Wikipedia

Franz Heinzer

szwajcarski narciarz alpejczyk

Franz Heinzer (ur. 11 kwietnia 1962 w Schwyz) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz świata.

Franz Heinzer
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1962
Schwyz

Klub

SC Schwyz

Wzrost

181 cm

Pierwsze punkty w PŚ

17.01 1981, Kitzbühel (8. miejsce - zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

6.03 1981, Aspen
(3. miejsce - zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Mistrzostwa świata
złoto Saalbach 1991 Zjazd
Puchar Świata
3. miejsce
1992/1993
Puchar Świata (Zjazd)
Mała Kryształowa Kula
1990/1991
Mała Kryształowa Kula
1991/1992
Mała Kryształowa Kula
1992/1993
3. miejsce
1986/1987
3. miejsce
1987/1988
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
1990/1991
3. miejsce
1992/1993
Puchar Świata (Kombinacja)
2. miejsce
1984/1985

Kariera edytuj

W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczył 17 stycznia 1981 roku w Kitzbühel, gdzie zajął ósme miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 6 marca 1981 roku w Aspen, kończąc rywalizację w tej konkurencji na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Harti Weirather i Kanadyjczyk Steve Podborski. Łącznie 45 razy zajmował miejsca na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym 17 zwycięstw: 19 grudnia 1982 roku w Val Gardena i 10 grudnia 1983 roku w Val d’Isère był najlepszy w kombinacji, a 9 grudnia 1983 roku w Val d’Isère, 22 lutego 1986 roku w Åre, 4 stycznia 1987 roku w Laax, 11 marca 1988 roku w Beaver Creek, 14 grudnia 1990 roku w Val Gardena, 12 stycznia 1991 roku w Kitzbühel, 8 marca 1991 roku w Aspen, 16 marca 1991 roku w Lake Louise, 14 grudnia 1991 roku w Val Gardena, 17 i 18 stycznia 1992 roku w Kitzbühel, 25 stycznia 1992 roku w Wengen, 10 stycznia 1993 roku w Garmisch-Partenkirchen, 16 stycznia w St. Anton am Arlberg i 23 stycznia 1993 roku w Veysonnaz triumfował w zjeździe.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, ulegając tylko Marcowi Girardellemu z Luksemburga i Kjetilowi André Aamodtowi z Norwegii. Był też wtedy najlepszy w klasyfikacji zjazdu i trzeci w klasyfikacji supergiganta. W klasyfikacji zjazdu zdobył też Małe Kryształowe Kule w sezonach 1990/1991 i 1991/1992, a w sezonach 1986/1987 i 1987/1988 był trzeci. Ponadto w sezonie 1990/1991 zwyciężył w klasyfikacji supergiganta, a w sezonie 1984/1985 był drugi w klasyfikacji kombinacji.

W 1982 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie zajął czwarte miejsce w zjeździe. Walkę o brązowy medal przegrał tam z Austriakiem Erwinem Reschem o 0,23 sekundy. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku i mistrzostwach świata w Crans-Montana dwa lata później, gdzie w walce o podium lepsi okazali się odpowiednio Doug Lewis z USA (o 0,63 s) i kolejny Szwajcar, Karl Alpiger (o 0,14 s). Następnie w swoim jedynym starcie podczas mistrzostw świata w Vail w 1989 roku wywalczył 11. miejsce w supergigancie. Największy sukces osiągnął na mistrzostwach świata w Saalbach dwa lata później, gdzie zwyciężył w zjeździe. Wyprzedził tam Włocha Petera Runggaldiera i swego rodaka, Daniela Mahrera. Był też dziesiąty w tej samej konkurencji na rozgrywanych w 1993 roku mistrzostwach świata w Morioce.

Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku zajął 15. miejsce w supergigancie i 17. miejsce w zjeździe. Najlepszy wynik olimpijski osiągnął podczas igrzysk w Albertville w 1992 roku, kończąc bieg zjazdowy na szóstej pozycji. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer dwa lata później, jednak nie ukończył rywalizacji w zjeździe.

W 1994 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
17. 15 lutego 1988   Calgary Zjazd 1:59,63 +3,73   Pirmin Zurbriggen
15. 21 lutego 1988   Calgary Supergigant 1:39,66 +3,66   Franck Piccard
6. 9 lutego 1992   Albertville Zjazd 1:50,37 +1,02   Patrick Ortlieb
DNF 16 lutego 1992   Albertville Supergigant 1:13,04 -   Kjetil André Aamodt
DNF 13 lutego 1994   Lillehammer Zjazd 1:45,75 -   Tommy Moe

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
4. 6 lutego 1982   Schladming Zjazd 1:55,10 +0,86   Harti Weirather
4. 3 lutego 1985   Bormio Zjazd 2:06,68 +0,77   Pirmin Zurbriggen
4. 31 stycznia 1987   Crans-Montana Zjazd 2:07,80 +0,54   Peter Müller
11. 8 lutego 1989   Vail Supergigant 1:38,81 +1,40   Martin Hangl
10. 23 stycznia 1991   Saalbach Supergigant 1:26,73 +2,69   Stephan Eberharter
1.  27 stycznia 1991   Saalbach Zjazd 1:54,91 - -
10. 11 lutego 1993   Morioka Zjazd 1:32,06 +1,45   Urs Lehmann

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Val Gardena – 19 grudnia 1982 (kombinacja)
  2.   Val d’Isère – 9 grudnia 1983 (zjazd)
  3.   Val d’Isère – 10 grudnia 1983 (kombinacja)
  4.   Åre – 22 lutego 1986 (zjazd)
  5.   Laax – 4 stycznia 1987 (zjazd)
  6.   Beaver Creek – 11 marca 1988 (zjazd)
  7.   Val Gardena – 14 grudnia 1990 (zjazd)
  8.   Kitzbühel – 12 stycznia 1991 (zjazd)
  9.   Aspen – 8 marca 1991 (zjazd)
  10.   Lake Louise – 16 marca 1991 (zjazd)
  11.   Val Gardena – 14 grudnia 1991 (zjazd)
  12.   Kitzbühel – 17 stycznia 1992 (zjazd)
  13.   Kitzbühel – 18 stycznia 1992 (zjazd)
  14.   Wengen – 25 stycznia 1992 (zjazd)
  15.   Garmisch-Partenkirchen – 10 stycznia 1993 (zjazd)
  16.   St. Anton am Arlberg – 16 stycznia 1993 (zjazd)
  17.   Veysonnaz – 23 stycznia 1993 (zjazd)
  • 17 zwycięstw (15 zjazdów i 2 kombinacje)

Pozostałe miejsca na podium edytuj

  1.   Aspen – 6 marca 1981 (zjazd) – 3. miejsce
  2.   Kitzbühel – 11 stycznia 1985 (zjazd) – 2. miejsce
  3.   Puy-Saint-Vincent/  Kitzbühel – 11 stycznia 1985 (kombinacja) – 2. miejsce
  4.   Kitzbühel – 13 stycznia 1985 (kombinacja) – 2. miejsce
  5.   Wengen – 19 stycznia 1985 (zjazd) – 2. miejsce
  6.   Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 1985 (kombinacja) – 3. miejsce
  7.   Las Leñas – 15 sierpnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
  8.   Las Leñas – 16 sierpnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
  9.   Wengen – 17 stycznia 1987 (zjazd) – 3. miejsce
  10.   Calgary – 14 marca 1987 (zjazd) – 2. miejsce
  11.   Leukerbad – 24 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
  12.   Schladming – 29 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
  13.   Åre – 20 marca 1988 (zjazd) – 3. miejsce
  14.   Val Gardena – 16 grudnia 1989 (zjazd) – 2. miejsce
  15.   Val d’Isère – 29 stycznia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
  16.   Cortina d’Ampezzo – 4 lutego 1990 (zjazd) – 2. miejsce
  17.   Åre – 15 marca 1990 (zjazd) – 2. miejsce
  18.   Valloire – 2 grudnia 1990 (supergigant) – 2. miejsce
  19.   Val d’Isère – 8 grudnia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
  20.   Garmisch-Partenkirchen – 6 stycznia 1991 (supergigant) – 2. miejsce
  21.   Lake Louise – 15 marca 1991 (zjazd) – 2. miejsce
  22.   Val d’Isère – 7 grudnia 1991 (zjazd) – 3. miejsce
  23.   Megève – 1 grudnia 1992 (supergigant) – 3. miejsce
  24.   Val d’Isère – 5 grudnia 1992 (supergigant) – 2. miejsce
  25.   Garmisch-Partenkirchen – 11 stycznia 1993 (zjazd) – 3. miejsce
  26.   Whistler – 27 lutego 1993 (zjazd) – 3. miejsce
  27.   Whistler – 28 lutego 1993 (supergigant) – 2. miejsce
  28.   Åre – 26 marca 1993 (supergigant) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franz_Heinzer&oldid=70440856”