Francisco Pacheco de Toledo
Francisco Pacheco de Toledo (ur. ok. 1508 w Ciudad Rodrigo, zm. 23 sierpnia 1579 w Burgos[1]) – hiszpański kardynał.
| ||
| kardynał diakon | ||
,_argento,_1569.JPG)
| ||
| Kraj działania |  Hiszpania
| |
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1508 Ciudad Rodrigo | |
| Data i miejsce śmierci | 23 sierpnia 1579 Burgos | |
| arcybiskup Burgos | ||
| Okres sprawowania | 1574 – 1579 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Sakra biskupia | 26 października 1567 | |
| Kreacja kardynalska | 26 lutego 1561 | |
| Kościół tytularny | S. Susanna S. Pudenziana Santa Croce in Gerusalemme | |
| |||||||||||||||
| Data konsekracji | 26 października 1567 | ||||||||||||||
| Konsekrator | Antoine Perrenot de Granvelle | ||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Gianfrancesco Gambara Innico d’Avalos d’Aragona | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
ŻyciorysEdytuj
Był synem Juana Pacheco i Any de Toledo oraz był bratankiem Pedro Pacheco de Villena[1]. Studiował na uniwersytecie w Salamance, a święcenia kapłańskie otrzymał z rąk swojego wuja[1]. W 1545 udał się do Rzymu, gdzie zrobił wrażenie na Juliuszu III, który został mianowany kanonikiem katedry w Salamance[1]. W 1557 został inkwizytorem generalnym Hiszpanii[1]. 26 lutego 1561 został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię S. Susanna[2]. 8 sierpnia 1567 został wybrany biskupem Burgos, a 26 października przyjął sakrę[2]. Był ambasadorem króla Filipa II przed Stolicą Apostolską, by negocjować powołanie Ligi Świętej przeciw Turkom, która w 1571 zakończyła się zwycięstwem wojsk papieskich w bitwie pod Lepanto[1]. Od stycznia 1572, przez roczną kadencję pełnił rolę kamerlinga Kolegium Kardynałów[1]. 22 października 1574 jego diecezja została podniesiona do rangi archidiecezji, a kardynał Pacheco został arcybiskupem[2].