Franco Morbidelli

włoski motocyklista

Franco Morbidelli (ur. 4 grudnia 1994 w Rzymie) – włoski motocyklista.

Franco Morbidelli
ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1994
Rzym

Sezon 2023
Seria

Motocyklowe Mistrzostwa Świata w klasie MotoGP

Zespół

Monster Energy Yamaha MotoGP

Motocykl

Yamaha YZR-M1

Nr startowy

21

Partnerzy

Fabio Quartararo

Kariera edytuj

Początki edytuj

Franco swój pierwszy międzynarodowy sukces osiągnął w 2013 roku, kiedy to po zaciętej walce z zespołowym partnerem Alessandro Nocco sięgnął po tytuł w Mistrzostwa Europy Superstock 600. Reprezentując ekipę San Carlo Team Italia na motocyklu Kawasaki, Morbidelli pięciokrotnie stawał na podium, w tym dwukrotnie na najwyższym jego stopniu (na torze imienia Enzo i Dino Ferrari oraz Algarve). Swojego rodaka wyprzedził o osiemnaście punktów.

Moto2 edytuj

Dzięki dobrym wynikom w wyścigach motocykli seryjnych, Franco otrzymał szansę debiutu jeszcze w tym samym roku w wyścigach Grand Prix Moto2, od włoskiego zespołu Federal Oil Gresini Moto2. Dosiadając Sutera, rundę o GP San Marino na torze imienia Marco Simoncelliego zakończył na dwudziestym miejscu. Po zakończeniu sezonu w Mistrzostwach Europy Superstock 600 wystartował jeszcze w kończących sezon GP Japonii i Walencji. W pierwszym starcie dojechał osiemnasty, natomiast w drugim siedemnasty.

W kolejnym sezonie podpisał kontrakt z inną włoską ekipą - Italtrans Racing Team - na starty w pełnym wymiarze. Morbidelli pierwsze punkty wywalczył w trzecim starcie, na argentyńskim torze Termas de Rio Hondo, gdzie dojechał na trzynastej lokacie. Dwa tygodnie później, na francuskim obiekcie Bugatti, zmagania zakończył na dziesiątej pozycji. W całym sezonie dziesięciokrotnie sięgał po punkty, w tym sześciokrotnie dojeżdżał w czołowej ósemce. Najwyżej sklasyfikowany został podczas GP Aragonii, kiedy to zajął piąte miejsce. Dorobek siedemdziesięciu pięciu punktów pozwolił mu zająć 11. lokatę w końcowej klasyfikacji.

W drugim roku współpracy z włoskim zespołem Franco prezentował wyjątkowo równą formę w pierwszych pięciu wyścigach sezonu, regularnie dojeżdżając na piątym bądź szóstym miejscu. Znakomitą serię zakończyła dopiero awaria motocykla podczas domowej rundy na torze Mugello. Pierwsze podium odnotował podczas GP Indianapolis, kiedy to zajął trzecią pozycję z najszybszym okrążeniem wyścigu. Udaną pierwszą połowę sezonu zakończyła kontuzja nogi, która wykluczyła Włocha z rund na torach w Wielkiej Brytanii, San Marino, Aragonii i Japonii. Franco powrócił do startów podczas australijskiej eliminacji na Wyspie Filipa. Mimo niepełnej sprawności, Włoch zdołał dojechać na jedenastej lokacie. Dziewięćdziesiąt punktów zapewniło Morbidelliemu 10. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Obiecujący poprzedni sezon w 2016 roku zaowocował nawiązaniem współpracy z utytułowaną ekipą Estrella Galicia 0,0 Marc VDS. Początki nie były łatwe - Framco na pierwsze podium czekał osiem rund - doczekał się podczas GP Holandii, gdzie był trzeci. Zdecydowany przełom nastąpił w drugiej połowie sezonu. Obok mistrza świata z Francji, Johanna Zarco, Franco był najczęściej stającym na podium zawodnikiem. Włoch dokonał tego w siedmiu z dziewięciu wyścigów. Mimo to nie udało mu się odnieść zwycięstwa - najbliżej sukcesu był podczas GP Australii, gdzie przegrał ze Szwajcarem Thomasem Luthim różnicą zaledwie jednej setnej sekundy. Do podium klasyfikacji generalnej, który dopełnił Hiszpan Álex Rins, zabrakło mu zaledwie jednego punktu. Sezon zakończył z dorobkiem dwustu trzynastu punktów i trzema najlepszymi okrążeniami wyścigu.

W drugim roku współpracy z belgijską ekipą Morbidelli przejął schedę po Zarco i od początku sezonu nadawał ton rywalizacji. W przeciągu pięciu wyścigów rozpoczynających sezon Włoch czterokrotnie sięgał po zwycięstwo. Wyścigu na hiszpańskim torze Jerez de la Frontera nie ukończył na skutek wywrotki po walce ze swoim zespołowym partnerem, Hiszpanem Alexem Marquezem. Po zakończeniu wyścigu o GP Włoch i Katalonii poza podium przyszły kolejne wspaniałe triumfy na torach w Holandii i Niemczech. Do przedostatniej eliminacji sezonu na malezyjskim torze Sepang, jego najgroźniejszym rywalem w walce o tytuł mistrzowski pozostawał bardzo konsekwentny Thomas Luthi. W trakcie treningów Szwajcar nabawił się jednak kontuzji, która wykluczyła go ze startu i tym samym zapewniła Morbidelliemu drugi w karierze tytuł mistrzowski na dwa wyścigi przed końcem sezonu.

MotoGP edytuj

Jeszcze w trakcie sezonu 2017 Morbidelli podpisał kontrakt z belgijską ekipą na starty w królewskiej klasie. Jego zespołowym partnerem został Thomas Luthi. Od sezonu 2018 prowadzi motocykl Yamahy.

Statystyki edytuj

Sezony edytuj

Sezon Klasa Motocykl Wyścigi Zwycięstwa Podia PP NO Pkt. Poz.
2013 Moto2 Suter 3 0 0 0 0 0 NS
2014 Moto2 Kalex 18 0 0 0 0 75 11
2015 Moto2 Kalex 14 0 1 0 2 90 10
2016 Moto2 Kalex 18 0 8 0 3 213 4
2017 Moto2 Honda 18 8 12 6 8 308 1
2018 MotoGP Yamaha 16 0 0 0 0 115 10
2019 MotoGP Yamaha 19 0 0 0 0 158 2
2020 MotoGP Yamaha 14 3 5 2 1 158 2
2021 MotoGP Yamaha 13 0 1 0 0 47 17
2022 MotoGP Yamaha 20 0 0 0 0 42 19
2023 MotoGP Yamaha 20 0 0 0 0 102 13
Łącznie 173 11 27 8 14 1200

* – sezon w trakcie

Starty edytuj

Sezon Klasa Motocykl 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Poz. Pkt.
2013 Moto2 Suter Honda QAT
TEX
SPA
FRA
ITA
CAT
NED
GER
IND
CZE
GBR
RSM
26
ARA
MAL
AUS
JPN
18
VAL
17
NS* 0*
2014 Moto2 Kalex QAT
25
AME
17
ARG
13
SPA
20
FRA
10
ITA
10
CAT
21
NED
6
GER
24
IND
NU
CZE
8
GBR
6
RSM
7
ARA
5
JPN
7
AUS
13
MAL
NU
VAL
21
11 75
2015 Moto2 Kalex QAT
 
5
AME
 
5
ARG
 
5
SPA
 
6
FRA
 
5
ITA
 
NU
CAT
 
8
NED
 
19
GER
 
NU
IND
 
3
CZE
 
10
GBR
 
RSM
 
ARA
 
JPN
 
AUS
 
11
MAL
 
15
VAL
 
NU
10 90
2016 Moto2 Kalex QAT
 
7
ARG
 
25
AME
 
14
ESP
 
4
FRA
 
4
ITA
 
8
CAT
 
11
NED
 
3
GER
 
NU
AUT
 
2
CZE
 
8
GBR
 
2
SMR
 
5
ARA
 
3
JPN
 
3
MAL
 
2
AUS
 
2
VAL
 
3
4 213
2017 Moto2 Kalex QAT
 
1
AME
 
1
ARG
 
1
SPA
 
NU
FRA
 
1
ITA
 
4
CAT
 
5
NED
 
1
GER
 
1
CZE
 
8
AUT
 
1
GBR
 
3
RSM
 
NU
ARA
 
1
JPN
 
8
AUS
 
3
MAL
 
3
VAL
 
2
1 308
2018 MotoGP Honda QAT
 
12
AME
 
14
ARG
 
21
SPA
 
9
FRA
 
13
ITA
 
15
CAT
 
14
NED
 
NS
GER
 
wc
CZE
 
13
AUT
 
19
GBR
 
odw.
RSM
 
12
ARA
 
11
THA
 
14
JPN
 
11
AUS
 
8
MAL
 
12
VAL
 
NU
15 50
2019 MotoGP Yamaha QAT
 
11
AME
 
NU
ARG
 
5
SPA
 
7
FRA
 
7
ITA
 
NU
CAT
 
NU
NED
 
5
GER
 
9
CZE
 
NU
AUT
 
10
GBR
 
5
RSM
 
5
ARA
 
NU
THA
 
6
JPN
 
6
AUS
 
11
MAL
 
6
VAL
 
NU
10 115
2020 MotoGP Yamaha SPA
 
5
ANC
 
NU
CZE
 
2
AUS
 
NU
STY
 
15
RSM
 
1
ITA
 
9
CAT
 
4
FRA
 
NU
ARA
 
6
TER
 
1
EU
 
11
VAL
 
1
ARA
 
3
2 158
2021 MotoGP Yamaha QAT
 
18
DOH
 
12
POR
 
4
SPA
 
3
FRA
 
16
ITA
 
16
CAT
 
9
GER
 
18
NED
 
STY
 
AUT
 
GBR
 
ARA
 
RSM
 
18
AME
 
19
EMI
 
14
ALG
 
17
VAL
 
11
17 47
2022 MotoGP Yamaha QAT
 
11
INA
 
7
ARG
 
NU
AME
 
16
POR
 
13
SPA
 
15
FRA
 
15
ITA
 
17
CAT
 
13
GER
 
13
NED
 
NU
GBR
 
15
AUT
 
NU
RSM
 
NU
ARA
 
17
JPN
 
14
THA
 
13
AUS
 
NU
MAL
 
11
VAL
 
10
19 42
2023 MotoGP Yamaha POR
 
14
ARG
 
44
AME
 
8
SPA
 
11
FRA
 
10
ITA
 
10
GER
 
12
NED
 
9
GBR
 
14
AUT
 
119
CAT
 
14
RSM
 
15
IND
 
7
JPN
 
17
INA
 
14
AUS
 
17
THA
 
11
MAL
 
7
QAT
 
16
VAL
 
7
13 102

* – sezon w trakcie

Linki zewnętrzne edytuj