Fragmenty Undolskiego

Fragmenty Undolskiego – dwie pisane cyrylicą karty z XI wieku, stanowiące fragment niezachowanego staro-cerkiewno-słowiańskiego ewangeliarza. Znajdują się w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Państwowej w Moskwie.

Swoją nazwę zawdzięczają ich pierwszemu właścicielowi, Wukolowi M. Undolskiemu (1816–1864), kolekcjonerowi starych rękopisów. Po raz pierwszy wydane w 1868 roku przez Izmaiła Sriezniewskiego i ponownie w 1904 roku przez Jefima Karskiego. W 1978 roku opublikowane w Bułgarii w zbiorze starosłowiańskich zabytków wraz z opracowaniem naukowym Angeliny Minczewy (Старобългарски кирилски откъслеци, София 1978)^[1].

W warstwie językowej charakterystyczne dla zabytku jest przejście ь w ъ (np. своемъ, zam. своемь, коупъно, zam. коупьно, житъницѫ zam. житьницѫ) oraz brak samogłosek prejotowanych (np. моѫ, снѫ, доброе)^[2].

Przypisy edytuj

↑ Фразеологический словарь старославянского языка. Москва: Флинта, 2011, s. 11.
↑ С.Г. Шулежкова: Хрестоматия по старославянскому языку. s. 143-144.

Bibliografia edytuj

С.Г. Шулежкова: Хрестоматия по старославянскому языку. Moskwa: Флинта, 2012.

[1] Фразеологический словарь старославянского языка. Москва: Флинта, 2011, s. 11.

[2] С.Г. Шулежкова: Хрестоматия по старославянскому языку. s. 143-144.

[1]

[2]