Franciszek Tatara
Franciszek Tatara (ur. 1902, zm. 12 maja 1984[1]) – polski docent doktor inżynier konstruktor.
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
inżynier konstruktor |
| Uczelnia |
Politechnika Poznańska |
Życiorys edytuj
Franciszek Tatara ukończył Politechnikę Lwowską. Od 1928 roku związany był z Poznaniem. W latach 1949–1952 pełnił funkcję dyrektora Centralnego Biura Konstrukcyjnego Nr 1, późniejszego Centralnego Biura Konstrukcyjnego Przemysłu Taboru Kolejowego.
W 1951 roku rozpoczął pracę dydaktyczną jako docent w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Poznaniu, w której w 1952 roku zorganizował specjalność „Technologia budowy taboru kolejowego”, a w 1956 roku utworzył Katedrę Pojazdów Szynowych. W 1970 roku w wyniku zmian strukturalnych w Politechnice Poznańskiej została ona przekształcona w Zakład Pojazdów Szynowych funkcjonujący w strukturze Instytutu Wysokoprężnych Silników Okrętowych i Kolejowych Politechniki Poznańskiej. Był kierownikiem tego zakładu nieprzerwanie do przejścia na emeryturę w 1973 roku[2].
Był członkiem oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich[3].
Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 3, rząd A, grób 12A)[4].
Osiągnięcia edytuj
W 1933 roku opatentował urządzenie do wyrównywania ciśnienia w silnikach parowych[5][6]. Był autorem licznych publikacji z dziedziny kolejnictwa[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Wydarzenia w Poznaniu w 1984 roku. Część druga, w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/1985, s.153, ISSN 0137-3552
- ↑ Zakład Pojazdów Szynowych – www.fwmt.put.poznan.pl
- ↑ Organizacja Oddziału SIMP – www.simp.poznan.pl
- ↑ Informacje na stronie um.poznan.pl
- ↑ Wiadomości Urzędu Patentowego, Warszawa, 31 maja 1933 r. Zeszyt 5, s. 222
- ↑ Tabor – www.kolejnictwo-polskie.pl. [dostęp 2017-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)].
- ↑ Franciszek Tatara w Bibliografia Publikacji Pracowników Politechniki Poznańskiej