Franz Reindl (ur. 24 listopada 1954 w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki hokeista grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener, działacz hokejowy.

Franz Reindl
Ilustracja
Franz Reindl podczas meczu NiemcySłowacja (2022)
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1954
Garmisch-Partenkirchen

Prezes DEB
Przynależność

DEB

Okres urzędowania

od 2014
do 2022

Poprzednik

Uwe Harnos

Następca

Peter Merten

Franz Reindl
Ilustracja
Franz Reindl (1979)
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1954
Garmisch-Partenkirchen

Obywatelstwo

Niemcy

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1963–1972 SC Riessersee
1973–1974 SC Riessersee U-20
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1972–1984 SC Riessersee 508 (329)
1984–1988 SB Rosenheim 163 (95)
W sumie: 671 (424)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972  RFN U-19 5 (0)
1976–1986  RFN 181 (37)
W sumie: 186 (37)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1988–1991 SC Riessersee
1991–1994 Niemcy (asystent)
2004 Niemcy
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
brąz Innsbruck 1976 hokej na lodzie
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Kariera edytuj

Franz Reindl karierę sportową rozpoczął w 1963 roku w juniorach SC Riessersee, w których grał do 1972 roku, skąd przeszedł do profesjonalnej drużyny klubu, w którym grał do 1984 roku i odnosił największe sukcesy w karierze: dwukrotne mistrzostwo (1978, 1981) i wicemistrzostwo Niemiec (1979) oraz hokeista sezonu w Bundeslidze w sezonie 1981/1982.

Następnie został zawodnikiem SB Rosenheim, z którym w sezonie 1984/1985 zdobył mistrzostwo Niemiec po wygranej rywalizacji w finale z Mannheimer ERC 3:0 (4:3, 7:2, 2:1 pd.), a w 1988 wicemistrzostwo Niemiec po przegranej rywalizacji w finale z Kölner EC 2:3 (2:1, 2:5, 6:0, 2:4, 1:4), po czym zakończył karierę sportową.

Łącznie w Bundeslidze rozegrał 671 meczów, w których zdobył 833 punkty (424 gole, 409 asyst) oraz spędził 1065 minut na ławce kar.

Kariera reprezentacyjna edytuj

Franz Reindl z reprezentacją RFN U-19 wystąpił na mistrzostwach Europy juniorów 1972 w Szwecji, na których w 5 meczach zaliczył 1 asystę oraz spędził 6 minut na ławce kar, a drużyna Noszących Orłów zajęła przedostatnie, 5. miejsce.

Natomiast w reprezentacji RFN w latach 1976–1986 rozegrał 181 meczów, w których zdobył 75 punktów (37 goli, 38 asyst) oraz spędził 173 minuty na ławce kar. Trzykrotnie uczestniczył na zimowych igrzyskach olimpijskich (1976, 1980, 1984). Na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijskibrązowy medal[1]. W październiku tego samego roku za ten sukces wraz z innymi wraz z kolegami z reprezentacji RFN otrzymał z rąk ówczesnego kanclerza Niemiec, Helmuta Schmidta Srebrny Liść Laurowy[2].

Ponadto 8-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1976, 1977, 1978, 1979, 1982, 1983, 1985, 1986), a także w Canada Cup 1984 w Kanadzie i w Stanach Zjednoczonych (6. miejsce) oraz w Turnieju Izwiestii 1984 w Moskwie (5. miejsce).

Statystyki edytuj

Klubowe edytuj

Sezon Drużyna Liga Sezon zasadniczy Faza Play-off
M G A Pkt Min M G A Pkt Min
1972/1973   SC Riessersee BL 32 8 12 20 22
1973/1974   SC Riessersee BL 36 10 10 20 26
1974/1975   SC Riessersee BL 36 16 8 24 62
1975/1976   SC Riessersee BL 36 23 12 35 58
1976/1977   SC Riessersee BL 48 28 14 42 69
1977/1978   SC Riessersee BL 46 28 19 47 70
1978/1979   SC Riessersee BL 50 32 30 62 103
1979/1980   SC Riessersee BL 48 40 29 69 93
1980/1981   SC Riessersee BL 44 47 31 78 92 10 9 12 21 24
1981/1982   SC Riessersee BL 43 49 53 102 71 2 1 2 3 2
1982/1983   SC Riessersee BL 31 20 27 47 54
1983/1984   SC Riessersee BL 36 12 28 40 69 10 6 8 14 10[3]
1984/1985   SB Rosenheim BL 36 28 38 66 58 9 5 7 12 14
1985/1986   SB Rosenheim BL 35 24 28 52 69 9 5 6 11 0
1986/1987   SB Rosenheim BL 16 8 10 18 18 9 8 3 11 7
1987/1988   SB Rosenheim BL 35 13 18 31 46 14 4 4 8 28
BL Ogółem 608 386 367 753 980 63 38 42 80 85

Reprezentacyjne edytuj

Rok Drużyna Turniej Miejsce M G A Pkt Min
1972   RFN U-19 MEJ 5 5 0 1 1 6
1976   RFN Kw. IO 1 0 0 0 0
1976   RFN IO   5 0 0 0 0
1976   RFN 6 10 0 1 1 2
1977   RFN 7 10 2 2 4 16
1978   RFN 5 10 0 3 3 8
1979   RFN 6 8 1 1 2 10
1980   RFN IO 10 5 0 1 1 0
1982   RFN 6 7 1 1 2 11
1983   RFN 5 10 3 2 5 8
1984   RFN IO 5 6 2 4 6 4
1984   RFN CC 6 5 0 2 2 0
1984   RFN TI 5 4 2 1 3 2
1985   RFN 7 10 5 2 7 14
1986   RFN 7 10 1 1 2 10
Ogółem jako junior 5 0 1 1 6
Ogółem jako senior 101 17 21 38 40

Sukcesy edytuj

Zawodnicze edytuj

SC Riessersee
SB Rosenheim
Reprezentacyjne

Indywidualne edytuj

Odznaczenia edytuj

Po zakończeniu kariery edytuj

Franz Reindl po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1988–1991 był trenerem występującego w 2. Bundeslidze SC Riessersee, który miał wówczas problemy finansowe, jednak wraz z Heinzem Mehlem udało mu się uniknąć bankructwa oraz spadku klubu do Oberligi.

Następnie w latach 1991–1992 był asystentem dyrektora technicznego Fritza Brechenmachera oraz a w latach 1991–1994 asystentem selekcjonerów Ladislava Olejníka, Erich Kühnhackla i Luděka Bukača w reprezentacji Niemiec. W latach 1992–1994 zastąpił Helmuta Bauera na stanowisku dyrektora sportowego DEB (Niemiecki Związek Hokeja na Lodzie), gdzie odpowiadał za marketing, a w latach 1995-2003 pełnił funkcję dyrektora administracyjnego i kierownika biura związku, natomiast w latach 1996–2014 był dyrektorem generalnym reprezentacji Niemiec.

W 2000 roku został również mianowany dyrektorem zarządzającym Towarzystwa Sportowego Hokeja na Lodzie w DEB i jako sekretarz generalny był przede wszystkim odpowiedzialny za organizację udanych pod względem ekonomicznym i sportowym mistrzostw świata 2001 Elity w Niemczech. W 2003 roku był sekretarzem generalnym i dyrektorem sportowym odpowiedzialnym za marketing, natomiast Bodo Lauterjung, członek komitetu wykonawczego, tymczasowo przejął dział administracji, personelu, finansów (pełnił tę funkcję od marca 2003 roku do czerwca 2006 roku i od czerwca 2009 roku).

W maju 2004 roku po rezygnacji Hansa Zacha z funkcji selekcjonera reprezentacji Niemiec, Reindl przejął tymczasowo tę funkcję i prowadził drużynę Noszących Orłów podczas Pucharu Świata 2004, w którym drużyna pod wodzą Reindla zajęła ostatnie, 4 miejsce w grupie europejskiej, po czym we wrześniu 2004 roku zastąpił go Greg Poss. W grudniu 2006 ponownie objął kierownictwo w Towarzystwie Sportowym Hokeja na Lodzie w DEB oraz funkcję sekretarza generalnego ds. realizacji mistrzostw świata 2010 Elity w Niemczech, gdzie był również odpowiedzialny za udaną aplikację w 2005 roku.

Reindl działa również w IIHF (Międzynarodowy Związek Hokeja na Lodzie) i jest bardzo dobrze rozpoznawany na arenie międzynarodowej. W latach 1998–2008 był członkiem Komisji Sportowej IIHF w Zurychu, a w latach 2008–2014 członkiem Komisji Zawodów IIHF, również w Zurychu. Był również zaangażowany w kandydaturę Monachium w organizację Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 i był członkiem Komisji Obiektów Sportowych i Dziedzictwa Olimpijskiego (organizację imprezy ostatecznie przyznano koreańskiemu Pjongczang).

W okresie od lipca 2014 roku do maja 2022 roku był prezesem DEB[4]. 19 maja 2016 roku został wybrany do Rady IIHF, a także w tym samym roku był dyrektorem generalnym Team Europe podczas Pucharu Świata 2016 w Kanadzie, w którym drużyna dotarła do finału, gdzie przegrała rywalizację z reprezentacją Kanady 3:1 i 2:1.

W 2021 roku kandydował na prezydenta IIHF, jednak przegrał z Francuzem Luciem Tardifem Sr. 39:28.

Życie prywatne edytuj

Franz Reindl jest z wykształcenia kupcem hurtowym i detalicznym. Jest żonaty, ma troje dzieci. Bratanek Franza, Jürgen (ur. 1964) i jego synowie: Maximilian (ur. 1991) i Florian (ur. 1995) także są hokeistami[5][6].

Przypisy edytuj

  1. Franz Reindl w bazie Sports-reference.com (ang.)
  2. Stadt Landshut, Sportchronik 1974-76
  3. Runda spadkowa.
  4. "Es reicht" - Reindl tritt nach mehr als 30 Jahren im DEB ab [data dostępu: 2022-05-06] (niem.)
  5. Franz Reindl w bazie Eliteprospects.com (zawodnicy) (ang.)
  6. Franz Reindl w bazie Eliteprospects.com (ang.)

Linki zewnętrzne edytuj