Ford Falcon (Australia)
Ford Falcon – samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1960 – 2016.
Pierwsza generacjaEdytuj
| ||
Ford Falcon I przed liftingiem | ||
Producent | Ford | |
Zaprezentowany | Wrzesień 1960 | |
Okres produkcji | 1960 – 1966 | |
Miejsce produkcji | Melbourne Lower Hutt | |
Poprzednik | Ford Zephyr | |
Następca | Ford Falcon II Ford Fairmont II | |
Dane techniczne | ||
Segment | E | |
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowe coupe 2-drzwiowy van 2-drzwiowy pickup (Falcon Ute) | |
Skrzynia biegów | 3-biegowa manualna 2-biegowa automatyczna | |
Napęd | tylny | |
Długość | 1960-1964: 4602 mm 1964-1965: 4651 mm 1965-1966: 4658 mm | |
Szerokość | 1960-1964: 1778 mm 1964-1965: 1793 mm 1965-1966: 1781 mm | |
Wysokość | 1960-1964: 1384 mm 1964-1965: 1394 mm 1965-1966: 1420 mm | |
Rozstaw osi | 2781 mm | |
Masa własna | 1960-1962: 1103-1130 kg 1962-1964: 1106-1135 kg 1964-1965: 1106-1305 kg 1965-1966: 1175 kg | |
Liczba miejsc | 5 | |
Dane dodatkowe | ||
Pokrewne | Ford Falcon Ute Ford Falcon (USA) Ford Falcon (Argentyna) Ford Ranchero (USA) Ford Ranchero (Argent.) | |
Konkurencja | Holden Special |
Ford Falcon I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1960 roku.
W 1960 roku Ford zdecydował się wprowadzić model Falcon nie tylko do sprzedaży na lokalnym rynku Ameryki Północnej, ale i do Australii i Nowej Zelandii. Produkcja samochodu została ulokowana w lokalnych zakładach, a Ford Australia wprowadził drobne poprawki wizualne w wyglądzie modelu. Premiera rynkowa odbyła się we wrześniu 1960 roku[1].
Pierwszy liftingEdytuj
W sierpniu 1962 roku Ford przeprowadził pierwszą modernizację Falcona I, która polegała na zmianie wyglądu przedniej części nadwozia na czele ze zderzakiem i kształtem atrapy chłodnicy.
Drugi liftingEdytuj
W lutym 1964 roku przeprowadzono drugą modernizację Falcona, która pierwszy raz była tak rozległa i dostosowana w pełni do wymogów australijskich gust konsumenckich. Poza modyfikacją atrapy chłodnicy i zderzaka, gruntownie zmieniono także wygląd tylnej części nadwozia - zmieniło się ulokowanie lamp, zmodyfikowano kształt klapy bagażnika oraz zderzaka[2].
Trzeci liftingEdytuj
Trzecia i ostatnia modernizacja Falcona I miała miejsce w marcu 1965 roku. Ponownie gruntownie zmodyfikowano wygląd przedniego pasa, zmieniając kształt maski, błotników, atrapy chłodnicy i zderzaka.
FairmontEdytuj
Przy okazji trzeciej modernizacji Falcona I w 1965 roku, australijski oddział Forda zdecydował się poszerzyć ofertę o luksusową i lepiej wyposażoną wersję o nazwie Fairmont. Odróżniała się ona wizualnie większą ilością chromowanych ozdobników[3].
Wersje wyposażeniaEdytuj
- Sedan
- Deluxe Sedan
- Futura Sedan
- Station Wagon
- Deluxe Wagon
- Squire Wagon
- Utility
- Deluxe Utility
- Sedan Delivery
SilnikEdytuj
- L6 2.4l Falcon Six
- L6 2.8l Falcon Six
- L6 3.3l Falcon Six
Druga generacjaEdytuj
| ||
Ford Falcon II przed liftingiem | ||
Producent | Ford | |
Zaprezentowany | Wrzesień 1966 | |
Okres produkcji | 1966 – 1972 | |
Miejsce produkcji | Melbourne Lower Hutt | |
Poprzednik | Ford Falcon I Ford Fairmont I | |
Następca | Ford Falcon III Ford Fairmont III | |
Dane techniczne | ||
Segment | E | |
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowe coupe 2-drzwiowy van 2-drzwiowy pickup (Falcon Ute) | |
Skrzynia biegów | 3-biegowa manualna 2-biegowa automatyczna | |
Napęd | tylny | |
Długość | 4689 mm | |
Szerokość | 1966-1969: 1875 mm 1969-1972: 1896 mm | |
Wysokość | 1966-1969: 1389 mm 1969-1972: 1417 mm | |
Rozstaw osi | 2689 mm | |
Masa własna | 1966-1968: 1133 kg 1968-1969: 1324 kg 1969-1970: 1348 kg 1970-1972: 1362 kg | |
Liczba miejsc | 5 | |
Dane dodatkowe | ||
Pokrewne | Ford Falcon Ute Ford Falcon (USA) | |
Konkurencja | Holden Kingswood Nissan Maxima Toyota Camry |
Ford Falcon II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1966 roku.
We wrześniu 1966 roku, 6 lat po debiucie Falcona na rynku australijskim, lokalny oddział Forda przedstawił drugie wcielenie lokalnej odmiany modelu. Po raz drugi i ostatni była ona blisko spokrewniona z amerykańskim odpowiednikiem, dzieląc z nim platformę i większość rozwiązań stylistycznych[4].
Pierwszy liftingEdytuj
Pierwszą modernizację Forda Falcona II została przeprowadzona w marcu 1968 roku, w ramach której pojawiły się przestylizowane zderzaki, zmiany w gamie jednostek napędowych oraz nowy wzór atrapy chłodnicy. Zmodyfikowano też wkłady tylnych lamp.
Drugi liftingEdytuj
Kolejną, znacznie rozleglejszą modernizację Falcona II australijski oddział Forda przeprowadził w czerwcu 1969 roku. Podobnie jak w przypadku poprzednika, to druga restylizacja przyniosła zarówno zmiany w wyglądzie przedniej, jak i tylnej części nadwozia. Zmienił się kształt błotników, maski i zderzaków, a także pojawiły się nowe, kanciaste tylne lampy. Zmiany wizualne wpłynęły na inne wymiary nadwozia, a sam samochód stał się lżejszy[5].
Trzeci liftingEdytuj
Trzecia oraz ostatnia modernizacja Forda Falcona II została przeprowadzona w październiku 1970 roku. Skutkowała ona nowym wyglądem atrapy chłodnicy, drobnymi modyfikacjami w wyposażeniu oraz aktualizacją gamy jednostek napędowych.
FairmontEdytuj
W przeciwieństwie do poprzednika, luksusowa odmiana Fairmont oferowana była równolegle z Falconem II przez cały cykl jego rynkowej obecności. Wyróżniała się ona bogatszym wyposażeniem i drobnymi modyfikacjami wizualnymi[6].
Wersje wyposażeniaEdytuj
- Falcon Sedan
- Falcon 500 Sedan
- Fairmont Sedan
- Falcon GT Sedan
- Falcon Wagon
- Falcon 500 Wagon
- Fairmont Wagon
- Falcon Utility
- Falcon 500 Utility
- Falcon Van
SilnikEdytuj
- L6 2.8l Falcon Six
- L6 3.3l Falcon Six
- V6 4.7l Windsor
- V8 5.0l Windsor
Trzecia generacjaEdytuj
| ||
Ford Falcon III przed liftingiem | ||
Inne nazwy | Ford Ranchero | |
Producent | Ford | |
Zaprezentowany | Marzec 1972 | |
Okres produkcji | 1972 – 1979 | |
Miejsce produkcji | Melbourne Auckland | |
Poprzednik | Ford Falcon II Ford Fairmont II Ford Zephyr Ford Zodiac | |
Następca | Ford Falcon IV Ford Fairmont IV | |
Dane techniczne | ||
Segment | E | |
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowe coupe 2-drzwiowy van 2-drzwiowy pickup (Falcon Ute) | |
Skrzynia biegów | 3 i 4-biegowa manualna 3-biegowa automatyczna | |
Napęd | tylny | |
Długość | 1972-1973: 4737 mm 1973-1976: 4808 mm 1976-1979: 4866 mm | |
Szerokość | 1900 mm | |
Wysokość | 1369 mm | |
Rozstaw osi | 2819 mm | |
Masa własna | 1972-1973: 1369 kg 1973-1976: 1394 kg 1976-1979: 1475 kg | |
Liczba miejsc | 5 | |
Dane dodatkowe | ||
Pokrewne | Ford Falcon Ute Ford Fairlane Ford LTD Ford Mustang | |
Konkurencja | Holden Commodore Nissan Maxima Toyota Camry |
Ford Falcon III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1972 roku.
Wraz z prezentacją trzeciej generacji Forda Falcona, zaszły największe zmiany od momentu premiery tego modelu na rynku australijskim. Po zakończeniu produkcji amerykańskiego Falcona i zastąpieniu go zupełnie nowym modelem opracowanym na potrzeby tamtejszego rynku, australijski oddział Forda obrał niezależny kierunek rozwoju i zdecydował się kontynuować linię modelową Falcon tworząc od podstaw zupełnie nowy, lokalnie opracowany model[7].
Falcon II przeszedł gruntowne zmiany w wyglądzie - zyskał płynniejszą sylwetkę z charakterystycznie zaznaczonymi nadkolami, masywne proporcje nadwozia i opadającą linię klapy bagażnika. Podobnie jak w przypadku poprzednik wcieleń, gama nadwoziowa ponownie składała się aż z 5 wariantów.
Pierwszy liftingEdytuj
We wrześniu 1973 roku Falcon III przeszedł pierwszą modernizację. Zmodyfikowano pas przedni, który wzbogaciły podwójne reflektory dostępne w wybranych odmianach wyposażeniowych. Ponadto, zmieniła się też nieznacznie gama jednostek napędowych oraz wymiary nadwozia - model stał się dłuższy[8].
Drugi liftingEdytuj
Drugą i ostatnią modernizację Ford Falcon III przeszedł w lipcu 1976 roku. Zmienił się wygląd zarówno przedniej, jak i tylnej części nadwozia, gdzie zmieniono wygląd zderzaków, błotników, a także lamp. Producent ponownie zmodyfikował też gamę jednostek napędowych oraz wprowadził zmiany w liście wyposażenia[9].
FairmontEdytuj
Ford Fairmont III uzupełnił ofertę Falcona jako najbogatsza odmiana wyposażeniowa. W przeciwieństwie do poprzedników jednak, Ford Australia zdecydował się wprowadzić głębsze modyfikacje w wyglądzie mające odróżnić Fairmonta od reszty gamy. Po drugiej modernizacji pojawiły się po raz pierwszy charakterystyczne, kanciaste reflektory[10].
Wersje wyposażeniaEdytuj
- Falcon Sedan
- Falcon Wagon
- Falcon 500 Sedan
- Falcon 500 Wagon
- Falcon GS Hardtop
- Fairmont Sedan
- Fairmont Wagon
- Fairmont Hardtop
- Fairmont GXL Sedan
SilnikEdytuj
- L6 2.8l Falcon Six
- L6 4.1l Falcon Six
- V8 4.9l Windsor
- V8 5.8l Windsor
Czwarta generacjaEdytuj
| ||
Ford Falcon IV przed liftingiem | ||
Producent | Ford | |
Zaprezentowany | Marzec 1979 | |
Okres produkcji | 1979 – 1988 | |
Miejsce produkcji | Melbourne Auckland | |
Poprzednik | Ford Falcon III Ford Fairmont III | |
Następca | Ford Falcon V Ford Fairmont V | |
Dane techniczne | ||
Segment | E | |
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowy van 2-drzwiowy pickup (Falcon Ute) | |
Skrzynia biegów | 3 i 4-biegowa manualna 3-biegowa automatyczna | |
Napęd | tylny | |
Długość | 4775 mm | |
Szerokość | 1860 mm | |
Wysokość | 1367 mm | |
Rozstaw osi | 2819 mm | |
Masa własna | 1333 kg | |
Liczba miejsc | 5 | |
Dane dodatkowe | ||
Modele bliźniacze |
Nissan Ute | |
Pokrewne | Ford Falcon Ute Ford Fairlane Ford LTD | |
Konkurencja | Holden Commodore Holden Calais Nissan Maxima Toyota Camry |
Ford Falcon IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1979 roku.
Konstruując Falcona czwartej generacji, australijski oddział Forda przeprowadził gruntowną metamorfozę i modernizację oferowanej dotychczas konstrukcji. Inspirowane amerykańską motoryzacją awangardowe, masywne proporcje nadwozia zostały zastąpione stylistyką bliższą europejskim modelom Forda, na czele z modelem Granada[11]. Falcon IV zyskał bardziej kanciastą, mniej przysadzistą bryłę, z charakterystycznymi ściętymi reflektorami i podłużnymi tylnymi lampami[12].
Z oferty nadwoziowej po raz pierwszy zniknęło 2-drzwiowe coupe, a odmiana pickup pod nazwą Falcon Ute, zwana lokalnie ute lub coupe-utility, zachowała niezależny, dłuższy staż rynkowy, pozostając w produkcji aż 11 lat dłużej, do 1999 roku.
Pierwszy liftingEdytuj
W marcu 1982 roku australijski oddział Forda zaprezentował Falcona IV po pierwszej dużej modernizacji. Zmieniono wygląd pasa przedniego, gdzie zmieniły się reflektory - stały się większe, zachodząc dalej na błotniki. Zmieniono też wygląd zderzaków, a także zmniejszono znacznie powierzchnię atrapy chłodnicy[13].
Drugi liftingEdytuj
Drugą, jeszcze rozleglejszą modernizację Falcon IV przeszedł w październiku 1984 roku. W ramach liftingu, zmieniono ponownie wygląd pasa przedniego - tym razem pojawiły się mniejsze, prostokątne reflektory, większa, podłużna atrapa chłodnicy oraz zabudowane zderzaki lakierowanie w kolorze nadwozia[14].
FairmontEdytuj
Luksusową i najlepiej wyposażoną odmianą Falcona podobnie była wersja o nazwie Fairmont, która była produkowana równolegle i w tym samym czasie przechodziła modernizacje stylistyki.
Wersje wyposażeniaEdytuj
- Falcon GL sedan
- Falcon GL wagon
- Fairmont sedan
- Fairmont wagon
- Fairmont Ghia sedan
SilnikEdytuj
- L6 3.3l Falcon Six
- L6 4.1l Falcon Six
- L6 4.1l EFI
- V8 4.9l Cleveland
- V8 5.8l Cleveland
Piąta generacjaEdytuj
| ||
Ford Falcon V przed liftingiem | ||
Producent | Ford | |
Zaprezentowany | Marzec 1988 | |
Okres produkcji | 1988 – 1998 | |
Miejsce produkcji | Melbourne Auckland | |
Poprzednik | Ford Falcon IV Ford Fairmont IV | |
Następca | Ford Falcon VI Ford Fairmont VI | |
Dane techniczne | ||
Segment | E | |
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi | |
Skrzynia biegów | 5-biegowa manualna 3 i 4-biegowa automatyczna | |
Napęd | tylny | |
Długość | 1988-1994: 4811-5003 mm 1994-1998: 4906-5055 mm | |
Szerokość | 1988-1994: 1857 mm 1994-1998: 1861 mm | |
Wysokość | 1988-1994: 1399-1483 mm 1994-1998: 1453 mm | |
Rozstaw osi | 1988-1994: 2794-2923 mm 1994-1998: 2791-2923 mm | |
Masa własna | 1988-1994: 1418-1508 kg 1994-1998: 1536-1600 kg | |
Liczba miejsc | 5 | |
Dane dodatkowe | ||
Pokrewne | Ford Fairlane Ford LTD | |
Konkurencja | Holden Commodore Holden Calais Honda Legend Mitsubishi Diamante Nissan Maxima Toyota Camry |
Ford Falcon V został zaprezentowany po raz pierwszy w 1988 roku.
Piąta generacja australijskiego Forda Falcona przeszła gruntowną modernizację, powstając od podstaw na nowej platformie Forda. Samochód zyskał bardziej zaokrąglone proporcje jednocześnie przy kanciastej formie oświetlenia przedniego i tylnego[15]. Ponadto, po raz pierwszy większość oferty stanowiły przekładnie biegów automatyczne, a w gamie dostępnych jednostek napędowych zabrakło widlastych jednostek napędowych o dużych pojemnościach przez amerykański oddział Forda. Ostatni raz model produkowano również w Nowej Zelandii[16].
Gama nadwoziowa Falcona V była najmniejsza w historii tego modelu - po okrojeniu oferty poprzednika z wersji coupe, zniknęła też zabudowana wersja van typu panel van. Odmiana pickup o nazwie Falcon Ute pozostała w ofercie, jednak oparta była ona na bazie modelu poprzedniej generacji, pozostając w produkcji aż do pierwszego roku produkcji Falcona VI - do 1999 roku.
Pierwszy liftingEdytuj
Falcon V był najczęściej modernizowanym Falconem w historii tej linii modelowej w Australii. Pierwsza restylizacja została przeprowadzona w sierpniu 1991 roku, w ramach której zmieniły się wyglądy zderzaków, a także pojawił się niewielki wlot powietrza w przedniej masce[17].
Drugi liftingEdytuj
Kolejna modernizacja Forda Falcona V została przeprowadzona w sierpniu 1993 roku. W jej ramach ponownie zmieniono wygląd zderzaków, a także powiększono owalnopodobny wlot powietrza na przedniej masce.
Trzeci liftingEdytuj
Trzecia restylizacja Falcona V, przeprowadzona w sierpniu 1994 roku, okazała się jednocześnie najrozleglejsza w 10-letniej historii tego modelu. Pojawił się zupełnie inny pas przedni, z charakterystycznymi podłużnymi, owalnymi reflektorami, a także zaokrąglony kształt zderzaków, mniejsze owalne tylne lampy i zaokrąglone kanty bagażnika. W przypadku wersji kombi, zmiany okazały się skromniejsze - zmieniono tylko wygląd przodu[18].
Czwarty liftingEdytuj
Czwartą i ostatnią modernizację Falcona V przeprowadzono w październiku 1996 roku. Zachowano ewolucyjny kierunek zmian w stosunku do modelu z 1994 roku - pojawił się duży, owalny wlot powietrza w przedniej masce, a wersja kombi otrzymała nowy wkłady tylnych lamp[19].
FairmontEdytuj
Przedostatni raz w historii australijskiego Forda Falcona, jego ofertę uzupełniła luksusowa odmiana Fairmont. Oferowała ona drobne modyfikacje wizualne oraz bogatsze wyposażenie[20].
Wersje wyposażeniaEdytuj
- Falcon GL
- Falcon S
- Fairmont
- Fairmont Ghia
- S XR6
- S XR8
- GT
SilnikEdytuj
- L6 3.2l
- L6 3.9l
Szósta generacjaEdytuj
| ||
Ford Falcon VI przed liftingiem | ||
Producent | Ford | |
Zaprezentowany | Wrzesień 1998 | |
Okres produkcji | 1998 – 2008 (Sedan) 1998 – 2010 (Kombi) | |
Miejsce produkcji | Melbourne | |
Poprzednik | Ford Falcon V Ford Fairmont V | |
Następca | Ford Falcon VII (Sedan) Ford Mondeo (Kombi) | |
Dane techniczne | ||
Segment | E | |
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowy pickup (Falcon Ute) | |
Skrzynia biegów | 5-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna | |
Napęd | tylny | |
Długość | 1998-2002: 4907-5077 mm 2002-2010: 4916-5053 mm | |
Szerokość | 1998-2002: 1870-1871 mm 2002-2010: 1864 mm | |
Wysokość | 1998-2002: 1437 mm 2002-2010: 1444 mm | |
Rozstaw osi | 1998-2002: 2793-3096 mm 2002-2010: 2829-3096 mm | |
Masa własna | 1998-2002: 1437-1645 kg 2002-2010: 1620-1740 kg | |
Liczba miejsc | 5 | |
Dane dodatkowe | ||
Pokrewne | Ford Fairlane Ford LTD Ford Territory | |
Konkurencja | Holden Commodore Holden Calais Honda Legend Mitsubishi Diamante Nissan Maxima Toyota Camry |
Ford Falcon VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 1998 roku.
We wrześniu 1998 roku australijski oddział Forda przedstawił szóstą, zupełnie nową i zbudowaną od podstaw nową odsłonę Falcona. Styliści nadali samochodowi awangardowe i futurystyczne proporcje, gdzie zarówno z przodu, jak i tyłu pojazdu dominował motyw zaokrąglonego trójkąta[21]. Nadwozie zyskało więcej obłych linii, łuków i zaokrągleń, a także rozbudowano ofertę wersji wyposażeniowych ściśle odróżniających się od siebie np. wyglądem atrapy chłodnicy, a nawet kształtem świateł[22].
Do oferty nadwoziowej powróciła wersja Falcon Ute, która została zbudowana tym razem wspólnie na nowej platformie szóstej generacji modelu. Wersja kombi zachowała bardziej konserwatywny wygląd, będąc de facto jedynie głęboko zmodyfikowanym poprzednikiem, co ukazywała jedynie nieznacznie zmodyfikowana stylistyka i proporcje nadwozia[23]. Po raz ostatni w historii Falcona uzupełniła ona też ofertę, pozostając w produkcji do 2010 roku - potem Ford Australia zrezygnował z tej odmiany Falcona, zastępując ją mniejszym Mondeo Kombi importowanym z Europy[24].
Pierwszy liftingEdytuj
Pierwsza restylizacja Falcona VI, która miała miejsce we wrześniu 2002 roku, okazała się jednocześnie największą w 10-letniej historii tego wcielenia modelu. Australijski oddział Forda zdecydował się całkowicie zmienić wygląd zarówno przedniego, jak i tylnego pasa, nadając bardziej stonowane i mniej kontrowersyjne kształty. Pojawiły się podłużne lampy, prostokątna atrapa chłodnicy i mniej krzykliwe linie[25].
Drugi liftingEdytuj
Druga modernizacja Falcona VI okazała się znacznie skromniejsza i mniej rozległa. Zdecydowano się jedynie przestylizować kształt reflektorów i zderzaków, a także wprowadzić drobne uaktualnienia w wyposażeniu[26].
FairmontEdytuj
Po raz ostatni w historii linii modelowej Falcon w Australii, ofertę urozmaiciła najbogatsza i najlepiej wyposażona odmiana o innej nazwie Fairmont. Oferowana była ona równolegle przez całą rynkową obecność szóstej generacji i poza luksusowym charakterem wyróżniała się również drobnymi modyfikacjami w wyglądzie[27].
Wersje wyposażeniaEdytuj
- Falcon XT
- Falcon XL
- Falcon Futura
- Falcon XR6
- Falcon XR8
- Fairmont
- Fairmont Ghia
SilnikEdytuj
- L6 4.0l Barra 182
- L6 4.0l Barra 240T
- L6 4.0l Barra E-Gas
- V8 5.4l Barra 220
- V8 5.4l Boss 260
Siódma generacjaEdytuj
| ||
Ford Falcon VII przed liftingiem | ||
Producent | Ford | |
Zaprezentowany | Luty 2008 | |
Okres produkcji | 2008 – 2016 | |
Miejsce produkcji | Melbourne | |
Poprzednik | Ford Falcon VI Ford Fairmont VI | |
Następca | Ford Mondeo | |
Dane techniczne | ||
Segment | E | |
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan 2-drzwiowy pickup (Falcon Ute) | |
Skrzynia biegów | 6-biegowa manualna 4, 5 i 6-biegowa automatyczna | |
Napęd | tylny | |
Długość | 2008-2014: 4955 mm 2014-2016: 4949 mm | |
Szerokość | 1868 mm | |
Wysokość | 2008-2014: 1453 mm 2014-2016: 1494 mm | |
Rozstaw osi | 2838 mm | |
Masa własna | 2008-2014: 1704 kg 2014-2016: 1656 kg | |
Liczba miejsc | 5 | |
Dane dodatkowe | ||
Pokrewne | Ford Territory | |
Konkurencja | Holden Commodore Holden Calais Honda Legend Toyota Aurion |
Ford Falcon VII został zaprezentowany po raz pierwszy w 2008 roku.
Siódma i zarazem ostatnia w historii linii modelowej Falcon generacja została zaprezentowana po raz pierwszy w lutym 2008 roku jako zupełnie nowa, zbudowana od podstaw konstrukcja. Samochód zbudowano na platformie E8, utrzymując go w ewolucyjnym kierunku wizualnych zmian w stosunku do poprzednika. Sylwetka stała się bardziej muskularna i masywniejsza, nawiązując jednocześnie do wyglądu modeli Forda z europejskiego rynku[28].
Po raz pierwszy oferta nadwoziowa australijskiego Falcona była tak uboga - zabrakło wersji kombi, przez co tworzył ją jedynie 4-drzwiowy sedan oraz 2-drzwiowy pickup w ramach linii modelowej Falcon Ute. Pierwszy raz również luksusowa, najbogatsza wersja wyposażeniowa nie nazywała się Fairmont, lecz Falcon G-Series[29].
Pierwszy liftingEdytuj
Pierwszą modernizację Falcona VI przeprowadzono w listopadzie 2011 roku. Australijski oddział Forda zdecydował się zmienić kształt zderzaków, powiększając wlot powietrza w stylu tego, jaki zdobi modele marki na rynkach europejskim i amerykańskim. Ponadto, powiększono atrapę chłodnicy i zmieniono wkłady tylnych lamp na czerwone[30].
Drugi liftingEdytuj
W lipcu 2014 roku australijski oddział Forda przeprowadził ostatnią we wówczas ponad 50-letniej historii Falcona aktualizację. Samochód przeszedł gruntowną restylizację, w ramach której został upodobniony do modeli Forda ze światowych rynków. Pojawiły się charakterystyczne wąskie, podłużne reflektory, a także jeden, duży wlot powietrza o trapezoidalnym kształcie. Ponadto zmieniono kształt tylnych lamp na podłużny, w dwuczęściowej formie[31].
Koniec produkcjiEdytuj
W maju 2013 roku, w połowie cyklu rynkowego Falcona VII, Ford oficjalnie potwierdził, że w październiku 2016 roku zamknie australijskie biuro konstruktorskie i wszystkie fabryki w kraju po 91-letniej obecności marki na tym kontynencie. Informacja ta oznaczała, że oba modele opracowane i produkowane z myślą o lokalnym rynku - Falcon i Territory, przestaną być produkowane bez bezpośrednich następców we wskazanym terminie[32].
Ostatnia sztuka australijskiego Forda Falcona zjechała z taśm w fabryce Broadmeadows w aglomeracji Melbourne 7 października 2016 roku[33]. Był to niebieski egzemplarz w usportowionej wersji GR6. W ciągu 56 lat fabryka wyprodukowała łącznie 4,3 miliona sztuk Falcona[34]. Od tamtego czasu, miejsce największego sedana w lokalnej ofercie Forda przypada importowanemu z Hiszpanii Fordowi Mondeo[35].
Wersje wyposażeniaEdytuj
- Falcon XT
- Falcon XR6
- Falcon XR6 Turbo
- Falcon XR8
- Falcon G6
- Falcon G6E
- Falcon G6E Turbo
SilnikEdytuj
- I6 2.0l EcoBoost
- I6 4.0l Barra
- I6 4.0l Barra E-Gas
- I6 4.0l Barra EcoLpi
- I6 4.0l Barra Turbo
- V8 5.4l Boss
- V8 5.0l Supercharged Boss
PrzypisyEdytuj
- ↑ Ford Australia: The Falcon of the 1960s (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ FORD FALCON HISTORY 1960-2016 (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Ford to close in Australia: an Australian icon, the 1965 Ford Falcon XP (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Falcon XR Technical Specifications (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Ford Falcon XW (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 1970 FORD FAIRMONT XW WAGON – TODAY’S TEMPTER (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 1973 FORD FALCON XA GT HARDTOP REVIEW (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Famous Fords: 1973 Ford XB Falcon (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Craig Lockhart’s custom 1976 Ford XC Falcon ute - flashback (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 1978 XC Fairmont (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 1980 Ford Falcon XD 1/2 review (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 1979 Ford Falcon XD: The new era dawns (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Is the Ford XE Falcon the best value future classic? (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Ford XF Falcon: who could argue, Falcon WAS the answer! (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 1985 Ford Falcon: 1988 EA 26 world scoop (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Ford Falcon EA (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 1991 Ford Falcon EB review (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 1995 Ford EF II Falcon first drive review (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Archive: Ford Falcon EL XRs Review 1996 (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Review: Ford EL Fairmont (1996-98) (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Used Ford Falcon AU review: 1998-2000 (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 1998 Ford AU Falcon launches (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Used Ford Falcon review: 2002-2016 (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Falcon wagon axed (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Ford Falcon BA (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 2008 Ford BF Falcon Wagon MkIII (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Ford BF MkII Fairmont Ghia (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ All-New Ford Falcon Revealed (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Ford FG Falcon 2008 car review (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Ford releases pricing for Falcon FG update (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ 2015 FG X Ford Falcon revealed - updated (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Ford plans to shut all Australian production by 2016 (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Final Ford Falcon rolls off the line in Australia (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ The last Australian Ford Falcon revealed (ang.). [dostęp 2020-02-12].
- ↑ The Ford family sedan with the same technology as a $400,000 Mercedes limousine (ang.). [dostęp 2020-02-12].