Francesco Boncompagni
Francesco Boncompagni (ur. 21 stycznia 1592 w Sorze, zm. 9 grudnia 1641 w Neapolu) – włoski kardynał.
| Kardynał prezbiter | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1592 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 1641 |
| Arcybiskup Neapolu | |
| Okres sprawowania |
1626–1641 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
1623 |
| Kreacja kardynalska |
19 kwietnia 1621 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
1623 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
ŻyciorysEdytuj
Urodził się 21 stycznia 1592 roku w Sorze, jako syn Giacoma Boncompagniego i Costanzy Sforzy di Santa Fiore[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure, a następnie został klerykiem w Neapolu i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. 19 kwietnia 1621 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Sant’Angelo in Pescheria[2]. Rok później został mianowany legatem w Perugii i Umbrii[1]. 11 lipca 1622 roku został wybrany biskupem Fano, a w kolejnym roku przyjął sakrę[2]. W 1626 roku został arcybiskupem Neapolu[2]. 6 lutego 1634 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny Santi Quattro Coronati[2]. Zmarł 9 grudnia 1641 roku w Neapolu[1].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d Francesco Boncompagni. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-03-22]. (ang.).
- ↑ a b c d Francesco Boncompagni. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-03-22]. (ang.).