Francisco de Herrera (młodszy)
Francisco de Herrera, zw. El Mozo (ur. w 1622 w Sewilli, zm. 25 sierpnia 1685 w Madrycie) – hiszpański malarz i architekt okresu baroku, syn Francisca Herrery Starszego[1].
Apoteoza św. Hermenegilda, 1654. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Po poróżnieniu się z ojcem wyjechał ok. 1642 do Rzymu, gdzie malował martwe natury z rybami i kwiatami. Zyskał tam przydomek Spagnolo degli pesci. Po powrocie do Hiszpanii (po śmierci ojca w 1656) był nauczycielem rysunku Karola II, a od 1672 malarzem dworu Filipa IV. Po śmierci Murilla został dyrektorem Akademii Malarstwa w Sewilli.
Jako architekt zaprojektował w 1680 kościół pielgrzymkowy Nuestra Señora del Pilar w Saragossie, pierwszą znaczącą świątynię barokową w Hiszpanii. Był też twórcą fresków m.in. w kościele San Felipe el Real w Madrycie. Malował wyłącznie obrazy o tematyce religijnej.
Wybrane dzieła edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Enrique Lafuente Ferrari: Breve Historia de la Pintura Española, Tom II. Madryt: Ediciones AKAL, 1987, s. 374. ISBN 84-760-0182-7.
- ↑ W polskich opracowaniach często błędnie podaje się tytuł obrazu, myląc świętego Hermenegilda z Toledo ze świętą Hermenegildą z Ely. Hiszpańskiego świętego malowali m.in. Bartolomé Esteban Murillo (1667-88), Francisco Hererra St. (1624), Juan de Roelas. Również Goya pozostawił rysunek z jego wizerunkiem (ok. 1800).
Bibliografia edytuj
- Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3
- Alessandro Bettagno i inni, Muzeum Prado. Arcydzieła malarstwa, Warszawa: Arkady, 2011, ISBN 978-83-213-4421-8, OCLC 802065916 .