Fred Sym

polsko-austriacki muzyk, kompozytor, aktor

Fred Sym, właśc. Alfred Antoni Aleksander Sym (ur. 8 maja 1894 w Innsbrucku, zm. 14 sierpnia 1973 tamże[1]) – polsko-austriacki muzyk, kompozytor i aktor.

Fred Sym
Ilustracja
Imię i nazwisko

Alfred Antoni Aleksander Sym

Pseudonim

Fred Sym

Data i miejsce urodzenia

8 maja 1894
Innsbruck

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1973
Innsbruck

Zawód

kompozytor, aktor

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Biografia edytuj

Był synem polskiego leśnika Antoniego Syma i Austriaczki Julianny Anny z Seppów[2][3]. Miał dwóch braci Ernesta (1893-1950) i Karola (1896–1941). Starszy z braci był biochemikiem, podczas II wojny światowej należał do Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej, dla której produkował materiały wybuchowe[4]. Młodszy, znany jako Igo Sym, był aktorem polskiego, austriackiego i niemieckiego kina[5], a w czasie okupacji współpracownikiem gestapo i wywiadu niemieckiego. Igo został zastrzelony w 1941 r. za kolaborację z nazistami[6].

W czasie I wojny światowej Alfred był żołnierzem I Brygady Legionów Polskich, a następnie uczestnikiem obrony Lwowa (1918), wojny polsko-ukraińskiej (1919) i wojny polsko-sowieckiej (1920)[1].

W 1921 r. ukończył Konserwatorium Lwowskie. W 1928 r. zagrał w filmie Janusza Stara Przeznaczenie, na podstawie powieści Leo Belmonta pod tym samym tytułem, wcielając się w rolę głównego bohatera, Zbyszka Mirskiego[7][8].

W 1932 ponownie wstąpił w szeregi Wojska Polskiego. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1937 i 14. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. Później, w tym samym stopniu, starszeństwie i lokatą, został przemianowany na oficera służby stałej i przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa kapelmistrzów[10]. Od 1937 był kapelmistrzem orkiestry[11]. W marcu 1939 pełnił służbę w 32 Pułku Piechoty w Modlinie na stanowisku kapelmistrza[12].

Wziął udział w kampanii wrześniowej w 1939. Potem do marca 1941 r. przebywał w niewoli niemieckiej, z której uwolniono go na skutek interwencji brata Igona Syma[13][11][14][15].

Po wojnie mieszkał w Austrii, gdzie zdobył sławę jako kompozytor muzyki poważnej[16].

Ordery i odznaczenia edytuj

Filmografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Fred Sym w bazie filmpolski.pl
  2. Igo Sym, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-01-12].
  3. Łoza 1938 ↓, s. 709.
  4. J. Tropiło, Ernest Teofil Sym (1893-1950), weterynarz, biochemik, Polski Słownik Biograficzny, t. 46, Kraków 2009–2010, s. 225.
  5. Łoza 1938 ↓, s. 709-10.
  6. R. Włodek, Igo Sym (1896-1941), aktor filmowy, kabaretowy, teatralny, dyrektor teatru, Polski Słownik Biograficzny, t. 46, Kraków 2009–2010, ss. 226–229.
  7. Przeznaczenie w bazie filmpolski.pl
  8. Przeznaczenie. Stowarzyszenie Filmowców Polskich. [dostęp 2021-01-16].
  9. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 278.
  10. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 319.
  11. a b J. Tropiło, Ernest Teofil Sym (1893-1950), weterynarz, biochemik, Polski Słownik Biograficzny, t. 46, Kraków 2009–2010, s. 226.
  12. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 586.
  13. Bogusław Kunach, Być tym, co słynie. Igo Sym [online], Gazeta Wyborcza, 2003 [dostęp 2012-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10].
  14. L. Lawiński, Aczkolwiek, Londyn 1963, ss. 87–88.
  15. R. Niewiarowicz, Prawda o Igo Symie, „Tygodnik Powszechny” 1946, nr 14.
  16. Ryszard Klimczak: Igo Sym (1896–1941). Dziennik Teatralny, 2020-03-07. [dostęp 2021-01-10].
  17. M.P. z 1932 r. nr 293, poz. 341.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj