Franciszek Ryszka

Franciszek Ryszka (ur. 4 sierpnia 1924, zm. 31 marca 1998 w Warszawie) – polski prawnik, historyk, politolog.

Franciszek Ryszka
Zdjęcie sprzed 1988
Data urodzenia	4 sierpnia 1924
Data i miejsce śmierci	31 marca 1998 Warszawa
Zawód, zajęcie	prawnik, historyk, politolog
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, Wojskowej Akademii Politycznej i Instytutu Historii PAN. Członek korespondent PAN, przewodniczący Komitetu Nauk Politycznych PAN. Członek polsko-niemieckiej komisji podręcznikowej. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych, członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Nauk Politycznych i Międzynarodowego Stowarzyszenia Filozofów Prawa. Sędzia Trybunału Stanu w latach 1991–1997. Wizytujący profesor w kilku uniwersytetach europejskich. Był nauczycielem akademickim w Prywatnej Wyższej Szkole Nauk Społecznych, Komputerowych i Medycznych w Warszawie.

Zajmował się nauką o polityce, historią idei politycznych i prawnych, filozofią polityki, historią państwa i prawa. Znawca problematyki faszyzmu, narodowego socjalizmu, hiszpańskiego anarchizmu i historii hitlerowskich Niemiec.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1954).

Publikacje

• Noc i mgła. Niemcy w okresie hitlerowskim (1962)
• Historia doktryn politycznych i prawnych (wspólnie z Janem Baszkiewiczem; 1970)
• U źródeł sukcesu i klęski. Szkice z dziejów hitleryzmu (1972)
• Państwo stanu wyjątkowego. Rzecz o systemie państwa i prawa Trzeciej Rzeszy (1964, wyd. II, zmienione 1974)
• Polityka i wojna. Świadomość potoczna a teorie XX wieku (1975)
• Lektury i przemyślenia. Pięć szkiców o książkach i ich autorach (1978)
• Norymberga. Prehistoria i ciąg dalszy (1982)
• Nauka o polityce (1984)
• W kręgu zbiorowych złudzeń. Z dziejów hiszpańskiego anarchizmu 1868–1939 (1991)
• Hiszpania (wspólnie z Barbarą Golą; 1999)