Fray Bentos
Fray Bentos – miasto w zachodnim Urugwaju, na lewym brzegu rzeki Urugwaj, powyżej ujścia rzeki Río Negro. Położone jest na wysokości 15 m n.p.m. Ośrodek administracyjny departamentu Río Negro.
Państwo | |
---|---|
Departament | |
Data założenia |
1853 |
Prawa miejskie |
1859 |
Wysokość |
23 m n.p.m. |
Populacja (2013) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
+0562 |
Kod pocztowy |
65000 |
Położenie na mapie Urugwaju | |
33°07′29″S 58°18′01″W/-33,124722 -58,300278 |
Historia
edytujMiasto zostało założone w 1853 roku jako port rzeczny, który mógł przyjmować większe statki niż już istniejący port w Gualeguaychú. W 1976 roku nad rzeką Urugwaj otwarto most Puente Libertador General San Martín łączący Fray Bentos z miastem Gualeguaychú w Argentynie.
Przemysł
edytujFray Bentos swój rozwój zawdzięcza w największej mierze portowi rzecznemu. Poza tym rozwinął się również przemysł oparty na przetwórstwie rolno-spożywczym (przemysł mięsny, skórzany, wełniany). W 1861 roku Georg Christian Giebert, niemiecki inżynier pracujący wówczas w Ameryce Południowej, dowiedział się o opracowanej przez Justusa von Liebiga metodzie produkcji ekstraktu mięsnego i postanowił ją wykorzystać. Jednocześnie dostrzegł on potencjał w zlokalizowanym we Fray Bentos przemyśle przetwarzania mięsa i skór pochodzących z wielkich stad bydła wypasanego na urugwajskich pastwiskach. W kwietniu 1863 roku Giebert założył w mieście fabrykę i przedsiębiorstwo ekstraktu mięsnego Fray Bentos Giebert & Co, które w 1865 roku przerodziło się w Liebig’s Extract of Meat Company Limited[1]. Zakład produkował nie tylko ekstrakt mięsny, ale też soloną wołowinę (corned beef), wołowe języki w puszkach i tłuszcz, a potem konserwy mięsne. W 1924 roku zakład został kupiony przez Vestey i nosił nazwę Frigorífico Anglo Del Uruguay S.A. . Zakład został zamknięty w 1979 roku[1][2].
W 2005 roku podjęcie decyzji o budowie zakładu produkcji celulozy przez fińską firmę Botnia, co wywołało sprzeciwy Argentyńczyków. 30 kwietnia 2005 roku około 40 000 Argentyńczyków zablokowało graniczny most Puente Libertador General San Martín[3]. Sprawa ta wywołała kryzys dyplomatyczny między obu krajami. W 2010 roku sąd w Hadze orzekł, że Urugwaj naruszył traktat graniczny, ale nie nakazał likwidacji zakładu. Nakazano prowadzenie pomiarów i monitorowania stanu wody w rzece Urugwaj z udziałem władz argentyńskich[potrzebny przypis].
Ludność
edytujWedług spisu z 2011 roku w mieście mieszkało 25 tysięcy mieszkańców[4].
Zabytki
edytuj- Krajobraz kulturowo-przemysłowy Fray Bentos został wpisany w 2015 roku na listę światowego Dziedzictwa UNESCO[5][6]. Ochroną objęto głównie budynki dawnego Liebig’s Extract of Meat Company /Frigorífico Anglo del Uruguay . Od 2005 roku w budynkach funkcjonuje Muzeum Rewolucji Przemysłowej. Cały obszar liczy 275 ha i znajdują się na nim doki, rezydencje, zakład wysyłkowy Anglo, który od 1924 roku produkował mrożone mięso na eksport oraz miejsca rekreacji[7][8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Rychlicka-Rybska J. Ekstrakt mięsny – historia pewnego wynalazku Smakovity Kurier 2014 nr 7 s. 3 [Dostęp 2019-03-04]
- ↑ Paisaje Industrial Fray Bentos Patrimonio Mundial Intendencia de Rio Negro - [online], www.rionegro.gub.uy [dostęp 2019-03-04] .
- ↑ La historia del conflicto en Gualeguaychú - TN.com.ar [online], Todo Noticias, 16 czerwca 2010 [dostęp 2019-03-04] (hiszp.).
- ↑ Luis Rómboli , La fábrica del intendente [online], la diaria, 5 kwietnia 2012 [dostęp 2019-03-01] (hiszp.).
- ↑ UNESCO World Heritage Centre , Fray Bentos Industrial Landscape [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2019-03-04] (ang.).
- ↑ Paisaje cultural industrial de Fray Bentos [online], cultura.mec.gub.uy [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-06] .
- ↑ ElPais, El Anglo de Fray Bentos ya es Patrimonio de la Humanidad [online], Diario EL PAIS Uruguay [dostęp 2019-03-04] (hiszp.).
- ↑ Polski Komitet ds Unesco: Urugwaj [online], www.unesco.pl [dostęp 2019-03-04] (ang.).