Wikipedia

Forst (Lausitz)

Forst (Lausitz)[1] (pol. hist. Barszcz[2], Barść[3]; dolnołuż. Baršć (Łužyca)[4], wym. [ˈbarʃt͡ɕ]) – miasto we wschodniej części Niemiec, w kraju związkowym Brandenburgia, siedziba powiatu Spree-Neiße. Leży nad Nysą Łużycką, środkiem której przebiega granica z Polską. Naprzeciwko miasta po polskiej stronie rzeki znajduje się wieś Zasieki, która przed 1945 r. była częścią Forst (Lausitz) zwaną Berge. Ludność miasta wynosi ponad 19 tys. mieszkańców (2013).

Forst (Lausitz)
Baršć (Łužyca)
Ilustracja
Kamienice przy Rynku
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo  Niemcy
Kraj związkowy Brandenburgia
Powierzchnia 109,91 km²
Wysokość 72 m n.p.m.
Populacja (31 grudnia 2013)
• liczba ludności
• gęstość
19 053
173 os./km²
Nr kierunkowy 03562
Kod pocztowy 03149
Tablice rejestracyjne SPN
Położenie na mapie Brandenburgii
Mapa konturowa Brandenburgii, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Forst (Lausitz)Baršć (Łužyca)”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Forst (Lausitz)Baršć (Łužyca)”
Ziemia51°44′N 14°38′E/51,733333 14,633333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Portal Niemcy

HistoriaEdytuj

W XIII w. istniały tutaj zamek i osada, która w 1265 r.[2] otrzymała prawa miejskie. Odkąd miasto uzyskało przywilej wyrobu sukna w 1418 r.[2], rozwinął się tutaj przemysł tkacki. W 1589 miał miejsce pierwszy pożar kościoła św. Mikołaja (kościół płonął jeszcze kilkakrotnie w XVII i XVIII w.)[5]. Od 1628 w mieście osiedlali się sukiennicy z Wielkopolski (z Leszna, Międzyrzecza i Wschowy)[6] i Niderlandów. Byli oni protestantami.

Miasto poniosło ciężkie straty w wyniku wojny trzydziestoletniej. W 1626 było okupowane przez wojska Albrechta von Wallensteina[6], a w 1642 przez Szwedów, którzy splądrowali miasto, rabując m.in. organy z kościoła św. Mikołaja w celu ich przetopienia na amunicję[5]. W 1635, wraz z całymi niemal Łużycami, zostało na mocy pokoju praskiego utracone przez Królestwo Czech na rzecz Elektoratu Saksonii. W latach 1697–1706 i 1709–1763 leżało w granicach unijnego państwa polsko-saskiego. W 1746 miasto nabył Henryk Brühl, wszechwładny minister króla Polski Augusta III[6]. W nocy z 11 na 12 lipca 1748 miał miejsce wielki pożar miasta[7]. Po kilku dniach informacja dotarła do Warszawy, po czym minister zdecydował o odbudowie miasta w stylu barokowym, powierzając to zadanie architektowi Janowi Krzysztofowi Knöffelowi[6][7]. W 1749 r. przez miasto poprowadzono trakt pocztowy łączący Warszawę i Drezno[8]. Minister spoczął w miejscowym kościele św. Mikołaja w 1763[7]. W latach 1807–1815 wraz z utworzonym w 1806 r. Królestwem Saksonii miasto było połączone unią z Księstwem Warszawskim. W 1815 r. Królestwo Saksonii zostało ukarane przez kongres wiedeński za sojusz z Napoleonem utratą Łużyc Dolnych na rzecz Prus. W tych okolicznościach miasto zostało przyłączone do Królestwa Prus.

 
Ruiny miasta w 1945 roku

W 1871 r. Forst zostało częścią zjednoczonych Niemiec. Od 1886 r. należy do rejencji rejencji frankfurckiej w prowincji Brandenburgia. W 1897 ucierpiało w wyniku powodzi[6]. Podczas II wojny światowej miasto zostało zniszczone w 80%[2]. Z tego też powodu nie zachowało się tutaj zbyt wiele pamiątek z przeszłości. W 1945 r. miasto znalazło się w radzieckiej strefie okupacyjnej Niemiec, z której w 1949 r. utworzono Niemiecką Republikę Demokratyczną. Funkcjonowało tu polsko-niemieckie drogowe przejście graniczne Forst-Zasieki i przejście graniczne Forst-Olszyna oraz kolejowe przejście graniczne Forst-Zasieki, które zostały zlikwidowane 21 grudnia 2007 r. po przystąpieniu Polski do układu z Schengen.

W latach 2012–2013 przeprowadzono renowację sarkofagu Henryka Brühla oraz krypty kościelnej, po czym w 250. rocznicę pierwszego pochówku, 4 listopada 2013, uroczyście ponownie złożono trumnę w krypcie[5].


ZabytkiEdytuj

Z zabytków w Forst (Lausitz) pozostały:

  • kościół św. Mikołaja, późnogotycki z XV w.,
  • budynek starostwa z końca XVII w.,
  • kościół Serca Jezusa, katolicki z XIX w.,
  • ruiny zamku z ogrodem różanym,
  • wieża ciśnień.

TransportEdytuj

Niedaleko na południe od miasta przebiega autostrada A15.

W 1872 r. przez miasto zbudowano linię kolejową z Chociebuża do Żagania. Wpłynęło to na rozwój miejscowego przemysłu.

GospodarkaEdytuj

W mieście rozwinął się przemysł włókienniczy, maszynowy oraz metalowy[9].

WspółpracaEdytuj

Miejscowości partnerskie:

GaleriaEdytuj

  • Kościół Serca Jezusa

  • Kaplica katolicka

  • Ogród różany

  • Wieża ciśnień

  • Dwujęzyczny niemiecki i dolnołużycki napis z nazwą stacji kolejowej Forst-Baršć

  • Kościół św. Mikołaja

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Urzędowa forma nazwy jest dwuczłonowa, przy czym drugi wyraz zapisywany jest w nawiasie; potocznie nazwę skraca się do samego Forst.
  2. ↑ a b c d Krzysztof R. Mazurski, Andrzej Zieliński: Łużyce, Warszawa 1984, s. 44.
  3. ↑ J. Szaflarski: Polska, mapa fizyczna 1:2,500.000 z ok. 1946 r. (z nazwami miast na Ziemiach Odzyskanych podanych wg uchwał Komisji Ustalania Nazw Miejscowości przy Ministerstwie Administracji Publicznej).
  4. ↑ Urzędowa forma nazwy jest dwuczłonowa, przy czym drugi wyraz zapisywany jest w nawiasie; potocznie nazwę skraca się do samego Baršć.
  5. ↑ a b c Evangelische Kirchengemeinde Forst, www.kirche-forst.de [dostęp 2019-12-11].
  6. ↑ a b c d e Stadt Forst (Lausitz) | Stadtinformation | Zahlen & Fakten | Chronik |, www.forst-lausitz.de [dostęp 2019-12-11].
  7. ↑ a b c Heinrich Graf von Brühl und die Herrschaft Forst-Pförten.
  8. ↑ Szkice z historii poczty / usługi pocztowe, www.pocztowokurierski.pl [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-15] (pol.).
  9. ↑ Forst, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-06-30].

BibliografiaEdytuj

  • Krzysztof Radosław Mazurski, Andrzej Zieliński, Łużyce, Warszawa: KAW, 1984, ISBN 83-03-00772-6, OCLC 76329792.

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Forst_(Lausitz)&oldid=63862185”