Franciszek Antoni Kobielski
Franciszek Antoni Kobielski herbu Poraj (ur. 20 października 1679 w Dmenin, zm. 27 stycznia 1755 w Janowie Podlaskim[1]) – biskup łucki i brzeski, kanclerz królowej Marii Józefy[2], prepozyt krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1717–1749, kanonik krakowskiej kapituły katedralnej prebendy Krzeszowska w latach 1708–1717, kanonik kieleckiej kapituły kolegiackiej prebendy Amanuszewska w latach 1705–1711[3], dziekan kapituły kolegiackiej św. Jana Chrzciciela w Warszawie w latach 1717–1744[4], kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej, kanonik kujawski[5].
 portret biskupa Franciszka Antoniego Kobielskiego, pędzla nieznanego malarza polskiego z drugiej połowy XVIII wieku | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia |
20 października 1679 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup łucki | ||
| Okres sprawowania |
1739–1755 | |
| Biskup kamieniecki | ||
| Okres sprawowania |
1736–1739 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Diakonat |
27 lutego 1706 | |
| Prezbiterat |
3 kwietnia 1706 | |
| Nominacja biskupia |
23 lipca 1725 | |
| Sakra biskupia |
brak danych | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| Konsekrator | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Życiorys edytuj
Krewny i protegowany prymasa Stanisława Szembeka, stronnik Sasów. Temu zawdzięczał karierę duchowną. Wyświęcony w 1706, był kanonikiem łowickim, gnieźnieńskim i włocławskim, prepozytem krakowskim, dziekanem warszawskim. W 1725 został sufraganem kujawskim (biskup tytularny Antaeopolis), w 1736 prekonizowany na biskupstwo kamienieckie, w 1739 na łuckie.
11 sierpnia 1733 na placu Zamkowym w Warszawie wygłosił mowę pogrzebową przed transportem zwłok Sobieskich i Augusta II do Krakowa. W diecezji łuckiej podjął akcję nawracania Żydów, z nikłym jednak skutkiem, np. raz w tygodniu zmuszał ich do wysłuchania kazania głoszonego przez księdza w ich synagodze[6]. 10 lipca 1737 podpisał we Wschowie konkordat ze Stolicą Apostolską[7].
Zmarł w Janowie Podlaskim i pochowany w podziemiach tamtejszej kolegiaty.
Odznaczenia edytuj
- Orderem Orła Białego (1744)[8].
Przypisy edytuj
- ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 304.
- ↑ Encyklopedja powszechna z ilustracjami i mapami, T. 8, Warszawa 1900, s. 899.
- ↑ Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 13, 16, 51.
- ↑ Ludwik Królik, Kapituła kolegiacka w Warszawie do końca XVIII wieku, Warszawa 1990, s. 191.
- ↑ Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, opracował Jan Korytkowski, t. II, Gniezno 1883, s. 261.
- ↑ Richard Butterwick: Polska rewolucja a kościół katolicki 1788–1792. Wydawnictwo Arcana 2019, s. 70.
- ↑ Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775.P.1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 126.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 174.
Linki zewnętrzne edytuj
- Franciszek Antoni Kobielski – dzieła w bibliotece Polona