Franciszek Wichura
Ten artykuł od 2023-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Franciszek Wichura (Franek, Król astrachańskich szos) – postać literacka z książki Janusza Przymanowskiego "Czterej pancerni i pies", a także postać filmowa z polskiego serialu telewizyjnego pod tym samym tytułem (1966–1970).
Życiorys edytuj
Wichura pochodził z Warszawy gdzie jego wujek był taksówkarzem. W czasie okupacji radzieckiej został deportowany do Kazachstanu[1]. W 1 Brygadzie Pancernej zostaje kierowcą samochodu ciężarowo-terenowego. W chwili gdy załoga „Rudego” otrzymała nowy pięcioosobowy czołg Wichura dołącza do niej jako strzelec-radiotelegrafista. W powieści, na koniec III tomu, ożenił się z Hanią – bliźniaczką z Gdańska.
W serialu w rolę Franka wcielił się Witold Pyrkosz.
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Walecznych – odznaczenie nosi po raz pierwszy w czasie ślubu Janka z Marusią i Gustlika z Honoratą.
- Medal „Za zdobycie Berlina” – odznaczenie nosi po raz pierwszy w czasie ślubu Janka z Marusią i Gustlika z Honoratą.
Stopnie wojskowe edytuj
Pierwowzory historyczne edytuj
Pierwowzorem postaci miał być Franciszek Zawierucha.
Wichura był wprowadzony do powieści i serialu jako postać epizodyczna. Na prośbę widzów osoba króla kazachstańskich szos została rozszerzona do roli drugoplanowej, stając się na koniec drugiej serii (na początku III tomu) członkiem załogi „Rudego”[2].
Przypisy edytuj
- ↑ W czasach Polski Ludowej temat deportacji ludności polskiej z zachodniej Białorusi i Ukrainy był tematem tabu. Dlatego też w pierwszej załodze „Rudego” obok urodzonych w Związku Radzieckim Olgierda (Wasyla) i Grigorija znajdują się Janek z Gdańska i Gustlik z Ustronia, chociaż dużo bardziej prawdopodobne byłoby ich pochodzenie ze wschodnich województw II Rzeczypospolitej.
- ↑ Witold Pyrkosz: Rola Wichury miała być tylko chałturą - Film w INTERIA.PL [online], film.interia.pl [dostęp 2019-02-19] (pol.).