Francisco de Asís Vidal y Barraquer

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	26 kwietnia 1914
Konsekrator	Antolín López y Peláez(inne języki)
Współkonsekratorzy	Ramón Barberá y Boada(inne języki); Ramón Guillamet y Coma(inne języki)
Konsekrowani biskupi
Miguel de los Santos Serra y Sucarrats(inne języki)	1923
Isidro Gomá y Tomá	1927
Juan Solá y Farrell(inne języki)	1931
José Cartaña y Inglés(inne języki)	1934
Manuel Borras	1934
Współkonsekrowani biskupi
Valentín Comellas y Santamaría(inne języki)	1920
Justí Guitart y Vilardebó	1920

Francisco de Asís Vidal y Barraquer
	Kardynał prezbiter
	Diligentes altertrum
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	3 października 1868 ; Cambrils
Data i miejsce śmierci	13 września 1943 ; Fryburg (Szwajcaria)
	Arcybiskup Tarragony
Okres sprawowania	1919–1943
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	17 września 1899
Nominacja biskupia	10 listopada 1913
Sakra biskupia	26 kwietnia 1914
Kreacja kardynalska	7 marca 1921; Benedykt XV
Kościół tytularny	S. Sabina
	Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Święcenia kapłańskie przyjął 17 września 1899 w Tarragonie. Pracę duszpasterską prowadził w archidiecezji Tarragony między innymi; ekonom 1905, wikariusz generalny 1909 - 1913, wikariusz kapitulny 1911 - 1913. 10 listopada 1913 otrzymał nominację na biskupa tytularnego Pentacomia(inne języki) i administratora apostolskiego diecezji Solsony. Konsekrowany 26 kwietnia 1914 w archikatedrze metropolitalnej w Tarragonie(inne języki) przez abp. Antolína Lópeza Peláeza(inne języki), ordynariusza Tarragony. 7 maja 1919 mianowany arcybiskupem metropolitą Tarragony. Na konsystorzu 7 marca 1921 papież Benedykt XV wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem kardynała-prezbitera S. Sabinae. Brał udział w konklawe w 1922 i w 1939, na którym kolejno wybrano na papieża Piusa XI i Piusa XII. W sierpniu 1936 został zmuszony do opuszczenia Hiszpanii. Przebywał w klasztorze kartuzów w Farneta koło miejscowości Lukka, a potem też w klasztorze kartuzów w Valsainte w Szwajcarii. Zmarł 13 września 1943 roku we Fryburgu. Pochowano go w szwajcarskim klasztorze kartuzów w Valsainte, a w maju 1978 roku jego szczątki złożono w archikatedrze metropolitalnej Tarragony.