Recording, San Francisco, Kalifornia | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
64:39 | |||
| Wydawnictwo |
Relativity Records, Combat Records, Food For Thought Records | |||
| Producent |
Joe Satriani, John Cuniberti | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
25 stycznia 1990 roku płyta uzyskała status złotej w Stanach Zjednoczonych[5]. Pochodząca z płyty kompozycja „Flying in a Blue Dream” była nominowana do nagrody Grammy w kategorii Best Rock Instrumental Performance[6].
Lista utworów
edytujOpracowano na podstawie materiału źródłowego[1][7].
- „Flying in a Blue Dream” – 5:28
- „The Mystical Potato Head Groove Thing” – 5:05
- „Can't Slow Down” – 4:46
- „Headless” – 1:28
- „Strange” – 4:55
- „I Believe” – 5:50
- „One Big Rush” – 3:20
- „Big Bad Moon” – 5:13
- „The Feeling” – 0:52
- „The Phone Call” – 3:00
- „Day at the Beach (New Rays from an Ancient Sun)” – 2:03
- „Back to Shalla-Bal” – 3:15
- „Ride” – 4:58
- „The Forgotten (Part One)” – 1:10
- „The Forgotten (Part Two)” – 5:10
- „The Bells of Lal (Part One)” – 1:19
- „The Bells of Lal (Part Two)” – 4:08
- „Into the Light” – 2:25
Twórcy
edytujOpracowano na podstawie materiału źródłowego[1][7].
- Joe Satriani – produkcja muzyczna, gitara elektryczna, gitara basowa, banjo, harmonijka ustna, instrumenty klawiszowe, instrumenty perkusyjne, śpiew
- John Cuniberti – instrumenty perkusyjne, sitar, produkcja muzyczna
- Stu Hamm – gitara basowa (utwory 16, 17)
- Simon Phillips – perkusja (utwór 6)
- Jeff Campitelli – perkusja akustyczna, perkusja elektroniczna, instrumenty perkusyjne
- Bongo Bob Smith – instrumenty perkusyjne, perkusja elektroniczna (tracks: 5, 12, 13)
- Bernie Grundman – mastering
Wydania
edytuj| Rok | Nr katalogowy | Format | Wytwórnia | Region | Źródło |
|---|---|---|---|---|---|
| 1989 | 465995 2 | CD, Album | Relativity Records | Stany Zjednoczone | |
| CD GRUB 14 | Food For Thought Records | Wielka Brytania | |||
| 88561-1015-2 | Relativity Records | Stany Zjednoczone | |||
| GRUB 14 | LP | Food For Thought Records | Wielka Brytania | ||
| 88561-1015-1 | Relativity Records | Stany Zjednoczone |
Listy sprzedaży
edytuj| Lista | Kraj | Pozycja |
|---|---|---|
| Billboard 200 | Stany Zjednoczone | 23[4] |
| Sverigetopplistan | Szwecja | 34[8] |
| ARIA Charts | Australia | 21[9] |
| RIANZ | Nowa Zelandia | 7[10] |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Phil Carter: Flying in a Blue Dream review. www.allmusic.com. [dostęp 2010-08-19]. (ang.).
- ↑ Flying in a Blue Dream review. www.sputnikmusic.com. [dostęp 2010-08-19]. (ang.).
- ↑ Discogs: Joe Satriani – Flying In A Blue Dream. www.discogs.com. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ a b Joe Satriani Billboard Charts. www.allmusic.com. [dostęp 2010-08-19]. (ang.).
- ↑ RIAA: Joe Satriani. www.riaa.com. [dostęp 2010-08-19]. (ang.).
- ↑ Grammy Awards: Best Rock Instrumental Performance. www.rockonthenet.com. [dostęp 2010-08-24]. (ang.).
- ↑ a b c Joe Satriani – Flying In A Blue Dream. www.discogs.com. [dostęp 2010-08-19]. (ang.).
- ↑ Joe Satriani Swedish Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2010-08-19]. (ang.).
- ↑ Joe Satriani Australian Charts. australian-charts.com. [dostęp 2010-08-19]. (ang.).
- ↑ Joe Satriani New Zeland Charts. charts.org.nz. [dostęp 2010-08-19]. (ang.).
